Rdest ptasi

Rośliny występują w skupiskach, tworząc płaskie kobierce: miejsca wydeptane, suche.

Surowcem jest ziele rdestu.

Skład:

Garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne, Witamina C, sole mineralne z dużą zawartością krzemionki.

Zastosowanie: obecnie w lecznictwie wykorzystuje się rdest ze względu na działanie moczopędne, przeciwzapalne, ściągające, tamujące krwawienia i regulujące przemianę materii. Stosowany jest w postaci odwarów w przewlekłych zapaleniach dróg moczowych, w chorobach reumatycznych, gruźlicy płuc, chorobach zapalnych przewodu pokarmowego, biegunkach, nadmiernej fermentacji jelitowej w chorobach wątroby.

Zewnętrznie w postaci okładów, na krwawiące i trudno gojące się rany. Wchodzi w skład mieszanek ziołowych, Reumosan, Cholagoga, Sklerosan, Vagosan, Pulmosan.

Ziele rdestu ptasiego

Rdest ptasi zwany także wróble języczki, podróżnik (Polygonum aviculare), należy do roślin jednorocznych lub dwuletnich z rodziny rdestowatych (Pollygonaceae).

Występuje w strefie klimatu umiarkowanego w Polsce jest dość pospolitym chwastem. W lecznictwie jest stosowane ziele rdestu ptasiego – Polygonum avicularis herba zebrane w czasie początkowego kwitnienia.

Ziele zawiera flawonoidy, pochodne kewercetyny, (awikularynę, kwercetynę, hiperozyd), fenolokwasy (chlorogenowy, kawowy, galusowy,

p-kumarowy), garbniki i około 1% pochodnych kwasu krzemowego. Wyciągi z ziela są stosowane jako lek moczopędny, zapobiegający kamicy moczowej.

Zaleca się także stosowanie wyciągów z rdestu ptasiego przy nieżytach górnych dróg oddechowych, zmianach zapalnych błony śluzowej jamy ustnej i gardła. Ziele jest składnikiem preparatów stosowanych w schorzeniach wątroby, chorobach reumatycznych i układu moczowego.