Lukrecja
Lukrecja
Jest rośliną wieloletnią, uprawianą także w Polsce, a jej liście i kwiaty przypominają akację. Już w starożytnym Egipcie na rolach papirusu opisano uzdrowicielskie działanie lukrecji. Indyjski
prorok Brahma zalecał używanie lukrecji jako eliksir życia; środek wzmacniajy i kosmetyczny.
Według Rzymian lukrecja miała działanie terapeutyczne na kaszel, przeziębienie i katar. W średniowieczu sądzono, że lukrecja zawdzięcza swe działanie mocom nieczystym z powodu jej czarnego koloru.
W odrodzeniu lukrecja stała się popularnym środkiem leczniczym i aptekarze chętnie sami ją uprawiali po czym wyciąg z korzenia lukrecji mieszali z cukrem. Tak więc powstał czarny cukierek sprzedawany pierwotnie w aptekach.
Surowcem jest korzeń lukrecji.
Zawiera flawonoidy, substancje goryczkowe, żywice, nieznaczne ilości olejku lotnego, kwasy organiczne.
Zastosowanie
Działa wykrztuśnie, rozkurczająco, przeciwzapalnie.
Stosujemy ją zazwyczaj w nieżytach górnych dróg oddechowych przy silnym zaflegmieniu płuc u osób starszych i dzieci.
Znajduje także zastosowanie w leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy, w stanach zapalnych przewodu pokarmowego, nadmiernym wydzielaniu soku żołądkowego. Z korzenia przygotowujemy napar lub odwar. Lukrecja również korzystnie wpływa na układ hormonalny, silne właściwości detoksyfikacyine. Wzmacnia czynności trawienne i metaboliczne, wspomaga przyswajanie składników odżywczych, działając krwiotwórczo. Ma działanie przeciwzapalne.
Działanie: Korzeń lukrecji ma działanie: przeciwskurczowe, moczopędne, przeciwzapalne, przeciw wrzodowe, przeciwalergiczne, gojące, tonizujące, pobudzające krwawienia miesięczne, immunogenne, cytostatyczne, antynowotworowe, wykrztuśne.
Stosowany jest w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, przewlekłych nieżytach przewodu pokarmowego, w niektórych chorobach skórnych, w nieżycie jamy ustnej, gardła i oskrzeli. Badania nad lukrecją wskazują na posiadanie przez nią właściwości przeciwrakowych.
Stosować ostrożnie i w rozsądnych ilościach ze względu na możliwość wystąpienia objawów ubocznych (zatrzymywanie jonów sodu i wody oraz utratę jonów potasu - grozi to podwyższeniem ciśnienia tętniczego i zatruciem).
Preparaty z lukrecji z których usunięto glicyryzynę (DGL) wpływają korzystnie na przewód pokarmowy. Wspomaga wytwarzanie przez organizm substancji wyściełających esicę i żołądek, chroniąc je przed szkodliwym działaniem kwasów żołądkowych. W związku z tym działa skutecznie w niestrawności, wrzodach układu pokarmowego i zapaleniu jelit. W badaniach doświadczalnych na pacjentach DGL okazała się skuteczniejsza w usuwaniu objawów choroby wrzodowej niż typowe leki przepisywane przez lekarzy. Substancja ta działa tylko wtedy, gdy jest wymieszana ze śliną , dlatego nie należy jej łykać, tylko żuć. Pomaga też leczyć owrzodzenie jamy ustnej.
Stosowanie - niestrawność i inne schorzenia przewodu pokarmowego (patrz wyżej) 2-4 tabletki zawierające po 380mg. DGL żuć powoli 3x dziennie.
Sposób użycia - tabletki zawierające DGL należy przyjmować około pół godziny przed posiłkiem.
Pamiętajmy korzeń lukrecji może podwyższyć ciśnienie krwi, jedzenie dużych ilości cukierków zawierających lukrecję może również podwyższyć ciśnienie. Takich skutków ubocznych nie wywołuje jej postać DGL.
Ciekawostka: Duża część produkcji lukrecji używana jest w przemyśle tytoniowym. Stąd zapewne jego uprawa w Polsce. Lukrecja dodawana do papierosów podwyższa ich walory smakowe, daje łagodniejszy i aromatyczny smak drewna papierosom. Poza tym dym spalanej lukrecji rozszerza drogi oddechowe pozwalając wdychać więcej tytoniu.