Fibromialgia
Fibromialgia
Fibromialgia jest nazywana reumatyzmem mięśniowym. Dotyczy ona w mniejszym stopniu stawów, a bardziej mięśni. Są to uporczywe, przewlekłe bóle stawowo - mięśniowe, występujące głównie u kobiet w okresie menopauzy. Charakterystyczne jest to, że ucisk konkretnych miejsc ciała (przyczepów mięśni) wywołuje silny ból. Dodatkowo występują różne objawy dodatkowe - depresja, lęk, zaburzenia cyklu miesiączkowego, nadwrażliwość na zimno, zaburzenia snu i inne. Choroba może występować samodzielnie, lub towarzyszyć innym schorzeniom.
Inne choroby, w których mogą występować zmiany stawowe, są liczne. Należą do nich: przewlekłe zapalenia jelit, choroby wrodzone chrząstki stawowej (chondroplazje), inne choroby wrodzone i nabyte dotyczące narządu ruchu, porażenie Heine - Medina, skrobiawica, martwice jałowe kości, infekcyjne i reaktywne zapalenia stawów, a także takie choroby jak hemofilia typu A (chorują wyłącznie mężczyźni; jest to uwarunkowany genetycznie brak jednego z czynników krzepnięcia krwi) czy borelioza (choroba wirusowa przenoszona przez kleszcze, charakteryzująca się ciężkim, wieloletnim przebiegiem i zajęciem mózgu, skóry i stawów) i wiele innych chorób.
Leczenie i jego rezultaty
Zmęczenie, brak sił, bezsenność. Wszystko z powodu bólów mięśni i kości. Środki przeciwbólowe nie pomagają. Tak właśnie może się zdarzyć, gdy zachoruje się na fibromialgię, czyli reumatyzm tkanek miękkich.
Fibromialgia, czyli reumatyzm mięśni. Jej objawy to przewlekłe bóle stawowo-mięśniowe. Cierpią na nie głównie kobiety podczas menopauzy. Równocześnie z bólami mogą pojawić się stany depresyjno-lękowe, nadwrażliwość na zimno, zaburzenia snu. Choroba ta może towarzyszyć innym schorzeniom, charakterystycznym dla okresu klimakterium.
Leczenie i jego rezultaty
Wiadomość zła: nie ma, niestety, skutecznego leku na fibromialgię. Wiadomość dobra: są środki i sposoby, które mogą przynieść ulgę, jeśli są właściwie dobrane, stosowane konsekwentnie, zgodnie z zaleceniami lekarza. Czasem, przynajmniej na początku terapii, potrzebny jest preparat antydepresyjny, bywa, że stosuje się środek nasenny lub uspokajający, gdyż bardzo istotne jest, by pacjent wrócił do równowagi wewnętrznej. Wówczas najczęściej lekarz przepisuje środek, który działa przede wszystkim na układ nerwowy. Łagodzi on objawy choroby, czyli uśmierza lub zmniejsza ból, dodaje energii, wpływa na poprawę samopoczucia, łagodzi napięcie mięśniowe. Jednak, generalnie, poprawa samopoczucia i opanowanie choroby zależą od zmiany stylu życia. Wprawdzie pacjent nie zawsze albo nie od razu wierzy, że terapia polega na żelaznej zasadzie codziennej aktywności fizycznej, ale właśnie dzięki niej znacząco poprawia się jego stan zdrowia. Bywa, że uda się pokonać fibromialgię i niemal o niej zapomnieć, lecz silny, dłuższy stres powoduje jej powrót.
Ewa Łuszczuk
źródło: swiat-zdrowia
Syndrom chronicznego zmęczenia
CFS - (Chronic Fatigue Syndrome) - Zespól przewlekłego zmęczenia
"Syndrom chronicznego zmęczenia" (CFS = zespół przewlekłego zmęczenia) charakteryzuje się wyniszczającym psychicznym i fizycznym zmęczeniem (wyczerpaniem) i innymi, różnice indywidualne są w objawach.
Zmęczenie trwające co najmniej 6 miesięcy i doprowadzające do poważnego zmniejszenia wydajności w stosunku do wcześniejszych przyzwyczajeń. Jak sama nazwa wskazuje, stanowi tylko część zmęczenia CFS.
Objawy choroby to ból głowy, ból gardła, bóle mięśni i stawów, zaburzenia koncentracji i zaburzeniami pamięci, trudności z zasypianiem (brak snu), wrażliwość węzłów chłonnych, układu nerwowego, drżenie i mrowienie mięśni, depresja, szum w uszach, zaburzenia wzroku, alergie, stany podgorączkowe i stałe pogarszanie się stanu na wysiłek a także wiele innych.
U większości pacjentów choroba rozwija się nagle po zidentyfikowaniu zdarzenia. Inne dane mówią o stopniowym pogorszeniu jej stanu ogólnego. Objawy mogą trwać przez lata. Przyczyny i mechanizmy choroby CFS nie są jeszcze znane. Immunologiczne, wirusowe, zaburzenia hormonalne, grzyby, czynniki psychologiczne, długotrwały stres lub toksyny środowiskowe zostały uznane na arenie międzynarodowej jako przyczyny.
Podstawowe choroby wydają się być czynnikiem osłabienia lub przewlekłej aktywacji układu odpornościowego. "(Według Fatigatio eV)
Różnice i podobieństwa do CFS
To jest zawsze pytanie do przedstawienia jak daleko CFS i fibromialgia są faktycznie oddzielnymi jednostkami chorobowymi czy też zespołem lub po prostu różnymi "odmianami" mającymi wspólne podłoże. Szczególnie wiele autonomicznych zaburzeń, które występują w obu chorobach, wskazują, że podstawą rozregulowania są ważne w kontrolowaniu hormonalnego i neuro-wegetatywnego poziomu obu chorób.
W przeciwieństwie do CFS, jednak immunologiczne zaburzenia w fibromialgii są mniej znaczące.
Nawet jeśli nie zawsze są wymienione jako zakażenia wirusem i wywołują "błahe" infekcje, może znacznie nasilać objawy.
Ten aspekt ma prawie taką samą rolę jak CFS.
Obniżenie nastroju występuje w obu tych chorobach. Podczas gdy niektórzy lekarze umieszczają ten fakt jako "tajne" stawia go na pierwszym planie, dla innych lekarzy nie wydaje się prawidłowe. Dla tych drugich, czynnik ten jest konsekwencją, a nie przyczyną choroby. W rzeczywistości, należy założyć bardzo skomplikowany związek między czynnikami fizycznymi i psychicznymi.
