Osteoporoza

Osteoporoza - zrzeszotnienie kości (osteoporosis), patologicznie zmniejszona masa kości w stosunku do normy wieku, płci i razy (rozrzedzenie kości), w wyniku przewagi resorcji nad tworzeniem kości. Utrata masy kostnej prowadzi do scieńczenia beleczek (zmniejszenia ich średnicy), spadku liczby beleczek kości gąbczastej oraz scieńczenia grubości (zmniejszenia grubości) kości korowej przy równoczesnym poszerzeniu kanałów Haversa: dotyczy to pewnej objętości tkanki kostnej w kości prawidłowo zmineralizowanej, pozostała kość zachowuje nadal prawidłowy stosunek minerałów do nieuwapnionej macierzy, tylko jest jej mniej. Zanik pojedynczych elementarnych struktur zmniejsza odporność mechaniczną na siły oddziaływujące z zewnątrz: po osiągnięciu progu złamań kość traci swoją funkcję podporową, reaguje złamaniem. Powstaje kliniczny obraz obraz osteoporozy.

Cel leczenia to zachowanie masy kostnej powyżej progu złamań, poprzez:

  • zmniejszenie resorpcji i niszczenia kości,

  • zwiększenie tworzenia tkanki kostnej i odkładania minerałów.

Osteoporoza jest poważną, przewlekłą chorobą prowadzącą do trwałych ubytków w tkance kostnej. Początkowo dochodzi do jej odwapnienia - taki stan nazywamy osteopenią. Następnie znaczne ścieńczenie lub poprzerywanie beleczek kostnych powoduje powstawanie porów w tkance kostnej, czyli osteoporozę. Niedobór witaminy D dodatkowo zmniejsza wytrzymałość kości na urazy, uniemożliwiając prawidłowe nasycenie ich jonami wapnia.

Osteoporoza znacznie częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Jest to związane z mniejszą masą kostną, a także wcześniejszym występowaniem menopauzy u kobiet niż andropauzy u mężczyzn. Nasileniu zmian sprzyja palenie papierosów (przyśpieszają one menopauzę, zmniejszają wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego), nadużywanie alkoholu (zaburza przemiany witaminy D w wątrobie), brak ćwiczeń i aktywności fizycznej, które pobudzają tkankę kostną do wzrostu i mineralizacji.

Osteoporoza nie daje właściwie żadnych objawów ostrzegawczych. Pojawiające się bóle kręgosłupa i stawów przypisujemy istnieniu zmian zwyrodnieniowych. Często pierwszym objawem osteoporozy są patologiczne złamania kości: powstają na skutek drobnego urazu, który dla osoby zdrowej nie stanowi zagrożenia nawet samoistnie. Typowe są zgnieceniowe złamania trzonów kręgów, złamania kości przedramienia w okolicy nadgarstka i złamania kości szyjki udowej.

Bardzo niebezpieczne dla osób chorych na osteoporozę są wszelkiego rodzaju upadki. Upadek na biodro może być przyczyną złamania kości szyjki udowej. U osób w wieku podeszłym prowadzi to do długiego unieruchomienia, a nawet trwałego kalectwa.Aby w porę wykryć "cichego złodzieja" tkanki kostnej, osoby z grupy zwiększonego ryzyka powinny profilaktycznie zgłosić się na badania densytometryczne, czyli badanie gęstości kości. Można wtedy wykryć stan poprzedzający osteoporozę czyli osteopenię lub rozpoznać osteoporozę. Gęstość kości bada się również za pomocą tomografii komputerowej lub ultrasonografii. Zdjęcie rentgenowskie uwidaczniają powikłania zaawansowanej osteoporozy, czyli złamania kości.

Bardzo ważne jest wczesne rozpoznanie i rozpoczęcie leczenia, ponieważ możemy zahamować lub zmniejszyć tempo zaniku kostnego, ale odbudowanie utraconej już tkanki kostnej jest bardzo trudne i długotrwałe. Najważniejsza jest profilaktyka osteoporozy, którą należy rozpocząć już od dzieciństwa. Prawidłowa, bogata w wapń dieta i aktywny tryb życia pozwalają uzyskać wysoką szczytową masę kostną w wieku dorosłym, co zmniejsza zagrożenia.

Przełom w leczeniu osteoporozy

Denozumab (nazwa handlowa Prolia®) – nowa terapia w leczeniu osteoporozy pomenopauzalnej już od czerwca dostępna na polskim rynku

Pierwsze przeciwciało monoklonalne zarejestrowane w leczeniu osteoporozy, Prolia® (denozumab) jest już dostępne w Polsce. Prolia®

(denozumab) to innowacyjny lek, który jest szansą dla pacjentów dotkniętych osteoporozą. Powstała w laboratoriach Amgen - jednej z wiodących firm biotechnologicznych. Wprowadzenie leku Prolia® (denozumab) na polski rynek jest wspólnym przedsięwzięciem dwóch firm - Amgen i GlaxoSmithKline.

Denosumab w przeciwieństwie do stosowanych powszechnie doustnych bisfosfonianów nie stwarza ryzyka ubocznego działania na przewód pokarmowy, co ma szczególne znaczenie u osób starszych zażywających już wiele innych leków. Podawanie co pół roku gwarantuje lepsze stosowanie się pacjentów do zaleceń niż w przypadku leku stosowanego raz w tygodniu czy raz w miesiącu. Jest to istotne przy terapii wieloletniej (5 lat czy więcej).

  • Prolia® (denozumab) jest najbardziej zaawansowanym biotechnologicznie lekiem na osteoporozę pomenopauzalną. To jedyny preparat, wspierający odbudowę kości oparty o naturalny proces kościotworzenia. Prolia® (denozumab) podawana jest raz na 6 miesięcy w warunkach ambulatoryjnych, co pozwala na długotrwałą terapię w warunkach codziennej praktyki lekarskiej. Prolia® redukuje ryzyko złamań kostnych o ok. 70%. Unikalny mechanizm działania i sposób podawania leku umożliwiają poprawę skuteczności terapii i lepsze stosowanie się pacjenta do wskazówek lekarza w porównaniu z innymi dostępnymi lekami.

Skuteczność

W trwającym 3 lata badaniu "Fracture REduction Evaluation of Denosumab in Osteoporosis every six Months (FREEDOM)" przeprowadzonym z udziałem 7 808 kobiet z osteoporozą pomenopauzalną wykazano, że u pacjentek otrzymujących lek Prolia® co sześć miesięcy w iniekcjach podskórnych relatywne ryzyko wystąpienia nowych złamań kręgów kręgosłupa w porównaniu z placebo zmniejszyło się o 68%, zaś złamań szyjki kości udowej - o 40% w stosunku do grupy otrzymującej placebo.15

Bezpieczeństwo stosowania

Bezpieczeństwo terapii lekiem Prolia® (denozumab) było oceniane w badaniach klinicznych trwających do 5 lat i obejmujących ponad 10 000 pacjentek po menopauzie, które miały osteoporozę lub niską masę kostną. Prolia® była ogólnie dobrze tolerowana. 15- 19

Rekomendowany schemat podawania leku Prolia® to pojedyncza iniekcja podskórna w dawce 60 mg, powtarzana w odstępie sześciu miesięcy.

źródło: informacje prasowe

Co warto wiedzieć o osteoporozie

Na jednym z for internetowych znaleźliśmy taki wpis, cytuję go bo może w tym coś jest.

Wapń jest budulcem ale cementem jest magnez!!! jego brak powoduje wypłukiwanie

~ekomedycyna 15 gru 10, 13:44

wapnia z kości, a później to 'wapno' zalega w układzie krwionośnym i nerkach (kamica nerkowa)!!! W każdej książce o roli pierwiastków w żywieniu napisane jest, że wchłanianie wapnia zależne jest od obecności magnezu!

Dlaczego więc powtarza się w kółko te same bujdy wciskając ludziom szkodliwą dietę nabiałową, zamiast bogatą w magnez warzywno-owocową? Może dlatego, że człowiek z kruchymi kośćmi przynosi więcej dochodu koncernom farmaceutycznym...

Mechanizm ślepej wiary w autorytety doskonale objaśnia eksperyment Milgrama, proponuję wygooglować...

Ważny artykuł z wp.pl przynajmniej dla mnie, sercowca po zawale.

Przestrzegana przez mojego kardiologa przed spożywaniem wapnia.

Suplementy z wapniem - groźne dla serca

Wapń z suplementów może przyczyniać się do zwapnienia i usztywnienia ścianek naczyń krwionośnych (fot. Jupiterimages)

Suplementy z wapniem, powszechnie zażywane przez starsze osoby w ramach prewencji lub terapii osteoporozy, tj. poważnej choroby kości, zwiększają ryzyko zawału serca - wynika z badań, o których informuje pismo "British Medical Journal". Jak komentują autorzy pracy, ponieważ wpływ suplementów z wapniem na gęstośćkości i ryzyko złamań kości jest raczej skromny - spadek liczby złamań o ok. 10% - niezbędne jest ponowne rozważenie roli preparatów z wapniem w leczeniu osteoporozy.Obecnie, preparaty te zaleca się głównie osobom po 50. roku życia, kiedy to ryzyko osteoporozy znacznie wzrasta, zwłaszcza u kobiet.

Naukowcy z Uniwersytetu w Auckland w Nowej Zelandii, razem z kolegami z Wielkiej Brytanii i USA przeanalizowali wyniki 11 dużych badań klinicznych dotyczących spożycia suplementów wapnia, jednak nie w kombinacji z witaminą D, która może obniżać ryzyko choroby serca i zgonu. Łącznie objęły one 12 tys. pacjentów. W analizie uwzględniono różnice w zaplanowaniu badań, a także czynniki mogące mieć wpływ na ryzyko zawału, takie jak wiek, płeć, palenie papierosów, cukrzyca, nieprawidłowe poziomy tłuszczów we krwi, obecność nadciśnienia w momencie rozpoczynania badań oraz choroba wieńcowa serca. Okazało się, że zażywanie preparatów z wapniem - niezależnie od ich rodzaju - było związane ze wzrostem ryzyka zawału serca o 30%.

I choć wzrost ten był stosunkowo niewielki, to z powodu rozpowszechnienia suplementów z wapniem może się to przekładać na spory odsetek zawałów w populacji, ostrzegają autorzy pracy.

Jak przypominają, wcześniejsze badania nie wykazały wzrostu ryzyka zawału w związku ze zwiększeniem spożycia wapnia w diecie. W niektórych badaniach dieta bogatsza w ten pierwiastek była związana z niższym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca, udaru niedokrwiennego i zgonu. To sugeruje, że zaobserwowany w najnowszej pracy wzrost ryzyka zawału jest ograniczony wyłącznie do suplementów.

Według badaczy, wapń z suplementów może się w większym stopniu przyczyniać do zwapnienia i usztywnienia ścianek naczyń krwionośnych, a to zwiększa ryzyko problemów z układem krążenia.

Gość

A interakcje wapnia z lekami?!

Szkoda że nikt nie napisał przy okazji o synergistycznym działaniu wapnia z lekami nasercowymi (glikozydy) co może dodatkowo wykończyć pacjenta.

Osteoporoza jest bardzo podstępną chorobą, rozwija się powoli, nie dając przez długi czas objawów. Jeśli wystąpią, to pojawiają się w późniejszej fazie rozwoju choroby, manifestując się przede wszystkim bólami w okolicy kręgosłupa, które mają charakter przewlekły. Bóle te często bywają mylone z chorobami zwyrodnieniowymi kręgosłupa.

W ciągu życia kości podlegają stałej przebudowie, powstają nowe komórki budujące kości i usuwane są stare. Proces przebudowy zachodzi z właściwą dla wieku równowagą. W konsekwencji zaburzenia równowagi obu tych procesów, pojawia się właśnie osteoporoza i zachodzące przemiany zaczynają przebiegać na niekorzyść tworzenia się nowych komórek.Osteoporoza może wystąpić w konsekwencji uwarunkowań genetycznych. Na pojawienie się choroby bardziej są narażone osoby o szczupłej budowie ciała. Do zachorowania predysponuje występowanie także innych schorzeń m.in. cukrzycy, choroby nerek, a także długotrwałe unieruchomienie. Czynnikiem sprzyjającym rozwojowi choroby jest oczywiście wiek. Osteoporoza najczęściej rozwija się u kobiet po okresie menopauzy.

Warto wiedzieć, że na kości niekorzystnie wpływają używki m.in. palenie papierosów, czy picie alkoholu. Kości mogą być także osłabiane przez niektóre leki (np. hormony tarczycy lub glikokortykosteroidy). Warto więc zapoznawać się z ulotkami dołączonymi do leków, które zażywamy. Ważnym czynnikiem sprzyjającym rozwojowi osteoporozy jest również nieodpowiednia dieta, zawierająca za mało wapnia i witaminy D.

Densytometria jest metodą pomiaru gęstości kości. Jest to szybkie i proste badanie umożliwiające ocenę stanu kośćca. W przypadku wykrycia nieprawidłowości może zostać włączone leczenie, które powinno zapobiec złamaniom osteoporotycznym. W badaniu zazwyczaj poddaje się analizie te kości, które najczęściej ulegają złamaniu, a więc szyjkę kości udowej, odcinek lędźwiowy kręgosłupa, kości nadgarstka lub przedramienia.

Potajemny złodziej - osteoporoza

O potajemnym złodzieju i mordercy - osteoporozie

Osteoporoza jest tak poważnym zagrożeniem, że poświęcimy jej trochę więcej uwagi. ...

Osteoporoza jest tak poważnym zagrożeniem, że poświęcimy jej trochę więcej uwagi.

Lekarze alarmują - osteoporoza jest jedną z najbardziej lekceważonych chorób. Dotknięta nią jest co trzecia kobieta w wieku pomenopauzalnym. Na świecie, głównie w USA, Europie i Japonii cierpi na nią ok. 200 mln kobiet. Naukowcy oceniają, że w 2050 r. liczba ta będzie aż trzy razy większa.

Osteoporoza - to przewlekła choroba kości polegająca na stopniowej utracie masy kostnej i prowadząca do ich osłabienia oraz większej podatności na złamania. Ten potajemny złodziej i morderca prawie niezauważalnie „kradnie" wapń, „podgryza" nasze kości, powodując ich porowacenie (zrzeszotowienie), kruchość i podatność na złamania. Dzieje się tak przez wiele lat, ponieważ choroba początkowo przebiega bezobjawowo.

Proces rzeszotowienia kości

Pierwszymi widocznymi, ale późnymi objawami są najczęściej bóle w środkowej i dolnej części kręgosłupa (również w jego odcinku piersiowo - lędźwiowym), zmniejszony zakres ruchów kręgosłupa, przygarbiona sylwetka. Najczęstszym skutkiem są złamane kości biodrowe, kości nadgarstka, kości promieniowe (od nadgarstka do łokcia), kości udowe.

Dodatkowym problemem są również powikłania występujące po złamaniach. Na zapalenia płuc spowodowane długim unieruchomieniem umiera 20% osób dotkniętych osteoporozą.

Jest rzeczą niezwykle ważną, aby osteoporozę rozpoznać możliwie jak najwcześniej. Pozwoli to zapobiec jej rozwojowi i związanym z tym komplikacjom.

Dla diagnozy lekarz ma do dyspozycji najróżniejsze metody badań. Na zdjęciach rentgenowskich utrata masy kostnej widoczna jest dopiero od ok. 30%, dlatego przy podejrzeniu na osteoporozę stosuje się ilościowe tomografie komputerowe, radiografie digitalne, pojedynczą i dualną fotonową denzometrię kości, a w przypadkach wyjątkowych biopsję kostną. Nową metodą jest diagnoza osteoporozy za pośrednictwem ultradźwięków, przy czym żywi się nadzieję, że tym samym znaleziono bezpromienną metodę wczesnego rozpoznania.

Jaki jest mechanizm powstawania tej niezwykle groźnej choroby?

Kości są zarówno rusztowaniem dla całego ciała, ale i głównym rezerwuarem wapnia niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania wszystkich komórek w organizmie (zwłaszcza mięśniowych i nerwowych). Stężenie wapnia we krwi jest ściśle kontrolowane i jeśli organizm nie otrzymuje go w ostatecznej ilości z pokarmu, zaczyna wyzwalać go z kości. Równowaga tego stężenia we krwi utrzymywana jest za pomocą hormonów. Kiedy poziom wapnia spada, wydzielany jest hormon przytarczyc, który zaczyna uwalnianie jonów wapnia z kości, a kiedy stężenie wapnia osiągnie równowagę, hormon kalcytonina zatrzymuje ten proces.

W przebudowie kości współzawodniczą ze sobą dwa główne typy komórek - osteoblasty, które budują substancję kostną i osteoklasty, które ją niszczą. W zdrowym organizmie aktywność obu typów komórek jest zrównoważona. W osteoporozie osteoklasty „zwyciężają", czego wynikiem jest zwiększone rozpuszczanie kości. Większość obecnych metod leczenia i zapobiegania osteoporozie polega na hamowaniu działania osteoklastów lub pobudzaniu osteoblastów (wg Doroty Czajkowskiej-Majewskiej - neurochemika, pracującej w Narodowym Instytucie Zdrowia, Waszyngton, USA ).

Zasadniczą przyczyną osteoporozy jest brak ruchu charakterystyczny dla społeczeństw dobrobytu oraz nieprawidłowe odżywianie. Używki (alkohol, kawa), dieta uboga w łatwo przyswajalny wapń i łatwo przyswajalne witaminy, ale bogata w tłuszcze, rzadkie przebywanie na świeżym powietrzu.

A może by tak mniej kawki?

Również niektóre leki przyczyniają się do powstawania tej choroby. Przykładowo leki statynowe przepisywane pacjentom cierpiącym na niedomagania układu krążenia blokują witaminę K. Ta zaś odpowiada przecież za "przesuwanie" wapnia z tkanek miękkich do kości (piszę o tym w opracowaniu "Tajemnice suplementacji odżywiania"). W Japonii stosuje się duże dawki witaminy K jako standardową kurację w osteoporozie („Nexus" Nr2/2006, "Chroniczny szkorbut a choroba serca", dr Owen R. Fonorow, tłum.Jerzy Florczykowki).

Choroba ta u ludzi aktywnie uprawiających sport praktycznie nie zdarza się. Dzieje się tak, ponieważ obciążenia mechaniczne występujące podczas wysiłku fizycznego przekształcane są na sygnały elektryczne, które z kolei sterują procesami wzrostu kości.

Zmniejszone obciążenie ciała powoduje szybką utratę masy kostnej. Np. osoba spędzająca w łóżku jeden miesiąc może utracić ok. 5 % masy kostnej. Rozumiesz teraz, przed jakim problemem stają obłożnie chorzy? Osoba sprawna ruchowo może zapobiegać osteoporozie zaczynając uprawiać ćwiczenia ruchowe (ciągle kłania się tu styl życia!).

Co ma robić jednak chory spędzający w łóżku całe miesiące? Mówienie w takim przypadku o potrzebie uprawiania sportu, zwiększenia ilości ruchu będzie tylko nieporozumieniem. I tu mamy rozwiązanie bardzo dobre - magnetostymulacja.

W terapii lekami zalecane są leki hamujące rozpad tkanki kostnej (np. kalcytonina, bifosfonaty) lub leki wspierające osteogenezę. Podawanie leków, zawierających hormony (estrogen) kobietom jest dziś kontrowersyjne, gdyż przy dyspozycji dziedzicznej może to zwiększyć ryzyko raka piersi.

Po złamaniach trzonów kręgowych często zaleca się półelastyczne gorsety. Służą one przede wszystkim mobilizacji, a więc wspieraniu ruchliwości i pomagają łagodzić występujące bóle. Często zaleca się też fizykoterapię - masaże i zabiegi cieplne.

Utracie masy kostnej i zaburzeniu struktury kości można zapobiec poprzez właściwe użycie nieinwazyjnej stymulacji elektromagnetycznej lub przynajmniej znacznie spowolnić proces utraty kości. Odpowiednie pulsujące pole magnetyczne niskiej częstotliwości indukuje w kościach prądy wzmacniające procesy wzrostu i odnowy kości.

Wzrost, strukturyzacja i leczenie kości odbywa się przecież na bazie efektu piezoelektrycznego (PIEZOELEKTRYK - kryształ, w którym zachodzi zjawisko polegające na pojawianiu się na przeciwległych ściankach kryształu ładunków elektrycznych przeciwnego znaku pod wpływem jego ściskania, skręcania lub rozciągania; zjawisko to jest odwracalne - pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego następuje deformacja kryształu).

Udowodniono, że przy obciążaniu ściskającym kość, indukowane są w kości minimalne elektryczne ładunki ujemne, a przy obciążaniu rozciągającym - ładunki elektryczne dodatnie. Powstające prądy sterują wzrostem kości i tworzeniem się charakterystycznych struktur beleczkowych (spongiozy) przez odkładanie wapnia, a tym samym gwarantują budowę anatomicznych struktur kostnych.

Już od dawna w ortopedii skutecznie stosowaną metodą leczenia jest terapia polami elektromagnetycznymi. Odpowiednie pulsujące pola elektromagnetyczne niskiej częstotliwości indukują w kościach prądy, które wspierają wzrost kości i ich leczenie nawet bez obciążenia mechanicznego.

Korzystne efekty występują również w najcięższych przypadkach, tj. źle gojących się złamaniach oraz chorobie Bechtereva (zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa).

W nie powikłanych złamaniach kości można oczekiwać szybszego o ok. 30-40 % czasu gojenia (zrastania) kości. Endoprotezy stawów biodrowych pod wpływem pola magnetycznego lepiej dopasowują się do panewki stawowej, a już dopasowane („zamknięte") są lepiej stabilizowane.

Pamiętaj o jednym - należy uzbroić się w cierpliwość. Poważne schorzenia, jakimi są niedomagania układu kostno-stawowego wymagają czasu w leczeniu. Nie można tu pójść na skróty, nie da się niczego przyśpieszyć. Ponadto bądź przygotowany na ból, który może wystąpić.

Do magnetostymulacji należy dołożyć prawidłowe odżywianie (pokarm zawierający dużo "dobrego", organicznego wapnia) ze stosowaniem suplementów (odsyłam Cię do "Tajemnic suplementacji odżywiania"), dużo pobytu na świeżym powietrzu, trening ruchowy jak pływanie czy gimnastyka rehabilitacyjna dla wzmocnienia mięśniówki.

Poza tym pilnie zaleca się rezygnację z palenia, gdyż utrata substancji kostnej jest u palaczy wielokroć wyższa (do ok. 50%).

Celowe byłoby wyeliminowanie (lub przynajmniej zmniejszenie spożywania) produktów zakwaszających organizm i ograbiających go z wapnia (unikanie alkoholu, zmniejszenie ilości zjadanego mięsa i słodyczy, całkowita eliminacja słodkich napojów itp).

Jakie skutki magnetostymulacji mają istotne znaczenie przy leczeniu osteoporozy?

Efekty ogólne:

  • poprawa ukrwienia,

  • podwyższenie koncentracji tlenu w krwi,

  • poprawa płynności krwi,

  • ogólna regulacja przemiany materii komórek,

  • poprawa czynności, różnicowania się i regeneracji komórek,

  • poprawa regulacji, komunikacji i koordynacji międzykomórkowej.

Oddziaływanie na przemianę materii kości:

  • na skutek działania efektu piezoelektrycznego można spowolnić zanik kości lub można mu zapobiec,

  • aktywizacja przemiany materii oraz wspieranie odkładania wapnia w kościach umożliwia stopniowe odtwarzanie substancji kostnej,

  • pośrednie oddziaływanie przez regulację systemu hormonalnego, który odgrywa istotną rolę przy sterowaniu mineralnej przemiany materii,

  • przez oddziaływanie ogólne można pozytywnie wpłynąć na zasadnicze dolegliwości, a tą drogą również na symptom osteoporozy.

źródło: eioba

* Kalcytonina - ostatnie badania zmieniają wytyczne odnośnie podawania kalcytoniny w związku z niezbyt dużym wzrostem zachorowalności na nowotwory. European Medicines Agency

Więcej o kalcytoninie, o zastosowaniu i przeciwwskazaniach, można znaleźć na stronie Kalcytonina - Internet idzie w zaparte

Zapobieganie osteoporozie

Środki dostępne bez recepty, w osteoporozie

Aby wapń był przyswajany przez organizm (też dotyczy magnezu) musi być spożywany w proporcji 2:1 wapń - magnez (w tej kolejności) Kupując więc wapń należy zwracać uwagę na skład, w jakim stosunku są do siebie oba te pierwiastki.

Zastosowanie witaminy D w zapobieganiu złamaniom niedotyczącym kręgów zależy od podawanej dawki. Jej wysoka podaż może redukować liczbę złamań o co najmniej 20 proc. w grupie pacjentów powyżej 65 roku życia. Przeprowadzona metaanaliza uwzględniła 20 badań randomizowanych, w których porównano skuteczność stosowania doustnej witaminy D z wapniem lub bez niego, z samym wapniem i placebo. Skuteczność wyrażała się w zmniejszeniu liczby złamań kości innych niż kręgi. Zapobieganie złamaniom kości było zależne od dawki witaminy D oraz od osiąganego poziomu 25-hydroksywitaminy D we krwi. Im większa dawka witaminy D oraz im wyższy poziom kalcydiolu, tym lepszy skutek profilaktyczny. Skuteczność leczenia profilaktycznego nie zależała od dodatkowej suplementacji wapniem. Źródło: Arch Intern Med. 2009;169(6):551-561

Dieta

Zapobieganie rozwojowi osteoporozy polega między innymi na zmianie sposobu żywienia. Należy eliminować potrawy odwapniające, zawierające fosfor i jego związki: mięso, wędliny, czekoladę, sery topione, a także warzywa, w których obecny jest kwas szczawiowy: szpinak, rabarbar, pomidory. Wpływają one bowiem na poziom wapnia w naszym organizmie.

Do jadłospisu warto wprowadzić produkty bogate w wapń: mleko, żółte sery, kapustę włoską, brokuły, por, seler, ziemniaki i koper włoski.

Ruch

Znaczącym czynnikiem spowalniającym rozwój choroby jest ruch, ćwiczenia gimnastyczne i pływanie. Im silniejszy i sprawniejszy aparat mięśniowy, tym mniejsze obciążenie dla układu kostnego. Wykonując ćwiczenia i prace fizyczne, należy pamiętać jednak o chronieniu kręgosłupa przed nadmiernym wysiłkiem.

Kuracja witaminowa

Duże znaczenie w leczeniu osteoporozy ma zażywanie witaminy D. Pamiętajmy jednak, że to nie tylko kapsułki. Dostarczają jej także kąpiele słoneczne, tran oraz wątroba dorsza, halibuta, tłuszcz ryb, tuńczyka i sardynek, masło, żółtka jaj.

Dostarczanie wystarczającej ilości witaminy K.

Witamina K, która głównie występuje w zielonych, liściastych częściach roślin, odgrywa bardzo istotną rolę w regulowaniu poziomu wapnia i tworzenia się kości.

Niski poziom tej witaminy został powiązany z małą gęstością mineralną kości u kobiet, ale nie u mężczyzn. Jedna porcja dziennie brokułów, brukselki, ciemnozielonej sałaty czy kapusty włoskiej jest w stanie zaspokoić dzienną rekomendowaną dawkę, która jest na poziomie 120 mikrogramów na dobę dla mężczyzn i 90 mikrogramów na dobę dla kobiet

Kuracje ludowe

  • Skorupki z kilku jajek umyć gorącą wodą i osuszyć. Gdy wyschną, sproszkować w młynku do kawy. Przyjmować 1 łyżeczkę dziennie z płynami lub dosypywać do potraw. W miesiącach zimowych można podwoić dawkę.

Sok z rzepy

  • 100 g soku z rzepy podzielić na 3 części, pić rano, w południe i wieczorem. Kuracja trwa przez miesiąc, po jej zakończeniu i 2 - tygodniowej przerwie można ja powtórzyć.

Sok z liści rzepy, liści mniszka lekarskiego i korzenia marchwi

  • Uzyskane w sokowirówce soki zmieszać w proporcjach 1:1:3. Dawka dzienna to 100 g: dzielimy ja na trzy części, pijąc w dowolnych porach.

Kąpiele

  • 1 kg pruszu siana zalać 4-5 litrami wody. Zagotować, pozostawić pod przykryciem aż do wystygnięcia. Przecedzić i wlać do wanny. Dopełnić wodą nieprzekraczającą temperatury 40oC. Czas kąpieli - do 15 minut. Stosować kilka razy przez trzy dni.

  • Po 25 g kłączy tataraku i kory dębu oraz 100 g ziela macierzanki zalać 2 litrami wody. Ogrzewać na wolnym ogniu przez pół godziny. Odstawić na 15 minut, odcedzić i wlać odwar do wanny. Dopełnić ciepłą wodą. Czas kąpieli do 20 minut.

Informacje prasowe

Gdy jesteśmy młodzi nasz szkielet waży około 15-20 kg. Najmocniejsze kości mamy pomiędzy 20 a 25 rokiem życia. Około 35 roku życia nasze kości tracą na wadze około 1 procenta masy rocznie.

Badania udowodniły, iż demineralizacja kości jest szybsza o około 3-5% gdy palimy papierosy, nadużywamy alkoholu, pijemy dużo kawy, w naszym codziennym życiu brakuje aktywności fizycznej, a dieta jest uboga w wapno i witaminy D. Negatywnie na nasze kości wpływa również przewlekłe przyjmowanie: kortykosteroidów, hormonów tarczycy, leków nasennych. Osteoporozie, w przypadku kobiet, sprzyjają również częste porody oraz menopauza. Choroba dotyczy obu płci, jednak w przypadku mężczyzn proces zrzeszotnienia kości rozpoczyna się 10-15 lat później.

Marihuana w profilaktyce osteoporozy? Przeprowadzono dość liczne badania, z których wynika, że marihuana może łagodzić ból. Wyselekcjonowano także pochodną tej narkotycznej substancji, która - nie oddziałując na psychikę pacjentów - zmniejsza uczucie bólu i hamuje stan zapalny w przypadku stwardnienia rozsianego i zapalenia stawów. Okazuje się, jednak że niezmodyfikowana „trawka" może także wzmocnić kości u osób starszych.

Naukowcy przekonują, że marihuana może mieć właściwości terapeutyczne dla układu kostnego u osób starszych. Zaznaczają jednocześnie, że substancja wykazuje odwrotne działanie w przypadku ludzi młodych.

Nowe badanie wykazało, że marihuana ma odmienny wpływ na gęstość kości u osób w różnym wieku. U ludzi starszych może wykazywać działanie zapobiegające rozwojowi osteoporozy.

Naukowcy z Uniwersytetu w Edynburgu uważają, że marihuana może hamować ubytek kości, a nawet stymulować ich regenerację.

Osteoporoza atakuje 30% kobiet i 12% mężczyzn w wieku starszym.

Przepis znaleziony w Wydawnictwie Pulsar - Wiedza

Naturalny lek na osteoporozę

Żyjmy zdrowo • Recepty naszych babć

Składniki:

1 jajko (tylko wiejskie, z pewnego źródła, nie może być pęknięte)

około 1 szklanka soku z cytryny (ok. 4 – 6 cytryn w zależności od wielkości, bez uszkodzeń skórki)

Sposób przygotowania:

Jajko dokładnie umyć w zimnej lub letniej wodzie, najlepiej przy użyciu szczoteczki.

Cytryny umyć, wycisnąć około 1 szklanki soku. Sok przelać przez gęste sitko.

Włożyć cale jajko w skorupce do szklanki i zalać do pełna sokiem z cytryny. Szklankę przykryć białą, papierową serwetką nie powlekaną folią lub papierem śniadaniowym.

Odstawić na 10 dni w ciemnym miejscu – nie stawiać bezpośrednio na słońcu.

Po 10 dniach delikatnie wyjąć jajko ze szklanki na łyżce, tak aby nie uszkodzić skorupki.

Pozostały w szklance sok z cytryny pić 3 razy dziennie po 1 łyżeczce, np. z herbatą.

UWAGA:

Skorupka może być bardzo miękka, łatwo ją przeciąć łyżką. W przypadku rozlania się jajka należy – bezwzględnie – wylać całą zawartość szklanki!

Także jajko wyjęte w całości (tzn. bez uszkodzenia) nie nadaje się do spożycia – należy je wyrzucić!

Dodatkowe informacje:

Sok starcza na około 10 dni, nie zmienia smaku. Do soku cytryny przechodzi około 85% wapnia ze skorupki jajka. Jest to jedyny sposób na przyswajanie naturalnego wapnia przez organizm w 100%.

Naturalną kurację należy kontynuować nieprzerwanie – jajko zalewane sokiem cytryny należy nastawiać co 10 dni.

Poprawa widoczna jest po upływie kilku lub kilkunastu miesięcy.

Przykład:

Badania dentysometryczne jednego z monitorowanych pacjentów już po 9 miesiącach kuracji wykazały cofnięcie się osteoporozy o 16%.

UWAGA:

W żadnym wypadku nie wolno przerywać terapii zalecanej przez lekarza. Należy cały czas pozostawać pod kontrolą specjalisty. Zaleca się bezwzględnie poinformować lekarza prowadzącego o dodatkowej naturalnej kuracji sokiem cytryny wzbogaconym o wapń.