NON+ ZEHAR

ZEHAR

Postposizio hau, normalean, NON kasuarekin erabiltzen da eta esangura bi har ditzake: denbora eta lekua.

Bide honen zehar (okerra) Bide honeTAN zehar.

Baratze eta zuhaiztiak atzean utzirik, soro eta zelaien zehar abiatuko gara (okerra)

Baratze eta zuhaiztiak atzean utzirik, soro eta zelaieTAN zehar abiatuko gara.

Zenbait lekutan, NON kasuaren ordez, NONDIK kasua erabiltzen dute:

18an irten zen Bilbotik eta kosta zehar joan zen Mutrikuraino (okerra)

18an irten zen Bilbotik eta kostaTIK zehar joan zen Mutrikuraino.

Ariketak: HEMEN

Eutsi EHU

Ø Patxi Petrirenak, “Morfosintaxiaren inguruko zalantza eta argibideak” liburuan, desegoki ikusten ditu ondoko erabilera hauek:

Goizean zehar ez dut lanik egin.

Goizean ez dut lanik egin. Goiz guztian ez dut lanik egin.

Bilbon egoten da astean zehar, eta asteburuetan itzultzen da herrira.

Bilbon egoten da astean, eta asteburuetan itzultzen da herrira.

Bilbon egoten da aste barruan, eta asteburuetan itzultzen da herrira.

Bi irteera egiten ditugu ikasturtean zehar.

Bi irteera egiten ditugu ikasturtean.

Haurrentzako jokoak izango dira arratsaldean zehar.

Haurrentzako jokoak izango dira arratsaldean.

Haurrentzako jokoak izango dira arratsalde partean.

Poesia

Auzokoa

Urteekin mesfidatia bihurtu naiz.

Ikaratu egiten naiz gauez ateko txirrinak jotzen badu.

Zalantzati egoten naiz une batean.

Zabaldu edo ez zabaldu.

Eta maiz, txirrin hotsari jaramonik ez egin

eta irakurgai dudan liburuan

jartzen dut arreta, liburuko mundu hori

benetakoagoa balitz bezala etxe kanpokoa baino.

Atea jo dute. Izutu egin naiz gaur ere.

Zulotik behatuta ikusi dut auzokoa dela.

Aljeriar gaztea, itsasoan sei hilabete eta gero,

bakailao arraina oparitzera dator.

“Andreak esan dit haurdunaldian

lagundu diozuela eta esker onez”.

Eta bakailao usainak gogora ekarri dit

nola aita itsasotik zetorren bakoitzean

korrika joaten nintzen korridorean barrena,

txirrinak jotzen bazuen atean.

Besarkatzean usain bera hartzen nion.

Egun batean, desagertu egin ziren auzokoak.

Agurtu gabe joan, gizona, andrea eta umea.

Ez genuen jakin deus ere beraiei buruz.

Duela gutxi arte.

Izan ere, Loiuko aireportuan

ezustean gurutzatu egin nintzen arrantzalearekin.

Berak ez ninduen agurtu.

Zalantza une bat izan ondoren

nik ere ez nion ezer esan.

17 segundo

Kirmen Uribe

Txioa