“Jolasaren bidez, irabazten eta galtzen ere ikasten du umeak, eta gauza handia da hori. Haurrarekin jolasten duzunean, ez galdu nahita! Babesten ari zarelakoan, kontrakoa egiten ari zara: galtzen duenean, gehiago ikasten du irabazten duenean baino”, irakurri diot mahai-jolasetan aditu den Oriol Comasi, eta zalantza geratu zait.

Izan ere, zenbatetan utzi diegun txikienei irabazten! Pedagogoen hitzak bilatu ditut, eta umearen adina funtsezkoa dela diote: 3 urte artekoen kasuan, onena omen da gehienetan eurek irabaztea, poz hori izan dadin jolaserako motibazio eta akuilu. 4 urtetik aurrera, funtsa da ulertaraztea, irabazi edo galtzetik harago, jolastea bera dela inportanteena. Galtzea ona da, frustratzen ere ikasi behar dutelako, eta emozioak eta frustrazioak gestionatzen laguntzea da gakoa: frustrazioak ez dezala eraman etsitzera, berriz jolastu nahi izatera baizik. Alegia, irabazi/galdu, orekan dagoela giltza.

“Jolastu pixka bat egunero, zure bizitza zoriontsuagoa izango da, eta luzatu egingo duzu. Gutxienez, astean behin jolastu! Jolasten duen haurra zoriontsuagoa da, lagunkoiagoa, enpatikoagoa eta eskuzabalagoa”, gaineratu du Comasek.

Artikulua

Non hago?

Telefono finko batera deitzen dugunean, badakigu non dagoen telefonoa, ezagutzen dugu telefonoa hartu digun solaskidearen kokapen fisikoa: —Kaixo, hi, zer giza larru?

Telefono mugikorrekin, ordea, oso bestela gertatzen da: ezin jakin non dagoen markatu dugun zenbakiko telefonoa, eta, ondorioz, ezin jakin non dagoen solaskidea ere. Eta —deigarria egiten zait— solaskidea lokalizatu nahi izaten dugu: —Non hago?, izaten da, sarri ere sarri, lehendabiziko galdera.

Balirudike deserosoa egiten zaigula telefonoaren beste aldean dagoena kokatu ezina. Solaskidea lokalizatu egin behar dugu eta kokatu. Lurrera lotu. Jakin, behintzat, hemengo larreren batean dagoela, eta ez eremu birtualen baten linboan. Solaskidea non dagoen jakinda, seguruago sentituko bagina bezala.

Baina harrigarriena da, non hago? galdetutakoan, telefonoaren beste aldekoa ez zaigula pipertzen:

—Eta hi? Jakin al liteke non kristo hagoen hi?

Anjel Lertxundi