EGIN INDARTZAILEA

EGIN indartzailea

Askotan ez dugu asmatzen EGIN aditzarekin. Indartzaile gisa erabiltzen dugu behar ez denean.

Bi kasu hauetan sobran dago:

Ohitu egin gara lanpostu berrian.* Denboraren poderioz moldatzen joan egin gara.

*Hasteko esan behar dut filma izugarri gustatu egin zaidala. Oso gustura ikusi dut.

Noiz erabili behar da?

Eman dezagun partida bat jokatzetik datorren lagun batekin egiten dugula topo eta ea zer egin duten galdetzen diogula. Normalean honela erantzungo liguke:

Zer egin duzue? Irabazi egin dugu / Galdu egin dugu.

Erantzuna hau ere izan daiteke: Irabazi / Galdu . Galdegaia aditza bera baita.

Beraz, galdegaia aditza bera denean, EGIN erabiliko dugu perpausaren aditz nagusi gisa, eta beste aditzaren (galdegaia) atzean kokatuko dugu:

Non dago Jon? JOAN EGIN da (galdegaia: JOAN)

Ikus ditzagun beste adibide batzuk:

Non dago ispilua? APURTU EGIN da.* Apurtu da.

Ez dut erosi. ALOKATU EGIN dut. *Alokatu dut.

Jon ez dago. Joan EGIN da. *Joan da.

Azkenean APURTU EGINGO duzu. *Azkenean apurtuko duzu.

PASARTEA

(…) Eta pentsatu dut zein fama txarra duen bakartasunak gure gizartean.

Zenbateko beldurra diogun. Eta iruditu zait gehiago landu beharko genukeela.

Neska mutilei gaztetatik erakutsi bakoitzak baduela halako erresuma bat non

bere buruarekin topo egiten duen, badagoela halako erresuma bat zeinetan

gustura sentitu daitekeen bere buruarekin. Ez dela derrigorrezkoa beti jendez

inguratuta egotea. Gizaki sozialak garela, bai, eta jendea behar dugula, baina

garrantzitsua dela baita ere bakoitzak bere bakardadea lantzea. Bakarrik egoten

jakitea. Bakarrik egoten gozatzea. Bakardadea aukeratu ahal izatea nahi dugunean

horregatik gaizki sentitu gabe.

Bakardadeak eragiten digun deserosotasunaren adibide bat: taberna batean norbaiten

zain gaude eta berandutzen bada, zerbait egitera behartuta sentitzen gara. Lehen

egunkaria hartzen genuen, orain poltsikoan daramagun telefonoa. Bakarrik, ingurura

begira, eta pentsatzen egotea ez omen da oso erosoa guretzat. Bakoitza bere bakardadean

lasai egotea ez omen dago oso ondo ikusia (…)

Karmele Jaio