-tzea / -tzeko

AGINTEA adierazten diguten perpaus osagarriekin «-T(Z)EKO» marka erabiliko dugu.

Adibide hauekin hobeto ulertuko dugu:

Bere lekuan UZTEA agindu dizut. Okerra da.

Bere lekuan UZTEKO agindu dizut, zuzena.

Isilik EGOTEA esan dizut. Okerra da.

Isilik EGOTEKO esan dizut, zuzena.

Aginte-perpausetan, bi eratara egin daitezke perpaus osagarriak:

Subjuntiboa erabilita: - Amak ohera joan zaitezeLA esan du.

T(Z)EKO erabilita: - Amak ohera joaTEKO esan du.

HABEko Ikasbiletik jasoa

PASARTEA

“Tus padres son un poco pesaos con eso del euskera ¿no?”

Anek (12 urte, Gasteizen, bere amari):

Ama, gauza bat esan behar dizut. Nik badakit etxean euskaraz hitz egin behar dudala eta ondo iruditzen zait, baina nire lagunekin beti hitz egiten dut gazteleraz, eta gure etxera etortzen direnean, nire lagunekin euskaraz hitz egin behar dudala esaten didazuenez, roilo bat da niretzat. Denbora osoan nago “euskaraz mesedez”, “euskara mesedez”, eta nire lagunek esaten dute “jope, apur bat astuna zara euskararekin, ezta?” edo esaten didate “zure gurasoak apur bat astunak dira euskararen kontu horrekin, ezta?”. Ama, benetan, roilo bat da.

Amak:

Bai, ulertzen dut, kuttuna. Dilema ederra daukazu. Lagunen gustura jokatu behar duzun ala etxeko nagusion gustura. Egia esan, nik ez dut ondo eramaten zuri gure etxean lagun euskaldunekin gaztelaniaz entzutea. Nik badakit zure lagunei gure etxera jolastera etortzea gustatzen zaiela eta nik beti pentsatu dut hemen euskaraz egiteko eskatzea ez zela gehiegizkoa, onuragarria zela haientzat. Haietako batzuek eskolan bakarrik entzuten dute, eta euskarak beste zerbaitetarako balio duela konturatzea eta erabiltzea ondo etortzen zaie haiei eta euskarari.

Interesgarri jarraitzen du...: