Vrati mi moje krpice

Give Me Back My Rags

Just pop into my head

My thoughts the better to claw your cheek

Just step in front of me

My eyes the better to snap at you

Just open your big mouth

My silence the better to crack your jaws

just remind me of what you are

My memory the better to dig a hole beneath your feet

That’s how things stand between us

1

Give me back my rags

My raglets of pure dream

Of silken smiles

Striped premonition

And my lace-like sinews

My raglets of polka-dot hope

Of filigreed lust

Calico glances

And the skin off my face

Give me back my rags

I’m asking you nicely

2

Listen you freak

Off with your white kerchief

Don’t we know each other

Together from childhood

Lapping at the same bowl

Snoozing in the same bed

With you evil-eyed knife

Walking this strange world

With you snake in the shirt

Listen double-crosser

Off with your white kerchief

Why lie to each other

3

I won’t carry you piggyback

I won’t take you where you tell me

Even if I were shod in gold

Even if I were harnessed to three wheels

On the cart of the wind

Even if I were bridled to a rainbow

Don’t try to grease my palm

I won’t even with my feet in my pocket

Threaded through a needle tied into a knot

Or whittled into a simple stick

Don’t try to scare me

I won’t even roasted or overroasted

Raw or salted

Not even in a dream

Don’t go on kidding yourself

It doesn’t work I won’t

4

Get out of my walled-in infinity

The dancing ring of stars around my heart

Out of my morsel of sunlight

The rollicking sea of my blood

My flow my ebb

Out of my marooned silence

Get out I said get out

Out of my living pit

The bare father-tree within me

Get out how long do I have to shout

Out of my head bursting into pieces

Out out just get out

5

You get kewpie doll notions

I bathe them in my blood

Dress them in the rags of my skin

Make swings out of my hair for them

Toy carts from my vertebrae

Gliders from my eyebrows

I make them butterflies from my smiles

Wild beasts from my teeth

To hunt to kill time

What kind of game is this anyway

6

Damn your root blood and crown

And everything else in your life

Every dried up image in your brain

Every shifty eye burning on your fingertips

And every step you take

May you sink into three kettles of grumpy water

Into three stoves of omen-fire

Into three pits without name or milk

An icy breath against your throat

The pebble beneath your left tit

And the bird-razor in that pebble

Swoop the blackest of blackbirds to the lair of nothing

To the hungry scissors of beginnings

To the womb of heaven I know so well

Damn your seed sap and glitter

Darkness and dot at my life’s end

And everything else in the world too

7

What happened to my raglets

You won’t give them back you won’t

I’ll scorch your eyebrows

You won’t be invisible forever

I’ll mix day and night in your skull

You’ll come beating your head on my back door yet

I’ll pare your screeching fingernails

You won’t chalk hopscotch through my brain anymore

I’ll hound the fog out of your bones

Slurp the hemlock off your tongue

You’ll see what I’ll do

8

So you want us to love each other

You can make me out of ashes

The trash of my belly laughs

Out of what’s left of my boredom

You can doll-face

You can grab me by the hair of my short memory

Hug my night in its empty shirt

Kiss and kiss my echo

And you don’t even know how to love

9

Run freak

Our footprints bite one another

In the dust behind us

We’re not meant for each other

I see through your iciness

Pace your extremities

This is not much of a game

Why did we ever mix our rags

Hand them over what do you want with them

They are just fading on your shoulders

Hand them over scram into your nowhere

Run freak from a freak

Don’t you have eyes

There’s a freak here too

10

May your tongue blacken

Your noon your hope

Everything black only my chill white

My wolf at your throat

May the storm be your bed

My fear your pillow

Wide the meadow of your sleeplessness

May your every morsel be fiery

Your teeth of wax

Come on glutton chew all you want

Dumb your wind your water your flowers

Everything tongue-tied

Only my grinding teeth still loud

My hawk at your throat

One less horror for your mother

11

I wiped your face off my face

Tore your shadow off my shadow

Levelled the hills within you

Crumpled your plains into hills

Made your seasons quarrel

Kicked the earth’s corners from you

Tied the path of my life around you

My overgrown my impossible path

Now just try to meet me

12

Enough of your sweet-talking immortelles

Of your candied trifles

I don’t want to hear to know

Enough enough of everything

I’ll say my final enough

Stuff my mouth with earth

Grind my teeth

I’ll shut up skull-lapper

Shut up once and for all

I’ll stand just as I am

Without root branch or crown

I’ll lean on myself

On my own bumps

I’ll be the stake driven into you

Into you party-pooper

Into you muddle-head

That’s all I can do

May you never come back

13

Don’t fool with me freak

You hid a knife under your scarf

Stepped over the line tripped me up

You spoiled the game

You wanted my heavens to turn over

The sun to break my head

My rags to be scattered

Never fool with another freak

just give back my rags

And I’ll give back yours

(Translated by Charles Simić)

لباس‌های کهنه‌ام را به من برگردان

فقط به ذهنم پابگذار

افکارم صورتت را خط‌خطی می‌کنند

جلوی چشم‌هایم ظاهر شو

چشم‌هایم به تو چنگ می‌اندازند

دهان بزرگت را باز کن

تا سکوتم فکت را خرد کند

خودت را به یادم بیاور

تا حافظه‌ام ریر پاهایت گودال بکند

همه چیزی میان ما چنین است.

۱

لباس‌های کهنه‌ام  را به من برگردان

کهنه‌های رویاهای ناب 

لبخندهای ابریشمی ، اخطارهای برهنه

لباس توری‌ام

کهنه‌های امید لکه‌دارم

میل جلا خورده‌ام  نگاه شطرنجی‌ام

پوست صورتم

لباس‌های کهنه‌ام را به من برگردان

با زبان خوش آن‌ها را به من بده.

۲

عفریته! گوش کن

آن چارقد سفید را دربیار

ما همدیگر را می‌شناسیم

از وقتی که خیلی بالا بودیم 

از یک جام می‌نوشیدیم

در یک تخت می‌خوابیدیم

با تو، چاقوی چشم شیطان

پرسه‌زنان در جهان کج و کوج

با تو، مار میان چمن‌

می‌شنوی؟ بازیگر!

روسری سفید را بیرون بیار

چرا به هم دروغ بگوییم؟

۳

من به تو کولی نمی‌دهم

تو را هرجایی که می‌گویی  نمی‌برم

حتی اگر نعل طلا  به پا داشته باشم

حتی اگر بر ارابه‌ی سه چرخه‌ی باد افسار زده باشم

حتی اگر عنان رام‌کننده‌ی رنگین‌کمان به دستم باشد

سعی نکن مرا بخری

نمی‌کنم! حتی اگر پاهایم در جیب‌هایم باشند

اگر با سوزن نخ شوم اگر گره شوم

یا به اندازه‌ی یک عصا خفیف شوم

سعی نکن مرا بترسانی

حتی اگر کباب شوم اگر باز هم بپزی‌ام

خام یا شور

نمی‌کنم حتی در خواب

خودت را فریب نده

اثر ندارد، نمی‌کنم!

۴

از ابدیت محصورم بیرون برو

از دایره‌‌ی ستاره دور قلبم

از لقمه‌ی من از خورشید

از دریای مضحک خونم

از جزرو مدم

از ساحل سکوتم

بیرون برو، گفتم بیرون برو

از مغاک زندگی‌ام

از درخت عریان پدر درونم

بیرون برو تا کی باید داد بزنم برو

بیرون برو از سرم که منفجر می‌شود

بیرون، فقط بیرون!

۵

ادای عروسک‌ها را در می‌آوری  

آن‌ها را در  خونم حمام می‌کنم

از لته‌های پوستم بر آن‌ها لباس می‌پوشم

از موهایم برایشان تاب می‌سازم

از استخوان‌های مهره‌ام، تاس 

از ابروانم، هواپیماهای بی‌موتور

با لبخندم، پروانه 

 از دندان‌هایم، حیوانات وحشی

تا شکار کنند 

تا زمان را بکشند.

این دیگر چه جور بازی‌ای است!

۶

نفرین به تبارت و به تاجت

و هرچیز دیگری در زندگی‌ات

هر تصویری که در  ذهنت خشک شده‌است

هر چشم مکاری که  بر سرانگشتانت می‌سوزد

و هر قدمی که بر می‌داری

باشد که در سه کتری آب شور غرق شوی

در سه کوره‌ی لهیب بخت

در سه گودال بی‌نام و شیر

نفسی یخ‌زده بر گلویت

سنگریزه‌ای زیر پستان چپ‌ات

و تیغی پرنده‌کش در دل آن سنگ‌ریزه

فرود ظلمت پرندگان سیاه به کنام هیچ

به قیچی گرسنه‌ی آغازها

به زهدان بهشت که منش خوب می‌شناسم

نفرین به عصاره‌ی کشتکاری و درخشش‌ات.

بر ظلمت و بر دنقطه‌ی پایان زندگی‌ام

و بر هر چیز دیگری در حیات

۷

چه بر سر لباس‌های کهنه‌ام آمده‌است؟

آن‌ها را به من بر نمی‌گردانی، برنمی‌گردانی

ابروانت را جزغاله می‌کنم

همیشه نامرئی نخواهی ماند

روز و شب را در اسکلت‌ات معجون می‌کنم

آن‌وقت بر سرت می‌کوبی در دروازه‌ی عقبی‌ام

ناخن‌های قناست را می‌چینم

تا دیگر نتوانی با گچ در مغزم خط لی‌لی رسم کنی

مه را در استخوان‌هایت تعقیب خواهم کرد

شوکران را از زبانت خواهم مکید

خواهی دید که چه می‌کنم.

۸

که می‌خواهی به هم عشق بورزیم؟

که می‌توانی مرا از خاکسترها بیرون بکشی؟

از زباله‌ی خنده‌های شکمی‌ام؟

بیرون از هرچه در ملالم مانده‌است؟

نمی‌توانی عروسک!

نمی‌توانی مرا با گیسوان خاطره‌‌ای کوتاه بقاپی

شبم را در پیراهن خالی‌اش بغل بگیری

پژواکم را ببوسی و ببوسی

و هنوز نمی‌دانی که چطور باید عشق بورزی.

۹

فرار کن هوس‌باز!

ردپاهایمان هم‌دیگر را گاز می‌گیرند،

در غبار پشت سرمان.

ما برای هم ساخته نشدیم

از زمهریرت می‌فهمم

بی‌نهایت‌هایت را آهسته آهسته گام بردار

چیزی بیش از یک بازی نیست

چرا لباس‌های کهنه‌مان را در هم ممزوج کردیم

آن‌ها را از بالای خیالات‌ات رد کن

فقط بر شانه‌هایت رنگ می‌بازند

آن‌ها را از فرار درون ناکجاآبادت رد کن

هوس‌باز از هوس‌بازی دیگر فرار کن

مگر چشم نداری؟

یک هوس‌باز دیگر هم اینجاست.

۱۰

باشد که زبانت سیاه شود

ظهرت، آرزویت.

همه‌چیزی سیاه  شود جز سرمای من که سفید است.

گرگم بر گلوگاهت،

باشد که طوفان بسترت شود

هراسم، پنجه‌ات

چمن بی‌خوابی‌ات گسترده‌تر شود

شاید هر لقمه‌ات آتش‌بار شود

دندان‌های مومی‌ات

بیا شکمو! هرچه می‌خواهی بجو.

باشد که بادت لال شود، آبت، گل‌هایت

هرچیز زبان‌بسته‌ای

فقط دندان‌های نیشخندم پرجلوه بمانند

و قوشم بر گلویت

وحشتی بیشتر برای مادرت.

۱۱

صورت‌ات را از صورتم پاک کردم

سایه‌ات را از سایه‌ام  ‌دریدم

تپه‌های درونت را صاف کردم

گیاهانت در تپه‌ها مچاله کردم

چهارفصلت را به میدان جنگ بدل کردم

گوشه‌ی زمین را از زیرپایت کشیدم

راه زندگی ام را  به دورت گره زدم

رشد اضافی‌ام را راه محالم را

حالا فقط می‌کوشم دیدارت کنم.

۱۲

بس است! گل‌های جاودان خوش‌لهجه‌ات.

خروس قندی‌ات.

نمی‌خواهم بشنوم تا بدانم

بس‌است! بس‌است همه‌چیز.

حرف آخرم را خواهم گفت. بس است!

خاک در دهانم کن،

دندان‌هایم را خرد کن،

خفه می‌شوم جمجمه‌لیس!

یک بار و برای همیشه خفه شو

می‌ایستم

فقط همان‌جور که خودم هستم

بی‌ریشه شاخه یا تاج.

به خودم تکیه می‌کنم

به دست‌اندازهای خودم

تیری خوام بود که به میان تو کوبیده می‌شود

به میان تو ای آتش‌افروز

به میان تو کله خراب

این همه‌ی کاری‌است که می‌توانم بکنم

باشد که هرگز برنگردی.

۱۳

مرا خر نکن هوس‌باز!

پشت روسری‌ات چاقو پنهان کردی

فراز خطوطی که به من پشت پا می‌زدند

بازی را به هم زدی

خواستی بهشتم به پایان برسد

که خورشید سرم را منفجر کند

لباس‌های کهنه‌ام تکه‌تکه شوند

شیطان، یک شیطان دیگر را خر نکن

فقط لباس‌های کهنه‌ام را برگردان

من هم لباس‌های کهنه‌ی تو را پس می‌دهم.

Dammi indietro le mie bazzeccole

Vienimi solo in mente

Affinchè i miei pensieri ti sgraffino la guancia

Esci solo davanti a me

Affinchè i miei occhi comincino ad abbaiare a te

Apri la bocca

Perchè il mio silenzio rompa i denti a te

Ricordami a te

Acciocchè il mio ricordo scavi la terra sotto i tuoi piedi

Fin là è venuto tra di noi

(translated by Vesna Nikolic Peric)

1.

Dammi indietro le mie bazzeccole

Le mie quisquilie del sogno puro

Del sorriso di seta, del presagio a righe,

Del mio tessuto trinato

Le mie carabattole della speranza punteggiata

Del desiderio ardente, degli sguardi colorati, 

Della pelle del mio viso 

Dammi le mie bazzeccole 

Dammele quando ti dico bene

(translated by Vesna Nikolic Peric)

4. 

Fuori della mia infinità chiusa con muro,

Del circolo stellato dattorno al mio cuore,

Del mio boccone del sole

Fuori del mare ridicolo del mio sangue,

Del mio flusso e mio riflusso

Fuori del mio silenzio sulla terra àrida

Fuori, ho detto, fuori

Fuori dell’abisso vivo

Del paterno albero nudo in me

Fuori, fino a quando griderò? Fuori

Fuori della mia testa che esplode,

Fuori, soltanto fuori

(translated by Vesna Nikolic Peric)

4.

Get out of my walled infinity

Out of the star-ring round my head

Out of my mouthful of sun

Get out of the laughable sea of my blood

Out of my flow, of my ebb

Get out of my beached silence

Get out I said

Get out

Out of the chasm of my life

Of the stark father-tree inside me

Get out How long must I cry get out

Get out of my bursting head

Get out

Just get out

(Translated by Anthony Weir)

4. 

Fuera de mi infinidad amurallada

Fuera del astro-anillo que ronda mi cabeza

Fuera de mi boca llena de sol

Fuera del mar risible de mi sangre

Fuera de mi flujo, de mi menguante,

Sal de mi silencio encallado

Vete de mí -dijo

Vete

Fuera de la quiebra de mi vida

Del padre-árbol dentro de mí severo

Vete Cuánto tiempo debo gritar ¡FUERA!

Sal de mi cabeza estallando

Vete

Simplemente vete.

(©2001 José Alejandro Peña)

9. 

Scappa Mostro

Anche le nostre orme si mordono

Si mordono dietro di noi, nella polvere

Non siamo fatti l’uno per l’altra

Fermo freddo guardo attraverso te

Io passo attraverso te

Non si fa nulla del nostro gioco

Perchè abbiamo mescolato le nostre carabattole

Dammele indietro, cosa ne farai?

Invano si scoloriscono sulle spalle tue

Dammele, scappa in nessun luogo

Scappa Mostro, fuggi davanti al mostro

Dove sono i tuoi occhi?

Il Mostro è anche qui.

(translated by Vesna Nikolic Peric)

11.

Ho cancellato ogni traccia del tuo viso sul mio viso

Non c’è neppur l’ombra di te nell’ombra mia

Ho appianato le colline dentro di te

Le piane, le ho cambiate nelle colline

ho fatto inimicarsi le tue stagioni

I punti cardinali, li ho allontanati da te

Il cammino di vita, l’ho costruito attorno a te

Il cammino intransitabile e impossibile

Fa tutti gli sforzi possibili per incontrarmi!

(translated by Vesna Nikolic Peric)

13.

Non scherzare, Mostro

Hai nascosto il coltello sul fazzoletto da testa,

Hai sorpassato ogni limite, hai dato lo sgambetto a me

Hai guastato il gioco

Affinchè il cielo si capovolga

Affinchè il sole mi rompa la testa

Affinchè le bazzeccole si disperdano

Non scherzare Mostro con il mostro!

Dammi le mie bazzeccole!

Ti darò le tue.

(translated by Vesna Nikolic Peric)