Plavi zec

DAS GEDICHT VOM BLAUEN HASEN

Drei Länder hab ich bereist, 

drei Gipfel gestürmt, 

drei Meere durchschwommen – 

bis ich ihn endlich einfing, 

den Blauen Hasen, 

den merkwürdigen Hasen, 

den einzigen auf der ganzen Welt. 

Dieser Hase 

kann Musik machen, 

dieser Hase 

kann stricken, 

dieser Hase 

macht Mittagessen, 

dieser Hase 

macht sauber. 

Dieser Hase 

ist imstande zu stricken, 

dieser Hase 

ist imstande zu ernten, 

dieser Hase 

versteht sich auf alles, 

nähen, trinken 

und Französisch parlieren! 

Der Blaue Hase, 

der merkwürdige Hase, 

der einzige auf der ganzen Welt! 

Ich wollte euch den Hasen geben, 

damit er euch das Gesicht wäscht, 

für euch näht, 

für euch schneidert, 

für euch zählt, 

für euch strickt, 

für euch sauber macht, 

für euch kocht, 

auf euch aufpasst, 

euch vorsingt, 

Bilder kritzelt 

und Französisch parliert. 

Der Blaue Hase, 

der merkwürdige Hase, 

der einzige auf der ganzen Welt! 

Ich packte den Hasen in meinen Jägersack

und eilte nach Hause. 

Als wir aber vor dem Haus standen, 

flüsterte das Häschen mir ins Ohr: 

„Lass mich laufen, Jäger,

oh tapferer Jäger, 

ich will mir mein Haar kämmen, 

mein Gesicht waschen, 

meine Nägel schneiden, 

meinen Rücken dehnen, 

meine Stimme anpassen. 

Die Kinder sollen 

den Blauen Hasen sehen, 

den merkwürdigen Hasen, 

den einzigen solchen auf der ganzen Welt! 

Ich ließ den Hasen aus dem Sack – 

aber der Hase kämmte sich nicht, 

aber der Hase wusch sich nicht das Gesicht, 

er schnitt sich auch nicht die Nägel, 

dehnte auch nicht seinen Rücken, 

passte nicht seine Stimme an. 

Sondern lief davon, so ein Pech, 

ans Ende der Welt, oh weh! 

Der Blaue Hase, 

der merkwürdige Hase, 

der einzige auf der ganzen Welt! 

(Aus dem Serbischen von Mascha Dabić; Source: lyrikline)

The Blue Rabbit

Three lands now have I crawled across,

and three peaks have I climbed across,

and three oceans have I swum across,

until I finally caught him,

A blue rabbit

A strange rabbit

the only in the world!

This rabbit

knows how to play,

This rabbit

knows how to knit

This rabbit

can make you lunch,

This rabbit

can sweep your house

This rabbit

can tend your garden

This rabbit

can hear, can smell

He speaks perfect French, as well, 

beg your pardon!

A blue rabbit

A strange rabbit

the only in the world!

I wanted to give him to you

so he'd stitch for you

he'd drink for you,

he'd sew for you,

he'd count for you

he'd knit for you,

he'd sweep for you,

he'd cook for you,

he'd keep you safe

he'd sing you songs

paint you pictures,

maybe even read French scriptures.

A blue rabbit,

a strange rabbit,

the only in the world!

So I put him in a bag,

And I hurried to get home

But when we got to my home

The bunny told me in a sweet tone:

Let me go, hunter,

oh, brave hunter,

so I comb my hair,

so I wash my face,

so I cut my nails,

so I strike a pose,

give my voice repose.

Let the children see

a blue rabbit,

a strange rabbit,

the only in the world!

So I let him out the bag

but the rabbit did not comb,

but the rabbit did not wash,

nor cut his nails,

nor strike a pose,

nor his voice repose,

He ran instead, oh my woes,

To the world's end, oh my throes!

A blue rabbit, 

A strange rabbit,

the only in the world!

(translated by Gavrilo Stanojevic)

Plavi zec

Tri sam zemlje prelazio,

i tri gore pregazio,

i tri mora preplivao –

dok ga nisam ulovio,

Plavog zeca,

čudnog zeca,

jedinog na svetu.

Ovaj zec

zna da svira,

ovaj zec

zna da plete,

ovaj zec

ručak kuva,

ovaj zec

kuću mete.

Ovaj zec

plesti ume,

ovaj zec

žeti ume,

ovaj zec

šiti, piti

i francuski govoriti

– sve razume!

Plavi zec,

čudni zec,

jedini na svetu!

Ja ga htedoh vama dati

da vas mije,

da vam šije,

da vam kroji,

da vam broji,

da vam plete,

da vam mete,

da vam kuva,

da vas čuva,

da vam peva,

slike šara

i francuski razgovara.

Plavi zec,

čudni zec,

jedini na svetu!

Stavih zeca u torbak,

pa požurim svojoj kući.

Al' kad bismo ispred kuće,

stade zečić da šapuće:

– Pusti me, lovče,

hrabri lovče,

da očešljam kosu,

da umijem lice,

da isečem nokte,

da ispravim stas,

da udesim glas.

Nek vide deca

plavog zeca,

čudnog zeca,

jedinog na svetu!

Pustih zeca iz torbaka –

al' se zec ne očešlja,

al' se zec ne umi,

nit iseče nokte,

nit ispravi stas,

nit dotera glas.

Već pobeže, oj nesrećo,

na kraj sveta, oj nevoljo!

Plavi zec,

čudni zec,

jedini na svetu!