Jest wiele momentów i sytuacji, podczas których najlepiej jest czynić du'a – tzn. wznosić do Allah a prośby. Imam Hasan al-Banna, w swojej książce „Tract of Munajah” przedstawia niektóre z nich:
między azanem a iqamą: Prorok rzekł: „Du`a miedzy azanem a iqamą nie zostanie odrzucona (zostanie przyjęta przez Allaha)”. Towarzysze zapytali: „Co powinniśmy mówić, Wysłanniku Allaha?”. Prorok odpowiedział: „Proście o łaskę Allaha na tym i na tamtym świecie”. [Abu Dawud, Tirmidhi]
w pokłonie (w trakcie modlitwy). Abu Hurairah przytacza wypowiedź Proroka: „Muzułmanin najbliżej jest swego Pana, kiedy jest w pokłonie. Zatem czyńcie podczas niego du’a”. [Muslim, Abu Dawud, An-Nasai]
w podróży (du’a podróżnego), opresji (du’a uciskanego). „Trzy rodzaje du’a zostaną wysłuchane: du’a uciskanego, du’a podróżnego, du’a rodzica przeciwko synowi lub córce”. [Abu-Dawud, At-Tirmidhi] W celu wyjaśnienia kwestii du’a rodziców przeciwko dzieciom: Prorok zabronił wznoszenia modlitw przeciwko dzieciom, zwłaszcza o czasie/w sytuacji, kiedy du’a zostanie przez Allaha wysłuchana (albowiem wiedział on, że Allah spełni prośby rodzica). Wysłannik Allaha rzekł: „Nie modlicie się przeciwko wam samym, dzieciom, waszemu majątkowi - na wypadek, gdybyście wypowiedzieli takie słowa o czasie, kiedy Allah odpowiada na prośby”. [Muslim]
w połowie nocy: Abu Hurairah powołuje się na wypowiedź Proroka: „W ostatniej, trzeciej części nocy, Wszechmogący Allah pojawia się w pierwszym niebie, pytając: ‚Czy jest petent, któremu mogę odpowiedzieć? Czy ktoś wznosi prośby, abym mógł spełnić jego pragnienia? Czy jest ktoś, kto błaga o przebaczenie, abym mógł mu jego grzechy przebaczyć?”.
Sposób podnoszenia rąk podczas du’a.
Uczeni twierdzą, że powinniśmy unieść obie dłonie na wysokość klatki piersiowej, trzymając je skierowane wewnętrzną stroną dłoni ku niebu. Ręce powinny stykać się krawędziami. Symbolizuje to akt błagalny; wierny w potrzebie niczym żebrak prosi o obdarowanie go tym, czego potrzebuje, pragnie. Odnośnie trzymania dłoni z dala od siebie (jednej dłoni od drugiej), nie są znane podstawy ku temu w sunnie ani opiniach uczonych.
Trzymanie rąk i pocieranie rękami twarzy po zakończeniu du’a przed „Amin”.
Szeich ‚Atijjh Saqr, były przewodniczący Komitetu ds. Fatw, Uniwersytetu al-Azhar w Kairze, stwierdził: Abu Hurairah przekazał, że Prorok powiedział: „Allah Wszechmogący jest Dobry i akceptuje jedynie to, co jest dobre. Allah nakazał wierzącym, aby czynili to, co nakazują im wysłannicy; Wszechmogący mówi: „O Wysłannicy! Spożywajcie dobre rzeczy i czyńcie dobro". llah rzecze również: {Wy, którzy wierzycie! Jedzcie spośród dobrych rzeczy, które Uczyniliśmy dla was zaopatrzeniem}. Następnie Prorok, wspomniał historię mężczyzny, który będąc w długiej podróży, zaniedbany i zakurzony, wnosi ręce ku niebu [prosząc]: „Panie! Panie!” - a jego pożywienie jest haram, napoje są haram, ubranie jest haram, i spożywa pożywienie w sposób haram, zatem jak może zostać wysłuchany!”. [Muslim] Na podstawie tego hadisu, większość uczonych wnioskuje, że nie ma nic złego w podnoszeniu rąk podczas du’a. Aczkolwiek niektórzy twierdzą, że podnoszenie rak nie jest zalecane, za wyjątkiem salatul-istisqa (modlitwy, podczas której składa się do Allaha prośby o deszcz) Powołują się oni na następujący hadis: Anas Ibn Malik przekazał, że Prorok “nie podnosił rąk podczas suplikacji, za wyjątkiem salatul-istisqa podczas której podnosił dłonie tak wysoko, że można było dostrzec biel zagłębień pod ramionami”.
Odnośnie pocierania twarzy po recytacji du’a, można powiedzieć, że nie jest zabronione - na podstawie relacji Ibn Umara: „Prorok pocierał twarz rękoma po recytacji du’a”. [Tirmidhi] W komentarzu do hadisu, niektórzy uczeni uznają go za rzadki hadis, inni za słaby. W swojej książce, „al-Adhkar” imam an-Nawawi stwierdza, że panują trzy różne poglądy odnośnie podnoszenia rąk i pocierania nimi twarzy podczas/po recytacji du’a. Pogląd, który wydaje się najbardziej poprawny, to ten który stwierdza, że podnoszenie rąk jest zalecane, natomiast nie jest zalecane pocieranie nimi twarzy. Jak widać, kwestia pocierana twarzy rękoma jest dyskusyjna. Muzułmanin musi zatem samodzielnie wybrać opcję, która wydaje mu się najbardziej poprawna i uzasadniona.
NASTĘPNY RODZIAŁ 41. PYTANIA I ODOWIEDZI DOT. MODLITWY