ROZDZIAŁ 36. UTRZYMANIE RODZINY

Allah, Wywyższony, mówi (co znaczy):

{A na ojcu dziecka ciąży obowiązek zaopatrzenia ich w żywność i odzież, zgodnie z przyjętym zwyczajem.} (Koran 2:233)

{Niech ten, który żyje w dostatku, wydaje według swojego dostatku! Niech ten, któremu zostało wymierzone, wydaje według tego, co dał mu Bóg! Bóg nie obciąża żadnej duszy niczym innym, niż tym, co jej dał.} (Koran 65:7)

{I cokolwiek rozdacie, to On (Allah) wam to zwróci.} (Koran 34:39)

289. Przekazał Abu Hurajra, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Spomiędzy dinara, jaki wydacie na drodze Allaha, dinara, jaki wydacie na wyzwolenie niewolnika, dinara ofiarowanego jako jałmużnę [sadakę] i tego przeznaczonego na utrzymanie swojej rodziny, największą nagrodę przyniesie wam ten wydany na rodzinę”.

[Muslim]

Komentarz:

Muzułmanin jest zobowiązany dbać w pierwszej kolejności o zaopatrzenie żony i dzieci - przyniesie mu to największą nagrodę, ponieważ te wydatki są jego obowiązkiem, podczas gdy przeznaczanie pieniędzy na inne rzeczy jest nadobowiązkowe [nałafil]. Dodatkowe uczynki nie mogą zastępować wykonywania obowiązków.

290. Przekazał Thauban bin Budżdud, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Największą wartość ma dinar przeznaczony na utrzymanie rodziny, następnie na wierzchowca do walki w Imię Allaha, a następnie wydany na towarzyszy na drodze Allaha”.

[Muslim]

Komentarz:

Przekaz poruszą tą samą kwestie, co hadis 289. Bardzo ważne jest, aby mężczyzna o małych dochodach dbał w pierwszej kolejności o swoją rodzinę i dzieci. Dopiero po zaspokojeniu ich potrzeb, jeśli coś mu zostanie, może wydawać na inne rzeczy wspomniane w hadisie.

291. Przekazała Umm Salama, że spytała Proroka (pokój z nim): „Czy zostanę nagrodzona za wydatki na synów Abu Salamy? Nie mogę pozwolić im chodzić tu i tam [żebrać]”. Prorok (pokoj z nim) powiedział: „Wydawaj na nich i będziesz nagrodzona za to, co wydałaś”.

[Al-Buchari i Muslim]

Komentarz:

Hojność Allah jest tak wielka, że rodzice z miłości wydający majątek na utrzymanie dzieci zostaną nagrodzeni nie tylko za wydatki, ale otrzymają za to dużo większą nagrodę niż za to, co wydają na inne chwalebne rzeczy.

292. W rozdziale dotyczącym intencji przytoczono hadis, według którego Sad bin Abu Łaqqas przekazał, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Cokolwiek wydajesz, poszukując zadowolenia Allaha, zostanie nagrodzone, nawet kęs włożony w usta twojej żony”.

[Al-Buchari i Muslim]

Komentarz:

Również ten przekaz dotyczy konieczności zaopatrzenia rodziny w pożywienie, związanej z tym intencji wykonania nakazu Allaha. Jest to naturalna potrzeba, instynkt, a jednak w ten sposób staje się on aktem czci wobec Allaha.

293. Przekazał Abu Masud Al-Badri, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Gdy ktoś wydaje na swoją rodzinę oczekując za to nagrody u Allaha, zostanie mu to policzone jako jałmużna”.

[Al-Buchari i Muslim]

Komentarz:

„Oczekując nagrody u Allaha”, oznacza, że utrzymuje rodzinę dlatego, ponieważ jest to obowiązek ustanowiony przez Allaha. Gwarantuje to (otrzymanie nagrody) również okazywanie miłosierdzia najbliższym. Jeśli motywem osoby postępującej w ten sposób (utrzymującej rodzinę będącej dla bliskich łagodną, dobrze ich traktującej) jego postępowania jest spełnienie obowiązku nałożonego przez Allaha i Jego zadowolenie, wówczas otrzyma ona od Allaha nagrodę za to, co wydaje na swoje dzieci.

294. Przekazał Abdullah bin Amr bin Al-As, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Lekceważenie swoich podopiecznych wystarczy, aby zgrzeszyć”.

[Abu Dałud]

Według przekazu Muslima Prorok (pokój z nim) powiedział: „Aby popełnić zło wystarczy wstrzymać wydatki na utrzymanie osób zależnych od siebie”.

Komentarz:

Powyższy hadis mówi, że zaniedbanie utrzymania rodziny jest poważnym grzechem i nawet jeśli mężczyzna będzie wolny od wszystkich innych grzechów, ten jeden wystarczy, aby odpowiedział za niego przed Allahem. Słowa użyte w oryginalnej wersji hadisu określają, że obowiązek zapewnienia zaopatrzenia dotyczy, poza żonami i dziećmi, służących i niewolników. Głowa rodziny jest odpowiedzialna za zaspokojenie potrzeb życiowych jej wszystkich członków oraz osób zależnych, a każde zaniedbanie w tej kwestii jest grzechem.

295. Przekazał Abu Hurajra, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Dwaj aniołowie zstępują co rano i jeden z nich mówi: ‘Allahu, daj wydającemu coś w miejsce tego, co wydał’, a drugi mówi: ‘Allahu, zniszcz tego, który się [od wydawania – przyp. tłum.] powstrzymuje”.

[Al-Bukhari i Muslim]

Komentarz:

Na podstawie hadisu wiadomo, że za osoby wydające na drodze Allaha wznoszone są suplikacje, aby otrzymały dobro, a w intencji osób odmawiających wydatków na drodze Allaha – o zniszczenie majątku.

296. Przekazał Abu Hurajra, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Wyższa ręka (dająca jałmużnę) jest lepsza od niższej (tej, która bierze); kiedy rozdajecie, zaczynajcie od tych, którzy są pod waszą opieką; a najlepsza jałmużna jest rozdawana z powodu nadmiaru; temu, kto prosi Allaha o pomoc w powstrzymaniu się przed niedozwolonym, Allah spełni jego prośbę, a tego, który szuka samowystarczalności Allah uczyni samowystarczalnym”.

[Al-Buchari]

Komentarz:

Hadis dotyczy trzech rzeczy: wagi wydawania na drodze Allaha, pierwszeństwa rodziny przed innymi, zachowania czystości moralnej oraz zadowolenia z tego, co się ma, oraz podkreśla, że Allah pomaga osiągnąć to, o co się go prosi.

NASTĘPNY ROZDZIAŁ 37. PRZEKAZANIE NAJCENNIEJSZYCH RZECZY W IMIĘ ALLAHA