ROZDZIAŁ 59. ZACHĘTA DO ZARABIANIA NA UTRZYMANIE PRACĄ FIZYCZNĄ I POWSTRZYMYWANIE SIĘ OD ŻEBRANIA

Allah, Najwyższy, mówi (co znaczy):

{A kiedy modlitwa [piątkowa] zostanie zakończona, to rozejdźcie się po kraju i poszukujcie [przez pracę] łaski Boga}[Koran 62:10]

539. Przekazał Zubair ibn Ałłam, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Lepiej jest dla was wziąć sznur, pójść w góry, narąbać drewna na opał, przynieść je na plecach i sprzedać je, a przez to ochronić twarz, niż żebrać u ludzi, niezależnie od tego czy dają wam, czy odmawiają”.

(Al-Buchari)

Komentarz:

Jako przeciwieństwo do żebrania hadis zaleca ciężką pracę. Ludzie mogą traktować z wyższością pracowników fizycznych - jest to znacznie lepsze niż uzależnienie się od jałmużny. Wykonywanie pracy pozwala ocalić godność osobistą, a żebranie plasuje na ostatniej pozycji. W ten sposób islam chroni ludzi przed upokorzeniem i uczy poczucia godności.

540. Przekazał Abu Hurajra, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Lepiej będzie dla któregokolwiek z was przynieść wiązkę drewna i sprzedać ją niż żebrać o coś, niezależnie czy dostanie to, czy nie”.

(Al-Buchari i Muslim)

541. Przekazał Abu Hurajra, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „[Prorok] Dawid jadł tylko to, na co własnoręcznie zarobił”.

(Al-Buchari)

542. Przekazał Abu Hurajra, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „[Prorok] Zachariasz był stolarzem”.

(Al-Buchari)

543. Przekazał Abu Hurajra, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Nie ma lepszego pożywienia dla mężczyzny niż to, na które własnoręcznie zarobi. Dawid, prorok Allaha, jadł tylko to, co zarobił przez swoją pracę”.

(Al-Buchari)

Komentarz:

Ciężka praca, również fizyczna, czyli ludzki życie dobrym i godnym pochwały. Prorocy również zarabiali na swoje utrzymanie. Dzięki uzyskanym w ten sposób przychodom uzyskuje się błogosławieństwa od Allaha. Niektórzy ludzie błędnie zakładają, że zarabianie na życie jest sprzeczne z zaufaniem wobec Allaha, tymczasem prawdziwe zaufanie wobec Niego to wykorzystanie sposobów i środków, jakie są dostępne, a następnie pozostawienie reszty w rękach Stwórcy.

Przykłady proroków są również źródłem informacji, że poleganie na pracy rąk nie może być uważane za uwłaczające. Osoby zarabiające w ten sposób zasługują raczej na szacunek i są istotnym elementem społeczeństwa, ponieważ podążają za światłym przykładem. Istniejąca we współczesnych społeczeństwach postawa pracowników umysłowych wobec fizycznych jest niepoprawna i nie należy jej aprobować. Niektóre prace fizyczne oraz osoby wykonujące je uznaje się za gorsze, a w rzeczywistości nie ma zawodów ani pracowników niższej rangi.

NASTĘPNY ROZDZIAŁ 60. WYŻSZOŚĆ SZCZODROŚCI I DOBROCZYNNOŚCI SPOWODOWANEJ ZAUFANIEM ALLAHOWI