ROZDZIAŁ 18. ZAKAZ INNOWACJI W RELIGII

Allah, Najwyższy, mówi (co znaczy):

{A cóż jest poza prawdą - jeśli nie błąd?} (Koran 10:32)

{Nie pominęliśmy w Księdze żadnej rzeczy!} (Koran 6:38)

{A jeśli się sprzeczacie o coś między sobą, to przedstawcie to Bogu i Posłańcowi} (Koran 4:59)

{To jest Moja droga prosta! Postępujcie więc po niej i nie chodźcie po innych drogach, aby one nie oddzieliły was od Jego drogi} (Koran 6:153)

{Powiedz: „Jeśli kochacie Boga, to postępujcie za mną! Wtedy i Bóg będzie was miłował i przebaczy wam wasze grzechy.} (Koran 3:31)

169. Przekazała Aisza, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Jeśli ktoś dodaje do w naszej sprawy coś, co do niej nie należy, zostanie to odrzucone”.

(Al-Buchari i Muslim)

Wg przekazu Muslima: „Jeśli ktokolwiek wprowadza (do islamu – przyp. tłum.) praktykę, która nie jest potwierdzona przeze mnie, należy ją odrzucić”.

Komentarz:

Hadis ustanawia bardzo ważną zasadę, do której muzułmanie nie przywiązują zbytniej uwagi. Skutkiem tego jest upowszechnienie wielu innowacji w religii, które są uznawane za prawdę i praktykowane. Jednym powodem takiego stanu rzeczy jest ignorancja i brak edukacji, drugim kompletny brak rozumienia zasady ustanowionej w hadisie, mimo tak jasnego jej przedstawienia.

Z powyższego przekazu wynika, że każde działanie (wprowadzanie nowości – przyp. tłum.), którego powodem jest chęć zadowolenia Allaha, aczkolwiek nie będące w zgodzie z Koranem i sunną Proroka (pokój z nim), interpretacją tekstów dokonaną przez Towarzyszy Proroka (Sahaba) lub ich następców (Tabi’un), jest innowacją. Akceptujemy przekazy Towarzyszy Proroka (pokój z nim) i ich następców (Tabi’un), ponieważ należą do najlepszych pokoleń (Khair al-Qurun). Każde zachowanie (czyn) nie znajdujące poparcia w tych źródłach jest herezją.

170. Przekazał Dżabir, że kiedy Prorok (pokój z nim) wygłaszał kazanie piątkowe (chutba) poczerwieniały mu oczy, podniósł głos i wpadł w gniew, jakby ostrzegał ummę przed nadciągającą armią. On (pokój z nim) powiedział: „Wróg przymierza się do ataku na was rankiem i posuwa się naprzód wieczorem”, i podnosząc złączone dwa palce, wskazujący i środkowy, powiedział: „Ja i Ostatnia Godzina zostaliśmy posłani (w odstępie czasu – przyp. tłum.) jak te dwa palce”. Dalej powiedział: „Najlepszą mową jest Księga Allaha (Koran), a najlepszym przewodnictwem jest przewodnictwo Muhammada (pokój z nim), najgorszym czynem jest wprowadzanie rzeczy nowych do islamu, a każda innowacja (bidah) jest zbłądzeniem”. Następnie mówił: „Mam większe prawo być opiekunem wierzącego niż on sam. Majątek tego, kto umiera, należy do jego krewnych, a jeśli zostawia dług, ja jestem zobowiązany go spłacić”.

(Muslim)

Ten sam hadis został przekazany przez Irbada bin Sarijah i został opisany w rozdziale dotyczącym przestrzegania sunny Proroka (pokój z nim) [zob. 158]

Komentarz:

Hadis określa styl wygłaszania kazania przez Proroka (pokój z nim) i jego zamysł zobrazowania bliskości Dnia Sądu Ostatecznego. Podkreśla wielką wagę Koranu i sunny, wyjaśnia niszczycielskie skutki innowacji w religii. Jasno reguluje, że sieroty i potrzebujący pozostają pod opieką rządu (skarbu państwa – bait al-mal), ponieważ kalifowie byli następcami Proroka (pokój z nim) i odpowiadali za wykonanie jego zarządzeń. Prawnymi następcami zmarłych są ich spadkobiercy i nikt poza nimi.

NASTĘPNY ROZDZIAŁ 19. INNOWATORZY INICJUJĄCY DOBRE I ZŁE TRADYCJE