ROZDZIAŁ 32. WYŻSZOŚĆ UBOGICH, SŁABYCH I NIEPOŻĄDAJĄCYCH CHWAŁY MUZUŁMANÓW

Allah, Najwyższy, mówi (co znaczy):

{I bądź (Mohammedzie) cierpliwy z tymi, którzy rano i wieczór wzywają swego Pana, pragnąc oglądać Jego oblicze. I niech twoje oczy nie odwracają się od nich ku ozdobom życia tego świata}. (Koran 18:28)

252. Przekazał Harisa bin Łahb, że słyszał jak Prorok (pokój z nim) mówił: „Czy powiedzieć wam o ludziach Raju (Dżanna)? To każda skromna i pokorna wobec Allaha osoba, uważana za słabą, na którą inni patrzą z góry, ale jeśli ona będzie błagać o coś Allaha, na pewno dostanie to, czego pragnie. Czy powiedzieć wam o mieszkańcach Piekła? Zalicza się do nich każdy gwałtowny, zuchwały i dumny człowiek”.

(Al-Buchari i Muslim)

Komentarz:

Hadis wyróżnia słabych, biednych i samotnych ludzi, nie mających żadnej istotnej pozycji społecznej, lecz jednocześnie doskonale pobożnych i bezgranicznie ufających Allahowi - jeśli proszą o coś, Allah spełni ich prośby. W ten sposób uwydatniono rolę skromności i potępiono dumę, skąpstwo oraz żądzę chwały.

253. Przekazał Sahl bin Sad As-Sajdi, że pewien mężczyzna przeszedł obok Proroka (pokój z nim), a on zapytał mężczyznę siedzącego obok, co sądzi o przechodzącym. Spytany odparł: „To jeden z najszlachetniejszych ludzi. Na Allaha, jeśli on się oświadcza, z pewnością jest odpowiednim kandydatem na męża, i jego wstawiennictwo (w jakiejś sprawie, za kogoś – przyp. tłum.) powinno zostać przyjęte”. Prorok (pokój z nim) milczał. Przeszedł kolejny mężczyzna i Prorok (pokój z nim) ponownie spytał towarzysza, co sądzi o przechodzącym. Ten odpowiedział: „Proroku, to jeden z biednych muzułmanów. Jeśli się oświadcza, jego oświadczyn nie należy przyjmować , a kiedy się wstawia, jego wstawiennictwa nie należy brać pod uwagę, a kiedy coś mówi, nie należy go słuchać”. Prorok (pokój z nim) odpowiedział: „Jest o ziemię lepszy od poprzednika”.

(Al-Buchari i Muslim)

Komentarz:

Powyższy przekaz jest związany z dwoma faktami:

1) biedni, nieznani nikomu i nieszanowani z powodu ubóstwa muzułmanie, są ważnymi i szczególnymi osobami, albowiem ze względu na głęboką wiarę i pobożność są lepsi dla Allaha od innych ludzi. Hadis nie pozostawia wątpliwości, że dla Allaha ważna jest wiara, nie pochodzenie, przepych i wystawność;

2) kandydaci na żony i mężów powinni być wybierani wedle stopnia wiary i szlachetności charakteru, nawet jeśli są ubodzy, ponieważ stopień ich wiary stawia ich na równi z innymi muzułmanami.

254. Przekazał Abu Said Al-Khudri, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Między Piekłem a Rajem trwała dyskusja. Piekło powiedziało: ‘Moi mieszkańcy są wyniośli i dumni’, Raj powiedział: ‘Moi mieszkańcy są sromni i pokorni’. Na to Allah, Jedyny i Najwyższy, powiedział do Raju: ‘Jesteś Moim miłosierdziem, które poprzez ciebie okażę komu chcę’, a do Ognia Piekielnego powiedział: ‘Jesteś Moją karą, którą poprzez ciebie ukarzę tego z moich sług, którego chcę. I każde z was zostanie zapełnione’”.

(Muslim)

Komentarz:

W przytoczonej historii osoby określone jako skromne i pokorne są jednocześnie silne w wierze i pobożne. Prowadzą spokojne życie pełne cierpliwości i zadowolenia. Hadis niesie dobrą wiadomość dla takich zacnych osób, zaś dla osób przeciwstawiających się nakazom Allaha, dumnych i zarozumiałych jest przestrogą. Do każdego człowieka należy decyzja, którą z tych dróg podąży.

Dyskusja między Piekłem a Rajem wcale nie jest niemożliwa. Dla Allaha nie jest trudne stworzenie ich inteligentnymi i świadomymi, zdolnymi do rozmowy na opisany w hadisie temat, i dlatego nie ma potrzeby usprawiedliwiania go w żaden sposób (poszukiwania alegorycznego znaczenia - przyp. tłum.), należy go przyjąć w takiej formie. W zbiorze „Musnad” Ahmad zapisał ten hadis od Abu Hurajry w obszerniejszej formie, niż w przypadku przekazu od Abu Saida Al-Khudri, przytoczonego w Księdze Tafsiru w zbiorze „Sahih” Buchariego.

255. Przekazał Abu Hurajra, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „W Dniu Zmartwychwstania zostanie przyprowadzony gruby, potężny mężczyzna, który wart będzie dla Allaha mniej niż skrzydełko komara”.

(Al-Buchari i Muslim)

Komentarz:

Siła i świetność, uważane przez niektórych ludzi za bardzo ważne w życiu, nie mają wartości dla Allaha. W Życiu Przyszłym Allah sądzić będzie przez pryzmat wiary, oddania i pobożności - dlatego istotne jest, aby koncentrować się na pracy nad sercem i umysłem.

256. Przekazał Abu Hurajra, że czarnoskóra kobieta (lub młody mężczyzna) sprzątała (sprzątał) w meczecie. Prorok zauważył jej (jego) nieobecność i spytał o nią (niego). Powiedziano mu, że ta osoba zmarła. Prorok (pokój z nim) zapytał: „Dlaczego mnie o tym nie powiadomiliście?”. Stało się tak, ponieważ jego towarzyszom wydawało się to mało istotne. Następnie powiedział: „Pokażcie mi jej (jego) grób”, a gdy tak się stało, odmówił nad nim modlitwę pogrzebową (dżanazah) i powiedział: „Te groby okrywają swych mieszkańców ciemnością, a Allah oświetla je dla nich, ze względu na moje modlitwy w ich intencji”.

(Al-Bukhari i Muslim)

Komentarz:

Na podstawie innych przekazów uczeni wysnuli wniosek, że powyższy hadis dotyczy kobiety mieszkającej w Meczecie Proroka, zwanej Umm Mihdżan. Podkreśla on kilka rzeczy:

1) konieczność utrzymywania meczetu w czystości,

2) wysoki poziom współczucia Proroka (pokój z nim),

3) konieczność uczestniczenia w modlitwach pogrzebowych,

4) możliwość odmówienia modlitwy pogrzebowej po pogrzebie, jeśli nie ma takiej możliwości przed pogrzebaniem zwłok.

257. Przekazał Abu Hurajra, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Gdyby ludzie o potarganych i zakurzonych włosach, brudni, przepędzani od drzwi (z powodu ubóstwa i nędznego ubioru), przysięgali na Allaha (że coś się stanie), Allah z pewnością sprawiłby, że to się spełni”.

(Muslim)

258. Przekazał Usama bin Zaid, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Stanąłem u bram Raju i ujrzałem, że większość z tych, którzy go dostąpili, to ludzie biedni, a liczba majętnych była ograniczona. Mieszkańcom Ognia nakazano wejść do Piekła, a ja stanąłem u jego bram i ujrzałem, że większość z jego mieszkańców stanowiły kobiety”.

(Al-Buchari i Muslim)

Komentarz:

Prorok (pokój z nim), został poinformowany o stanie rzeczy w Raju i Piekle poprzez objawienie (łahj). Czasami mieszkańcy Raju i Piekła byli mu ukazywani w snach. Prorok (pokój z nim) powiedział, że głównym powodem większej liczby kobiet w Piekle jest ich niewdzięczność wobec mężów. Kobiety, o których mowa w hadisie to te, które nie przestrzegają nakazów Allaha i nie wypełniają swoich obowiązków wobec Niego.

259. Przekazał Abu Hurajra, że Prorok (pokój i z nim) powiedział: „Nikt nie przemówił w kołysce poza trzema osobami: Jezusem, synem Marii, a drugim było dziecko z historii Dżurajdża, który był pobożnym człowiekiem. Mieszkał w pustelni, w której w odosobnieniu oddawał się aktom czci. Pewnego razu, kiedy Dżurajdż się modlił, przyszła jego matka i zawołała go. Powiedział: ‘Panie, moja matka woła mnie, a ja jestem zajęty modlitwą’ i modlił się dalej, a matka odeszła. Wróciła następnego dnia i zawołała go. Powiedział: ‘Panie, moja matka woła mnie, a ja jestem zajęty modlitwą’ i modlił się dalej, a matka odeszła. Przyszła ponownie następnego dnia i zawołała go. Powiedział: ‘Panie, moja matka woła mnie, a ja jestem zajęty modlitwą’ i modlił się dalej, a matka powiedziała: ‘Panie! Nie pozwól mu umrzeć, dopóki nie ujrzy twarzy prostytutek’. Wieści o medytacji i modlitwach Dżurajdża rozeszły się między Izraelitami. Żyła między nimi piękna prostytutka, która powiedziała ludziom: ‘Jeśli chcecie, sprowadzę go na złą drogę’. Poszła do niego i ofiarowała mu swoje ciało, jednak nie wzbudziło to jego zainteresowania. Udała się zatem do pasterza mieszkającego nieopodal pustelni i jemu ofiarowała swoje ciało, a w wyniku tego cudzołóstwa zaszła w ciążę. Kiedy urodziła, powiedziała, że ojcem dziecka jest Dżurajdż. Ludzie poszli do pustelni, by ukarać Dżurajdża, zdemolowali ją, wyciągnęli go z niej i zaczęli bić, a on zapytał o co chodzi. Powiedzieli mu: ‘Popełniłeś cudzołóstwo z prostytutką i ona urodziła twoje dziecko’. Dżurajdż zapytał, gdzie jest dziecko, więc przynieśli je, a on powiedział: ‘Zostawcie mnie samego, chcę się pomodlić’. Kiedy skończył modlitwę, uniósł dziecko na brzuchu i spytał je: ‘Chłopczyku, kto jest twoim ojcem?’, a dziecko odpowiedziało: ‘Jest nim taki a taki pasterz’. Ludzie zwrócili się do Dżurajdża, całując go i dotykając (w poszukiwaniu błogosławieństwa) i powiedzieli: ‘Zbudujemy ci pustelnię ze złota’, na co on odparł: ‘Nie, odbudujcie ją z gliny, taką jak była’ - i tak zrobili’.” Prorok (pokój z nim) kontynuował opowieść (mówiąc o trzecie osobie): „Następną (osobą) było dziecko, które matka karmiła piersią, a (obok) przejechał przystojny jeździec na rączym, pięknym wierzchowcu. Matka powiedziała: ‘Allahu, spraw, aby moje dziecko było takie jak on’. Dziecko odwróciło główkę od piersi, spojrzało na jeźdźca i odpowiedziało: ‘Allahu, spraw, abym nie było jakie on’ i powróciło do ssania piersi”. W tym momencie Abu Hurajra wspomniał, że pamięta jak Prorok (pokój z nim) obrazując powyższą scenę ssania mleka, ssał palec wskazujący i przekazał, że Prorok (pokój z nim) dalej mówił: „Po jakimś czasie minęła ich niewolnica bita przez ludzi krzyczących: ‘Jesteś cudzołożnicą i złodziejką’, a ona mówiła: ‘Allah wystarczy mi jako obrońca’. Matka dziecka powiedziała: ‘Allahu, spraw, aby moje dziecko nie było takie jak ona’. Dziecko odwróciło główkę od piersi, spojrzało na niewolnicę i odpowiedziało: ‘Allahu, spraw, abym było takie jak ona’. Następnie matka poprosiła dziecko o wyjaśnienie, a ono odpowiedziało: ‘Jeździec był tyranem, więc poprosiłem Allaha, abym nie było takie jak on; ludzie zaś oskarżyli niewolnicę o cudzołóstwo, a ona go nie popełniła i oskarżyli ją o kradzież, której nie popełniła - więc poprosiłem Allaha, abym było takie jak ona’”.

(Al-Buchari i Muslim)

Komentarz:

Przekaz dotyczy trojga dzieci, które przemówiły w kołysce, każde z nich pochodziło z Izraelitów i o nich wspomina Muslim w swoim „Sahih” w historii o Ludziach Rowu (patrz hadis nr 30 i sura 85, w. 4/11) (oraz w „Sahih” Buchariego wśród historii proroków - przyp. tłum.). Oprócz tego na podstawie hadisu wnioskować można, że:

1) kiedy odmawiającego modlitwę dodatkową (sunna) woła rodzic, należy mu na wezwanie odpowiedzieć, ponieważ w tej sytuacji pierwszeństwo ma posłuszeństwo rodzicom.

2) muzułmanin musi czasem przejść ciężkie próby, stawić im cierpliwie i pewnie czoła, ponieważ prawdziwie wierzącym Allah zawsze pomaga.

3) należy unikać naśladowania wyniosłych osób, niezależnie od tego, jak atrakcyjni wydają się być, a naśladować ludzi cnotliwych, gdyż kluczem do sukcesu jest pobożność i szlachetność.

NASTĘPNY ROZDZIAŁ 33. ŻYCZLIWE TRAKTOWANIE SIEROT, DZIEWCZĄT, BIEDNYCH, SŁABYCH I SKROMNYCH