Tolerancja

Tolerance; szeich Salman al-Oadah

Tolerancja to piękne słowo w każdym języku i wedle każdej kultury. Na płaszczyźnie osobistej, słowo to jest często używane by przekazać ideę przebaczenia temu, kto wyrządza nam zło, pogwałca zasady czy różni się (sprzecza, itp.) w nieodpowiedni sposób. Wedle tego rozumienia, jest to wspaniała moralna wartość. Wcielanie jej w życie jest moralnym zwycięstwem dobra i przyzwoitości nad złem [...]

Tolerancja jest podstawą postępowania, które powinno rządzić relacjami międzyludzkimi. Człowiek, który z uporem odrzuca tolerancję, to ten, który nalega na wyrządzanie zła, sobie samemu i innym.

Tolerancja religijna

Często słyszymy słowo tolerancja użyte w kontekście relacji między wyznawcami rożnych religii. W tym kontekście, Prorok islamu (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) powiedział: „W Dniu Sądu będę przeciwnikiem tego, kto wyrządza zło człowiekowi, z którym zawarliśmy porozumienie, wydaje go, obciąża pond siły lub zabiera mu coś bez zgody.” [Sunan Abu Dawud]

Jest dobrze znanym faktem historycznym, że przedstawiciele innych wiar – żydzi, chrześcijanie, magowie (zaratusztrianie) i Sabejczycy – żyli w państwie islamskim przez wiele stuleci w pełnym poszanowaniu ich honoru i godności. Ich prawa i przywileje były respektowane. Można to porównać do sposobu w jaki Król Ferdynand traktował hiszpańskich muzułmanów, kiedy przejął władzę. Podczas hiszpańskiej inkwizycji, wygonił lub zabił muzułmanów żyjących pod jego panowaniem.

Muzułmanie, na przestrzeni wieków, nie traktowali w ten sposób niemuzułmanów, choć władali rozległymi terenami przez tysiące lat. Niemuzułmanie zawsze żyli obok muzułmanów i mogli praktykować swoje religie. Jaka teoria może być lepsza od tego, co w rzeczy samej miało miejsce przez długi okres czasu, dzięki islamowi?

Allah mówi: { Powiedz tym, którzy uwierzyli, aby przebaczali tym, którzy nie mają nadziei na Dni Boga; niechaj On wynagrodzi ludzi za to, czego dokonali.} [Koran 45:14]

Tutaj muzułmanie są pouczani, by przebaczać politeistom, którzy nie mają nadziei na spotkanie z ich Panem.

Allah mówi również: { Jednak przebacz im i powiedz: "Pokój!" Potem oni się dowiedzą!} [Koran 43:89]

{Przecież stworzyliśmy niebiosa i ziemię, i to, co się między nimi znajduje, w całej prawdzie. Godzina nadejdzie z pewnością! Przebacz im więc przebaczeniem pięknym!} [Koran 15:85]

{Trzymaj się przebaczenia! Nakazuj dobro, a odsuwaj się od nieświadomych!} [Koran 7:199]

{Słudzy Miłosiernego: ci, którzy chodzą po ziemi skromnie i kiedy ludzie nieświadomi zwracają się do nich, to mówią: "Pokój!"} [Koran 25:63]

Nakazy zawarte w tych wersetach Koranu są stanowcze. Wskazują, że religijna tolerancja jest podstawową zasadą islamu. Jest moralną wartością ustanowioną w naukach islamskich i zalecona muzułmanom na długo przed pojawieniem się filozofii tolerancji w wymianie myśli na Zachodzie.

Postępowanie Proroka

Prorok Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha niech będą z nim) był tolerancyjny nie tylko w stosunku do niemuzułmanów, lecz również do obłudników, których obłuda była rażąca, i których wrogość do islamu była ewidentna. Byli wrogiem spośród społeczności muzułmańskiej. A mimo to, Prorok wybaczył Abu Salulowi, jednemu z przywódców obłudników, wiele razy. Nawet odwiedził go, kiedy ten zachorował. Kiedy Abu Salul umarł, Prorok zszedł do jego grobu i ubrał go w swoją własną koszulę. Był to mężczyzna, który jawnie obrażał Proroka obrażając jego rodzinę.

Kiedy Umar ujrzał postępowanie Proroka, powiedział: „Odmówisz za niego modlitwę żałobą, choć uczynił to wszystko?”. Prorok odparł: „Umarze, dano mi do wyboru i wybrałem. Allah mówi ‘Szukaj dla nich przebaczenia lub porzuć to. Jeśli prosić będziesz o przebaczenie siedemdziesiąt razy, Allah im nigdy nie przebaczy}, a mimo to, gdybym wiedział, że zostanie mu przebaczone, gdybym prosił więcej niż siedemdziesiąt razy, prosiłbym.” [Sahih Al-Bukhari]

Choć przyzwolenie na odmawianie modlitw za tych znanych hipokrytów zostało później zniesione wersetem {I nie módl się za któregokolwiek z nich,

kiedy umrze, ani nie stój nad jego grobem!} [Koran 9:84] – zasada tolerancji ucieleśniona w jego postępowaniu pozostaje.

Pewnego razu, do Proroka podszedł mężczyzna z uniesionym mieczem, gotowy by zadać cios, i zadrwił: “Kto powstrzyma mnie przed zabiciem ciebie, Muhammadzie?”, i wtedy miecz wypadł mu z ręki. Prorok podniósł miecz i rzekł: „A teraz, kto mnie powstrzyma?”, lecz nie skrzywdził mężczyzny. W zamian, zaprowadził go do swoich Towarzyszy i tam, mężczyzna złożył przysięgę iż nie będzie walczył przeciwko Prorokowi ani nie dołączy do tych, którzy będą z nim walczyć. Łagodność i tolerancja zaprezentowana przez Proroka zdobyła serce mężczyzny.

Kultywując tolerancyjne serce

Jeśli chcesz poznać prawdziwą wartość tolerancji i łagodności, pomyśl o całym złu, jakie wyrządziłeś innym. A teraz pomyśl, jak bardzo potrzebujesz Allaha (Boga Jedynego) aby ci przebaczył.

Allah mówi: {Niech będą pobłażliwi i wybaczający! Czyż nie pragniecie, by wam Bóg przebaczył?} [Koran 24: 22]

Ten werset został objawiony, kiedy Abu Bakr poprzysiągł nie wspomagać Mustah’ę b. Athathah ze względu na udział tego ostatniego w pomówieniach rodziny Proroka.

Muzułmańscy uczeni muszą promować tę wspaniałą zasadę islamu. Tolerancja musi być promowana i praktykowana przez wszystkich członków społeczności, przez ludzi na każdej ze ścieżek życia. Musi obejmować tych, którzy zarządzają i tych, którymi się zarządza. Musi być promowana w kazaniach, w szkołach, wykładach. Muzułmańscy uczeni, swoim postępowaniem muszą być przykładem tolerancji. Muszą zaszczepiać tę szlachetną cechę w tych, którzy ich słuchają.

Musimy mówić o tolerancji z tymi, którzy podzielają nasze poglądy i zainteresowania jak również z tymi, którzy nas krytykują i z nami się nie zgadzają. Musimy ukazywać im tolerancję.

Każdy z nas musi nauczyć się jak być łagodnym i wyrozumiałym dla samego siebie. Niektórzy ludzie przytłoczeni ciężarem błędów z przeszłości, nie są w stanie ich sobie wybaczyć i pozbyć się ciężaru. Muszą się tego nauczyć, i zostawić przeszłość za sobą. W podobny sposób, musimy postępować z innymi. Nauczyć się dawać, w jałmużnie, część godności tym, którzy nam wyrządzają zło. Znajdziecie, że wasze serca urosną. Poczujecie się szczęśliwsi. Odetchniecie z ulgą i nie będzie was bolało to, co oni mówią.