(mówione po pierwszym takbirze)
I
اللّهُـمَّ باعِـدْ بَيـني وَبَيْنَ خَطـايايَ كَما باعَدْتَ بَيْنَ المَشْرِقِ وَالمَغْرِبْ ، اللّهُـمَّ نَقِّنـي مِنْ خَطايايَ كَمـا يُـنَقَّى الثَّـوْبُ الأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسْ ، اللّهُـمَّ اغْسِلْنـي مِنْ خَطايـايَ بِالثَّلـجِ وَالمـاءِ وَالْبَرَدْ.
Allahumma baa‘id bajnii ła bajna khaṭaajaaja kamaa baa‘atta bajnal maszriqi łal maghrib. Allahumma naqqinii min khaṭaajaaja kamaa junaqqas-saubul abjaḍ minad-danas. Allahumma ghsilnii min khaṭaajaaja bis-saldżi łal-maa’i łal-barad.
Allahu, oddal ode mnie me grzechy tak, jak oddaliłeś Wschód od Zachodu! Allahu, oczyść mnie z moich grzechów, tak jak oczyszcza się białe ubranie z brudu! Allahu obmyj mnie z grzechów śniegiem, wodą i lodem.[1]
II
سُبْـحانَكَ اللّهُـمَّ وَبِحَمْـدِكَ وَتَبارَكَ اسْمُـكَ وَتَعـالى جَـدُّكَ وَلا إِلهَ غَيْرُك.
Subḥaanakal-lahumma ła biḥamdik, ła tabarakasmuk, ła ta‘aalaa dżadduk, ła laa ilaaha ghajruk.
Allahu, wszelka cześć i chwała Tobie! Błogosławione Twe Imię, wywyższony Twoj Majestat i nie ma boga poza Tobą![2]
III
وَجَّهـتُ وَجْهِـيَ لِلَّذي فَطَرَ السَّمـواتِ وَالأَرْضَ حَنـيفَاً وَمـا أَنا مِنَ المشْرِكين ، إِنَّ صَلاتـي ، وَنُسُكي ، وَمَحْـيايَ ، وَمَماتـي للهِ رَبِّ العالَمين ، لا شَريـكَ لَهُ وَبِذلكَ أُمِرْتُ وَأَنا مِنَ المسْلِـمين . اللّهُـمَّ أَنْتَ المَلِكُ لا إِلهَ إِلاّ أَنْت ،أَنْتَ رَبِّـي وَأَنـا عَبْـدُك، ظَلَمْـتُ نَفْسـي وَاعْـتَرَفْتُ بِذَنْبـي فَاغْفِرْ لي ذُنوبي جَميعاً إِنَّـه لا يَغْـفِرُ الذُّنـوبَ إلاّ أَنْت .وَاهْدِنـي لأَحْسَنِ الأَخْلاقِ لا يَهْـدي لأَحْسَـنِها إِلاّ أَنْـت ، وَاصْـرِف عَـنّْي سَيِّئَهـا ، لا يَصْرِفُ عَـنّْي سَيِّئَهـا إِلاّ أَنْـت ، لَبَّـيْكَ وَسَعْـدَيْك ، وَالخَـيْرُ كُلُّـهُ بِيَـدَيْـك ، وَالشَّرُّ لَيْـسَ إِلَـيْك ، أَنا بِكَ وَإِلَيْـك ، تَبـارَكْتَ وَتَعـالَيتَ أَسْتَغْـفِرُكَ وَأَتوبُ إِلَـيك.
Ładżdżahtu ładżhija lilladhii faṭaras-samaałaati łal-arḍa ḥaniifan minal-muszrikiin. Inna ṣalaatii ła nusukii ła maḥjaaja ła mamaati lil-laahi Rabbil-‘aalamiin, laa szariika lahu ła bidhaalika umirtu ła anaa minal-muslimiin. Allahumma Antal-Maliku laa ilaaha illaa Ant. Anta Rabbii ła anaa ‘abduk. Ẓalamtu nafsii ła‘taraftu bidhanbii, faghfirlii dhunuubii dżamii‘an innahu laa jaghfirudh-dhunuuba illaa Ant. Łahdinii li aḥsanil akhlaaqi laa jahdii li aḥsaniha illaa Ant. Łaṣrif ‘annii sajji’ahaa, laa jaṣrifu ‘anni sajji’ahaa illaa Ant. Labbajka ła sa‘dajk. Łal-khajru kulluhu bijadajk. Łasz-szarrun lajsa ilajk. Anaa bika ła ilajk. Tabaarakta ła ta‘aalajta, astaghfiruka ła atuubu ilajk.
Zwróciłem me oblicze ku Temu, Który wyprowadził niebiosa i ziemię i nie jestem z tych, którzy przypisują (Allahowi) wspólników. Zaprawdę moja modlitwa, moje ofiary, życie i śmierć są dla Allaha, Pana Światów, Który nie ma żadnego partnera. To mi nakazano i jestem spośród poddanych (muzułmanów). Allahu, Ty jesteś Królem, nie ma boga poza Tobą. Ty jesteś moim Panem, a jam Twoim sługą. Postąpiłem źle wobec siebie i przyznaję się do grzechu, wybacz mi zatem wszystkie grzechy, bo zaprawdę nikt nie wybacza grzechów poza Tobą. Poprowadź mnie ku najlepszym z manier, gdyż nikt nie może tego uczynić poza Tobą. I ocal mnie od najgorszych manier, bo zaprawdę nikt nie może tego uczynić poza Tobą. Oto jestem (odpowiadam na Twe wezwanie), szczęśliwy (że mogę Ci służyć). W Twoich Dłoniach znajduje się wszelkie dobro i zło nie pochodzi od Ciebie[3]. Z Twojej Woli istnieję i do Ciebie powrócę. Tyś jest błogosławiony i wywyższony. O Twe przebaczenie błagam i przed Tobą się korzę.[4]
IV
اللّهُـمَّ رَبَّ جِـبْرائيل ، وَميكـائيل ، وَإِسْـرافيل، فاطِـرَ السَّمواتِ وَالأَرْض ، عالـِمَ الغَيْـبِ وَالشَّهـادَةِ أَنْـتَ تَحْـكمُ بَيْـنَ عِبـادِكَ فيـما كانوا فيهِ يَخْتَلِفـون. اهدِنـي لِمـا اخْتُـلِفَ فيـهِ مِنَ الْحَـقِّ بِإِذْنِك ، إِنَّـكَ تَهْـدي مَنْ تَشـاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقـيم.
Allahumma Rabba Dżibraa’iil, ła Mikaa’iil, ła Israafiil, Faaṭiras-samaałaati łal-arḍ, ‘Aalimal-Ghajbi łasz-szahaadah, taḥkumu bajna ‘ibaadika fiimaa kaanuu fiihi jakhtalifuun. Ihdinii limaa khtulifa fiihi minal-ḥaqqi bi idhnik. Innaka tahdii man taszaa’ ilaa ṣiraaṭin mustaqiim.
Allahu, Panie (aniołów:) Dżibrila, Mika’ila i Israfila, Stworzycielu niebios i ziemii, Znawco niewidzialnego i tego, co jawne! Ty rozsądzasz między Twymi sługami odnośnie tego, w czym się poróżnili. Poprowadź mnie za Twoim pozwoleniem ku prawdzie w tym, w czym się poróżnili, wszak Ty prowadzisz kogo chcesz na drogę prostą.[5]
V
اللهُ أَكْبَـرُ كَبـيرا ، اللهُ أَكْبَـرُ كَبـيرا ، اللهُ أَكْبَـرُ كَبـيرا ، وَالْحَـمْدُ للهِ كَثـيرا ، وَالْحَـمْدُ للهِ كَثـيرا ، وَالْحَـمْدُ للهِ كَثـيرا ، وَسُبْـحانَ اللهِ بكْـرَةً وَأَصيـلا . ( ثَلاثاً )
أَعـوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّـيْطانِ مِنْ نَفْخِـهِ وَنَفْـثِهِ وَهَمْـزِه.
Allaahu Akbaru kabiiran, Allahu Akbaru kabiiran, Allahu akbaru kabiiran, łal-ḥamdu lillaahi kasiiran, łal-ḥamdu lillaahi kasiiran, łal-ḥamdu lillaahi kasiiran, ła subḥaanal-laahi bukratan ła aṣiilan (x3).
Allah jest Największy! (x3) Wszelka chwała Allahowi! (x3) Wychwalony niech będzie Allah za dnia i w nocy! (x3)
A‘uudhu bil-laahi minasz-szajṭaanir-radżim, min nafkhihi ła nafsihi ła hamzih.
Szukam schronienia u Allaha przed przeklętym szatanem, jego pokusami, arogancją i poezją.[6]
VI
Prorok, pokój z nim, kiedy wstawał w nocy na modlitwę, otwierał ją następującymi słowami:
اللّهُـمَّ لَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ نـورُ السَّمـواتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فيـهِن، وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ قَـيِّمُ السَّـمواتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فيـهِن، [وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ رَبُّ السَّـمواتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فيـهِن] [وَلَكَ الْحَمْدُ لَكَ مُلْـكُ السَّـمواتِ وَالأَرْضِ وَمَنْ فيـهِن] [وَلَكَ الْحَمْدُ أَنْتَ مَلِـكُ السَّـمواتِ وَالأَرْضِ ] [وَلَكَ الْحَمْدُ] [أَنْتَ الْحَـقّ وَوَعْـدُكَ الْحَـق، وَقَوْلُـكَ الْحَـق، وَلِقـاؤُكَ الْحَـق، وَالْجَـنَّةُحَـق، وَالنّـارُ حَـق، وَالنَّبِـيّونَ حَـق، وَمـحَمَّدٌ حَـق، وَالسّـاعَةُحَـق] [اللّهُـمَّ لَكَ أَسْلَمت، وَعَلَـيْكَ تَوَكَّلْـت، وَبِكَ آمَنْـت، وَإِلَـيْكَ أَنَبْـت، وَبِـكَ خاصَمْت، وَإِلَـيْكَ حاكَمْـت. فاغْفِـرْ لي مـا قَدَّمْتُ، وَما أَخَّـرْت، وَما أَسْـرَرْت، وَما أَعْلَـنْت ] [أَنْتَ المُقَـدِّمُ وَأَنْتَ المُـؤَخِّر، لا إِاـهَ إِلاّ أَنْـت] [أَنْـتَ إِلـهي لا إِاـهَ إِلاّ أَنْـت].
Allahumma lakal ḥamdu Anta Nurus-samaałaati łal-arḍi ła man fiihin, ła lakal ḥamdu Anta Qajjimus-samaałaati łal-arḍi ła man fiihin, ła lakal ḥamdu Anta Rabbus-samaałaati łal-arḍi ła man fiihin, ła lakal ḥamdu lakal mulkus-samaałaati łal-arḍi ła man fiihin, ła lakal ḥamdu Anta Malikus-samaałaati łal-arḍi ła man fiihin, ła lakal ḥamd, Antal-Ḥaqq ła ła‘dukal-ḥaqq, ła Qaulakal-ḥaqq, ła liqaa’ukal-ḥaqq, łal-dżannatu ḥaqq, łan-naaru ḥaqq, łan-nabijjuna ḥaqq, ła Muḥammadun ṣallal-laahu ‘alajhi wa sallam ḥaqq, łas-saa‘atu ḥaqq. Allahumma laka aslamt, ła ‘alajka tałakkalt, ła bika amant, ła ilajka anabt, ła bika khaaṣamt, ła ilajka ḥaakamt, faghfirlii maa qaddamtu ła maa akhkhart, ła maa asrartu ła maa a‘lant. Antal-Muqaddimu ła Antal-Mu’akhkhir, laa ilaaha illaa Ant. Anta ilaahii laa ilaaha illaa Ant.
Allahu wszelka chwała Tobie, Tyś jest Światłem niebios i ziemii i wszystkiego między nimi! Tobie wszelka chwała, Tyś jest Utrzymującym niebiosa i ziemię i wszystko między nimi! Tobie chwała, Tyś jest Panem niebios i ziemii i wszystkiego między nimi! Tobie chwała i do Ciebie należy królestwo (władza) niebios i ziemii i wszystkiego między nimi! Tobie chwała, Tyś jest Królem niebios i ziemii i wszystkiego między nimi! Tobie chwała! Tyś jest Prawdą i obietnica Twa jest prawdą, i Słowo Twe prawdą, i spotkanie z Toba prawdą, i Ogrody Raju są prawdą, i Ogień jest prawdą, i Prorocy są prawdą i Muhammad, pokój i błogosławieństwo Allaha z nim, jest prawdą, i Ostateczna Godzina jest prawdą. Allahu! Tobie się poddałem, Tobie się zawierzyłem, w Ciebie uwierzyłem, przed Tobą się ukorzyłem, w Twej sprawie rozprawiałem, i do Ciebie po osąd się zwróciłem. Przebacz mi zatem to, co już popełniłem i co popełnię, co ukryłem i co ujawniłem! Tyś jest Muqaddim (Przyspieszającym to co chce z tego, co już przeznaczył) i Mu’achchir (Opóźniającym to co chce z tego, co już przeznaczył), nie ma boga poza Tobą! Tyś jest moim Bogiem, nie ma boga poza Tobą! [7]
[1] Buchari 1/181, Muslim 1/419
[2] Abu Dałud, Tirmizi, Ibn Madża, An-Nasai
[3] Allah nie tworzy czystego zła, pozbawionego dobra lub niezawierającego żadnej korzyści, mądrości lub miłosierdzia, ani nie karze nikogo, kto nie popełnił grzechu. Z perspektywy stworzenia coś może być dobre, lecz jednocześnie może być złe widzane pod innym kątem. Allah stworzył szatana i poprzez niego testuje swoje sługi. Są tacy, którzy szatana nie nawidzą, zwalczają jego i jego ścieżki, pałają wrogością do niego i jego zwolenników, a są też inni, którzy sprzymierzyli się z nim i za nim podążają. Dlatego zło istnieje w stworzeniach Allaha poprzez Jego Wolę i Mądrość, nie zaś w Jego czynach ani w akcie stwarzania – przyp. tłum. ang.
[4] Muslim 1/534
[5] Muslim 1/534
[6] Abu Dałud 1/203, Ibn Madża 1/265, Ahmad 4/85, Muslim z podobnym brzmieniem 1/420
[7] Buchari w księdze Fathul Bari 3/3, 11/117, 13/371, Muslim 1/532