ROZDZIAŁ 58. POZWOLENIE NA PRZYJĘCIE WSPARCIA, JEŚLI NIE JEST Z TYM ZWIĄZANA CHCIWOŚĆ

538. Przekazał od Umara Salim, syn Abdullaha ibn Umara, że Prorok (pokój z nim) chciał dać mu jakiś prezent, ale odmówił przyjęcia go: „Daj to komuś, kto potrzebuje tego bardziej niż ja” na co Prorok (pokój z nim) odparł: „Weź to, jeśli przychodzi do ciebie bez żebrania o to i bez chciwości, i powiększ tym swój majątek. Następnie zużyj na siebie lub oddaj jako jałmużnę. Jeśli chodzi o resztę (dóbr doczesnych – przyp.tłum) nie pożądaj ich”. Salim powiedział, że Abdullah ibn Umar nigdy nie prosił nikogo o nic, ani nie odmawiał przyjęcia niczego, gdy mu coś ofiarowywano.

(Al-Buchari i Muslim)

Komentarz:

W przytoczonym hadisie trzy rzeczy zasługują na uwagę:

1. Przykład charakteru Towarzyszy Proroka, którzy nie dbali o swoje potrzeby gdy zauważali, że jest ktoś bardziej potrzebujący od nich.

2. Pozwolenie na przyjmowanie rzeczy, których się nie pożąda, ofiarowywanych ze szczerego serca,

3. Pozwolenie na gromadzenie majątku w celu zaspokojenia potrzeb własnych lub rodziny, jednak powinno się również wydawać na potrzebujących oraz na inne cele powodujące zadowolenie Allaha.

NASTĘPNY ROZDZIAŁ 59. ZACHĘTA DO ZARABIANIA NA UTRZYMANIE PRACĄ FIZYCZNĄ I POWSTRZYMYWANIE SIĘ OD ŻEBRANIA