niemuzułmanie

Other religions

Status prawny niemuzułmanów żyjących w państwie opierającym się na systemie prawnym islamskim, ustanowionym ponad 1400 lat temu (!), uczynił społeczności muzułmańskie od Hiszpanii po Indie modelem religijnej mozaiki (różnorodności) oraz współistnienia w czasach, w których w pozostałych częściach świata tolerancja religijna była właściwie terminem obcym i nieznanym.

Niemuzułmanów żyjących w pokoju w krajach muzułmańskich można podzielić na dwie kategorie. Są to:

  1. niemuzułmanie będący obywatelami państwa muzułmańskiego (tzw. dhimmi)

  2. niemuzułmanie, którzy przebywają na terenie państwa muzułmańskiego czasowo z zamiarami pokojowymi.

Dhimmî żyją w kraju muzułmańskim na zasadzie stałej umowy i dlatego płacą określony, roczny podatek w zamian za ochronę państwa. Mają zagwarantowany pokój i bezpieczeństwo, i nie obejmuje ich obowiązek służby wojskowej. Ten roczny podatek jest również związany z faktem, iż nie są zobowiązani do płacenia zakatu, podatku od majątku, którego płatność obowiązuje muzułmanów. Zakat jest aktem czci charakterystycznym dla islamu i obowiązuje jego wyznawców.

Historycznie, kiedy władze muzułmańskie nie były w stanie zapewnić ochrony niemuzułmanom mieszkającym na obrzeżach państwa muzułmańskiego, podatek ten zwracany był im w całości.

Niemuzułmanie są obywatelami. Ich prawa, życie, majątek i honor są nienaruszalne. Mają prawo do podejmowania pracy zarobkowej i edukacji, aczkolwiek nie mogą obejmować określonych stanowisk rządowych, które ustanowiłyby ich decydentami w sprawach religijnych muzułmanów.

Mają prawo do praktykowania między sobą swojej religii, bez jakichkolwiek utrudnień czy prześladowań. Mają prawo do ustanawiania sądów cywilnych podporządkowanych ich religijnej jurysdykcji w celu aranżowania i rozsądzania spraw takich jak: małżeństwa, rozwody, sprawy spadkowe oraz sprawy sporne między nimi.

Muszą podporządkować się kodeksowi karnemu muzułmanów, aczkolwiek wolno im angażować się w sprawy uznane za dozwolone wg ich religii, a które są zabronione wg islamu, jak na przykład: spożywanie wieprzowiny czy alkoholu, pod warunkiem, iż nie będą czynić tego publicznie i nie będą tych rzeczy udostępniać społeczności muzułmanów.

Ludzie, którzy przebywają czasowo na terenie państwa muzułmańskiego zawierają umowę z muzułmanami – pokojowego współistnienia przez określony czas lub na stałe. To dotyczy tylko tych, którzy do państw muzułmańskich przyjeżdżają w celach pokojowych. Allah mówi (interpretacja znaczenia)

{Jeśli którykolwiek z politeistów będzie poszukiwał waszej ochrony, udzielcie mu jej, aby usłyszał słowo Allaha (słowo Boga Jedynego), a potem zapewnijcie mu bezpieczne dotarcie do miejsca jego przeznaczenia}.

Są to ludzie, którzy przyjeżdżają do krajów muzułmańskich w celach handlowych lub jako dyplomaci. Należy zapewnić im bezpieczeństwo i nikt nie powinien przeciwko nim występować.

Niemuzułmanów należy dobrze traktować. Allah mówi:

{Allah, jeśli chodzi o tych, którzy z wami nie walczą ani nie wypędzają was z waszych domów, nie zakazuje wam traktować ich łagodnie i sprawiedliwie; zaprawdę Allah miłuje tych, którzy są sprawiedliwi} [Koran sura al-Mumtahanah: 8]