Przekład Elżbieta Al-Saleh, Mohammed Al-Saleh
Wszelkie prawa zastrzeżone
W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego!
14. KSIĘGA o modlitwie WITR[1]
1. Rozdział: Co powiedziano o modlitwie witr
946. Przekazał Ibn Umar: Pewnego razu mężczyzna zapytał Posłańca Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, o [zalecaną] modlitwę nocną [salat al-lajl]. Posłaniec Boga odrzekł: „Modlitwę nocną odmawia się w dwóch rakatach, po których są dwa rakaty [i tak dalej]. A jeśli ktoś obawia się, że nastanie czas modlitwy fadżr, niech odmówi jeden rakat – on będzie dla niego witrem (nieparzystym rakatem) do rakatów, które już odmówił”.
Nafi powiedział, że Abd Allah Ibn Umar recytował taslim[2] między dwoma rakatami a nieparzystym rakatem [witr] i załatwiał niektóre z jego spraw.
947. Przekazał Ibn Abbas: Pewnego razu spędziłem noc w domu [mej ciotki] Majmuny. Leżałem w poprzek posłania, a Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, z żoną wzdłuż. Prorok spał do północy lub koło tego. Obudził się, przecierając twarz, po czym wyrecytował dziesięć wersetów sury Rodzina Imrana. Podszedł do bukłaka z wodą i wykonał doskonale, pełne wudu, a potem stanął do modlitwy. Zrobiłem to samo i stanąłem u jego [lewego] boku, a on wziął mnie prawą dłonią za głowę i ścisnął za ucho [i przeciągnął na prawą]. Odmówił dwa rakaty, po nich dwa rakaty, po nich dwa rakaty, po nich dwa rakaty, po nich dwa rakaty, po czym odmówił witr. Położył się, a gdy przyszedł muezzin, wstał, odmówił dwa rakaty [zalecane przed fadżr] i wyszedł na modlitwę fadżr [w zgromadzeniu].
948. Przekazał Abd Allah Ibn Umar: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Modlitwę nocną odmawia się w dwóch rakatach, po których następują dwa rakaty… A jeśli chcesz ją zakończyć, odmów jeden rakat - on będzie stanowił witr [nieparzysty rakat] dla tych rakatów, które odmówiłeś”.
Al-Qasim powiedział: Odkąd wkroczyliśmy w wiek dojrzałości płciowej, obserwowaliśmy, jak co po niektórzy odmawiali trzy rakaty jako witr i to jest dozwolone. Oby nie było w tym nic złego.
949. Przekazała Aisza: Posłaniec Boga odmawiał w nocy jedenaście rakatów i tak wygladała jego [zalecana] modlitwa nocna, a gdy wyciągał się w pokłonie do ziemi, jeden z was mógłby wyrecytować pięćdziesięciu wersetów Koranu zanim Posłaniec Boga uniósł z niego głowę. Odmawiał dwa [zalecane] rakaty przed fadżr, po czym kładł się na prawym boku dopóki nie przyszedł muezzin wzywając go na modlitwę [w zgromadzeniu].
2. Rozdział: Kiedy należy odmawiać witr
Abu Hurajra rzekł: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, polecił mi odmawiać witr [nieparzystą ilość rakatów] przed snem.
950. Przekazał Anas Ibn Sirin: Zapytałem Ibn Umara: „Co sądzisz o wydłużaniu recytacji Koranu w dwóch [zalecanych] rakatach przed modlitwą fadżr?”. Powiedział: „ Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, odmawiał w nocy dwa rakaty, po nich dwa rakaty, i tak dalej, i kończył modlitwę jednym rakatem witr. Odmawiał dwa [zalecane] rakaty przed modlitwą fadżr od razu po azanie”. Hammad, jeden z przekazicieli powiedział: „To znaczyło, że odmawiał zwięzłą modlitwę”.
951. Przekazała Aisza: Każdej nocy Posłaniec Boga niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, odmawiał witr i najpóźniej odmawiał witr przed nastaniem brzasku.
3. Rozdział: Prorok budził swą rodzinę na witr
952. Przekazała Aisza: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, odmawiał w nocy zalecane modlitwy, a ja spałam w poprzek jego posłania. Gdy miał odmówić witr, budził mnie i ja również odmawiałam witr.
4. Rozdział: Witr należy uczynić ostatnią modlitwą
953. Przekazał Abd Allah [Ibn Umar]: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Uczyńcie witr ostatnią z waszych modlitw nocnych”.
5. Rozdział: Odmawianie modlitwy witr jadąc wierzchem
954. Przekazał Sa’id Ibn Jasar: Podróżowałem do Mekki w towarzystwie Abd Allaha Ibn Umara i z obawy przed nastaniem brzasku, zsiadłem, odmówiłem nieparzystą ilość rakatów [witr] i dołączyłem do niego. Abd Allah Ibn Umar zapytał, gdzie byłem. Odpowiedziałem, że obawiałem się nastania brzasku, toteż zatrzymałem się i odmówiłem nieparzystą ilość rakatów [witr]”. Abd Allah rzekł: „Czyż w Posłańcu Boga nie ma dla was dobrego przykładu do naśladowania?”, a ja odpowiedziałem: „Tak, na Boga!”. A on rzekł: „Posłaniec Boga niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, odmawiał witr na grzbiecie wielbłąda [w drodze]”.
6. Rozdział: Odmawianie witr w podróży
955. Przekazał Ibn Umar: Jadąc na wielbłądzicy, Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, odmawiał modlitwy zalecane za pomocą gestów i zwrócony był w stronę, w którą kierowało się zwierzę. Odmawiał również jadąc na wielbłądzicy witr.
7. Rozdział: Recytacja suplikacji qunut przed i po ukłonie [ruku]
956. Przekazał Muhammad Ibn Sirin: Zapytano Anasa, czy Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, recytował suplikacje qunut w modlitwie fadżr, i ów odpowiedział twierdząco. Zapytano go następnie, czy Prorok recytował qunut przed ukłonem [ruku], i Anas odpowiedział: „Przez pewiem czas, recytował qunut po ukłonie [ruku]”.
957. Przekazał Asim: Zapytałem Anasa Ibn Malika o suplikację qunut podczas modlitwy. Anas odpowiedział: „Ależ oczywiście, qunut był recytowany”. Zapytałem: „Przed czy po ukłonie [ruku]?”. Anas odpowiedział: „Po ukłonie”. Dodałem: „Taki a taki powiedział mi, że mówiłeś mu, że przed ukłonem”. Anas rzekł: „Powiedział nieprawdę („pomylił się” w dialekcie Hidżazu)”. Posłaniec Boga niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, recytował qunut po ukłonie przez miesiąc”. Anas dodał: „Prorok wysłał siedemdziesięciu mężczyzn [znających Koran na pamięć] do bałwochwalców [z Nadżdu], których było mniej pod względem liczby, i z którymi Posłaniec Boga zawarł układ pokojowy [ci jednak zerwali go i zabili recytatorów]. I Posłaniec Boga przez miesiąc recytował qunut prosząc Boga o ich ukaranie”.
958. Przekazał Anas Ibn Malik: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, recytował qunut przez miesiąc [w modlitwie fadżr] prosząc Boga o ukaranie plemion Ril i Zakwan.
959. Przekazał Anas: Qunut recytowano w modlitwach maghrib i fadżr.
[1] Witr - nieparzysta liczba rakatów - co najmniej jeden, którą muzułmanin powinien wedle tradycji zakończyć zalecane modlitwy nocne [tj. tahadżdżud/qijam, salat al-lajl].
[2] Taslim – formuła kończąca modlitwę, obejmuje zwrócenie twarzy w prawą i lewą stronę z równoczesną recytacją za każdym razem słów: as-salamu alajkum wa rahmatullah.