58. Słysząc grzmot

Kiedy Abdullah ibn Zubajr, niech Allah będzie z niego zadowolony, słyszał grzmot, milknął, a następnie mówił:

سُبْـحانَ الّذي يُسَبِّـحُ الـرَّعْدُ بِحَمْـدِهِ، وَالملائِكـةُ مِنْ خيـفَته.

Subḥaanal-ladhii jusabbiḥur-ra‘du biḥamdihi łal-malaa’ikatu min khiifatih.

Wszelka chwała niech będzie Temu, którego grzmot oddaje cześć przez Jego chwałę, a anioły z obawy przed Nim.[1]

[1] Malik, Al-Mułatta, 2/992

59. Suplikacje o deszcz