(3) Biblijne proroctwa na temat nadejścia Muhammada, Proroka islamu
Biblijne proroctwa na temat nadejścia Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) są dla ludzi wierzących w Biblię dowodem na prawdziwość islamu. W Księdze Powtórzonego Prawa rozdział 18 Mojżesz ogłosił, że Bóg powiedział mu: „Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co rozkażę. Jeśli ktoś nie będzie słuchać moich słów, które on wypowie w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy” (Powt. Pr. 18:18-19).45 Z tych wersetów wnioskujemy, że przepowiedziany prorok musi mieć następujące cechy: 1) będzie jak Mojżesz; 2) będzie pochodził spośród braci Izraelitów, czyli z Izmaelitów; 3) Bóg włoży Swoje słowa w usta tego Proroka i będzie on głosił to, co Bóg mu nakaże. Zbadajmy głębiej te trzy cechy: 1) Prorok jak Mojżesz:
Z trudem można znaleźć dwóch Proroków, którzy byliby tak podobni, jak Mojżesz (pokój z nim) i Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Obydwóm zostało dane kompletne prawo i kodeks życia. Obydwaj starli się ze swoimi wrogami i zwyciężali w cudowny sposób. Obydwaj byli akceptowani jako Prorocy i mężowie stanu. Obydwaj wyemigrowali z powodu spisku, gdy chciano ich zamordować. W porównaniu Mojżesza i Jezusa (pokój z nimi) nie dostrzegamy nie tylko powyższych podobieństw, ale także tych kluczowych, włącznie z naturalnymi narodzinami, życiem rodzinnym, oraz śmiercią Mojżesza (pokój z nim) i Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), lecz nie Jezusa (pokój z nim). Ponadto Jezus (pokój z nim) był postrzegany przez swoich ludzi jako syn Boży, a nie wyłącznie jako Prorok Boga, tak jak Mojżesz (pokój z nim) i Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), a zgodnie z wierzeniem muzułmanów – i Jezus (pokój z nim). Tak więc to proroctwo odnosi się do Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), a nie do Jezusa (pokój z nim), ponieważ to Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) bardziej przypomina Mojżesza niż Jezus.
Ktoś może zauważyć w Ewangelii według Jana, że Żydzi oczekiwali na wypełnienie się trzech wyraźnych proroctw. Pierwszym było przybycie Chrystusa. Drugim było przybycie Eljasza. Trzecim było przybycie Proroka. Jasno to wynika z pytań zadawanych Janowi Chrzcicielowi: „Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem „kto ty jesteś”, on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: Ja nie jestem Mesjaszem. Zapytali go: Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem? Odrzekł: Nie jestem. Czy ty jesteś prorokiem? Odparł: Nie!” (Jan, 1:19-21). Jeśli zajrzymy do przypisów biblijnych, tam, gdzie w Ewangelii wg Jana 1:21 znajduje się słowo „prorok”, przeczytamy, że to słowo odnosi się do proroctwa z Księgi Powtórzonego Prawa 18:15 i 18:18.46 Wnioskujemy z tego, że Jezus Chrystus nie jest Prorokiem wspomnianym w Księdze Powtórzonego Prawa 18:18.
2) Spośród braci Izraelitów:
Abraham miał dwóch synów: Izmaela i Izaaka (Księga Rodzaju 21). Izmael był pradziadem ludu arabskiego, a Izaak pradziadem ludu żydowskiego. Prorok, o którym mowa, nie miał wywodzić się z żydów, lecz spośród ich braci, to jest Izmaelitów. Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), potomek Izmaela, rzeczywiście jest tym Prorokiem.
Także Izajasz 42:1-13 mówi o słudze Boga, Jego „wybranym” i „Wysłanniku”, który przyniesie prawo. „Nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy”. (Izajasz 42:4). Wers 11 powiązuje tego oczekiwanego z potomkiem Kedara. Kim jest Kedar? Zgodnie z Księgą Rodzaju 25:13, Kedar był drugim synem Izmaela, przodka Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).
3) Bóg włoży Swoje słowa w usta tego Proroka:
Słowa Boga (Święty Koran) były naprawdę włożone w usta Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Bóg wysłał anioła Gabriela, aby ten uczył Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) dokładnych słów Boga (Świętego Koranu) i poprosił go o podyktowanie ich ludziom tak, jak je usłyszał. Słowa te nie są zatem jego własnymi. Nie pochodziły z jego myśli, ale były włożone do jego ust przez anioła Gabriela. Za życia Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), pod jego nadzorem, słowa te były zapamiętywane i spisywane przez jego Towarzyszy.
Proroctwo z Księgi Powtórzonego Prawa wspomina także, że ten Prorok będzie mówił słowa Boga w imię Boga. Jeśli spojrzymy do Koranu, zobaczymy, że wszystkie jego rozdziały, z wyjątkiem dziewiątego, są poprzedzone lub zaczynają się słowami „W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego.”
Kolejną wskazówką (inną niż proroctwo w Księdze Powtórzonego Prawa) jest to, że Izajasz wiąże wysłannika spokrewnionego z Kedarem z nową pieśnią (księgą w nowym języku) śpiewaną Panu (Izajasz, 42:10-11). Jest to pokazane jaśniej w proroctwie Izajasza: „Zaprawdę, wargami jąkałów i językiem obcym przemawiać będzie do tego narodu” (Izajasz 28:11). Inną sprawą jest, że Koran był objawiany po trochu, przez okres dwudziestu trzech lat. Interesujące jest porównanie tego z Księgą Izajasza 28, która mówi: „Bo: Rozkaz za rozkazem, rozkaz za rozkazem; reguła za regułą, reguła za regułą; trochę tu, trochę tam”47 (Izajasz 28:10). Zwróćcie uwagę, że Bóg powiedział w proroctwie z Księgi Powtórzonego Prawa 18: „Jeśli ktoś nie będzie słuchać moich słów, które on wypowie w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy.” (Powt. Prawa 18:19). To oznacza, że ktokolwiek wierzy w Biblię, musi uwierzyć w to, co mówi ten Prorok, a tym Prorokiem jest Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).
45 Wszystkie wersety na tej stronie (w polskim przekładzie przyp. tłum.) pochodzą z Biblii Tysiąclecia
46 notatki na marginesie w The NIV Study Bible, New International Version odnośnie wersetu 1:21, str. 1594
47 Część rozdziałów Koranu objawionych zostało w Mekce, część w Medynie; objawienia przychodziły do Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) fragmentami, kawałek po kawałku, nakaz po nakazie, stąd porównanie z przytoczonym wersetem biblijnym – przyp. tłum.