przekład na polski: siostra Zara
Świat jest pełen wielkich ludzi, którzy poprzez swoje nauki oraz styl życia mieli swój współudział w kształtowaniu moralnym, duchowym oraz społeczeństwa. Jednakże istnieje wiele spekulacji oraz niedomówień związanych z czasem, miejscem ich narodzin, stylem życia oraz z autentycznością ich przekazów. Natomiast znalazł się jeden człowiek, którego osiągnięcia nie kończyły się na jednej dziedzinie, lecz wielu. Każdy szczegół jego prywatnego życia został dokładnie udokumentowany. Autentyczność tych zapisów zachowała się w tak dobrym stanie, że mogą za nią ręczyć, nie tylko jego wierni naśladowcy, lecz również jego przeciwnicy.
Pewnie zastanawiacie się Państwo o kim mowa? Troszkę wam podpowiem... był on nadzwyczajnym człowiekiem, który uczył miłości do Boga i przekazywał Jego nauki ludziom. Ukształtował społeczność, wprowadził w życie kodeks moralny, zapoczątkował reformy socjalne oraz polityczne, tworząc silne oraz dynamiczne społeczeństwo, które praktykowało i reprezentowało jego nauki. Nie, nie chodzi tu o Jezusa (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)...udzielę wam następnej wskazówki.. Człowiek o którym mowa, był nie tylko religijnym nauczycielem, socjalnym reformatorem, moralnym przewodnikiem, wspaniałym towarzyszem, oddanym mężem i kochającym ojcem. Żaden inny człowiek w historii nie był w stanie osiągnąć tego co jemu się udało, to dzięki jego bezinteresowności osiągnął perfekcję.
Miał na imię MUHAMMAD (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).
Urodzony w Arabii w roku 570 przed nasza erą, Muhammad (pokój z nim) zaczął nauczać islamu w wieku czterdziestu lat, zmarł mając sześćdziesiąt trzy lata. W bardzo krótkim czasie, tylko w przeciągu dwudziestu trzech lat szerzenia wiary muzułmańskiej, zmienił na zawsze cały Półwysep Arabski. W przeciągu jednego pokolenia ogromna liczba ludzi nawróciła się z pogaństwa na ścisły monoteizm; kłótliwe plemiona które od zawsze prowadziły ze sobą wojny zmieniły się nie do poznania, przekształcając przemoc na solidarność międzyplemienną, pijaństwo i rozpustę na trzeźwość i współczucie; bezprawie i anarchię na dyscyplinę; upadek moralny na najwyższe standardy moralnej doskonałości.
Francuski historyk, Alphonse de Lamartine w jednym ze swoich dzieł, zatytułowanym Historia Turcji [1] wspominając o wspaniałości tego człowieka rzekł: “[..] Kto by śmiał porównać szarego człowieka z Muhammadem (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)?”
Ponadto, Mahatma Gandhi wspomina o wspaniałym charakterze Proroka w swoim przemówieniu: “ chciałbym poznać człowieka, który miałby bezsporny wpływ na ludzkość [...] Jestem coraz bardziej przekonany, że to nie miecz zapewnił islamowi tak ogromne rozprzestrzenienie się w tamtych czasach. To była czysta prostota [...]”.
Również Thomas Carlyle w swojej książce pt. Bohaterowie i ich Kult, był zafascynowany tym, jak jeden człowiek był w stanie zjednoczyć poróżnione plemiona i Beduinów i stworzyć silną społeczność w przeciągu zaledwie dwóch dekad”.
W jego ślady podążył również niemiecki poeta, Wolfagang Göthe oświadczając: “patrząc w głąb historycznego paradygmatu, odpowiedzią był Muhammad ”.
Diwan Chand Sharma napisał: Muhammad był pełen dobroci dzięki której wpisał się w pamięć zgromadzonym wokół niego[2].
Muhammad nie był nikim innym jak tylko człowiekiem. Ten oto człowiek miał szlachetny cel, którym było pojednanie ludzkości w wierze w Jedynego Boga, Allaha, jak również życia według określonych przez Niego zasad. Muhammad nazwał siebie ‘posłannikiem bożym’ a każdy jego czyn odzwierciedlał całokształt tego zwrotu.
Encyklopedia BRITANNICA potwierdza: “[...] wcześniejsze źródła przedstawiają Muhammada jako prawego człowieka który zdobył szacunek i lojalność innych, którzy podobnie byli prawymi i uczciwymi ludźmi.” (Tom. 12)
Bernard Shaw powiedział: “Muhammad był zbawicielem ludzkości, jeżeli on miałby osiągnąć władzę we współczesnym świecie, osiągnąłby to rozwiązując jednocześnie problemy z którymi boryka się świat, przynosząc pokój i szczęście”.
Michael H. Hart, swoją ostatnią publikację poświęcił osobom, które najbardziej przyczyniły się ludzkości: “Wybrałem Muhammada na pierwszym miejscu, gdyż był on jedynym człowiekiem w historii ludzkości, który osiągnął sukces jednocześnie w dwóch sferach: religijnej oraz świeckiej ” [3].
Muhammad (pokój z nim) jest ostatnim przedstawicielem proroków, którzy zostali posłani by zbawić ludzkość. Jego nauki zostały mu przekazane przez Najwyższego Boga, Allaha i wprowadził je w życie za pomocą dobrze zorganizowanego systemu, którego ani wcześniej ani po dzisiejsze czasy nikt nie był w stanie stworzyć od podstaw.
Słowami Prof. Hurgronje: “Liga założona przez proroka Islamu podkreśla zasady międzynarodowej łączności i braterstwa [...] faktem jest że żadna inna nacja na świecie nie będzie na równoległej pozycji co Islam ”.
Zagłębiając się w aspekty równości przed Bogiem według islamu, pewna sławna Indyjska poetka Sarojini Naidu powiedziała: “To była pierwsza religia, która nauczała demokracji i ją praktykowała. Podczas adhanu, czyli wezwania na modlitwę, wierni zbierają się w meczecie, ma to miejsce pięć razy dziennie, i chłop oraz król klęczą jeden obok drugiego proklamując następujące słowa: “Allahu Akbar – Allah jest Wielki” [...] ta równość sprawia że pomimo różności społecznych jeden drugiemu jest bratem ”[4].
Edward Gibbon i Simon Ockley, wspominając o wyznaniu wiary w islamie, napisał: “ASZHADU AN LA ILAHA ILLALLAH, ASZHADU ANNA MUHAMMADUN RASULULLAH - Wierzę w Jednego Boga i Muhammad jest jego wysłannikiem [...] ” [5].
Było wiadomo wszem i wobec, że Muhammad (pokój z nim) był niepiśmienny i wiódł skromne życie zanim doznał objawienia mając czterdzieści lat. Jest to niezbity dowód na wiarygodność jego proroctwa. Cała Arabia chyliła czoło przed cudami Muhammada, cały legion arabskich poetów, kaznodziei oraz mówców różnego kalibru poniósł klęskę, stojąc przed zadaniem spamiętania treści Świętego Koranu.
Ponadto prof. Keith Moore, zacytował w swojej książce pt. Rozwijający się Człowiek: “Jest jasnym, że te słowa muszą pochodzić od Allaha, albowiem jego wiedza została odkryta dużo później, jest to dowodem na to, że Muhammad był posłańcem bożym ”.
Dzisiaj, po czternastu stuleciach, nauki Muhammada (pokój z nim) przetrwały bez żadnych uszczerbków. To nie są twierdzenia zwolenników Muhammada, lecz bezstronna konkluzja historii.
K.S. Ramakrishna Rao, indyjski profesor filozofii w swojej broszurze pt. ‘Muhammad, prorok Islamu’ określił go jako perfekcyjny model człowieka, tłumacząc swój punkt widzenia następującymi słowami: “osobowość Muhammada jest najtrudniejsza do odzwierciedlenia całej prawdy o nim [...] jest on bohaterem”.
Muhammad (pokój z nim) zdumiewa w każdym calu, przekazał boże proroctwo ludzkości. Samym dowodem na to jest deklaracja administracyjnego zastępcy Muhammada po rozmowie z nim na łożu śmierci; przekazał on: “ [...] Jeżeli są tacy wśród was, którzy wielbią Muhammada, to on nie żyje, lecz ci którzy wielbią Boga, mogą być pewni, że On żyje wiecznie ”. [6]
Podsumowując, nie urodził się jeszcze człowiek o którym pisano i dyskutowano więcej niż o Proroku Muhammadzie (pokój z nim). Ponadto przeciwnicy, jak również zwolennicy Muhammada stwierdzili jednogłośnie, iż miał on wspaniałą osobowość i wysokie morale. Tak więc, czy nie należałoby dowiedzieć się trochę więcej na temat tego właśnie człowieka, który wpłynął na miliardy ludzi przez okres czternastu setek lat?
[1] Lamartine(1854): Histoire de la Turquie, str. 276-277
[2] Sharma, 1935, str.12
[3] Hart, 1978, str.33
[4] S. Naidu, 1918, str.169
[5] History of the Saracen Empires, London, 1870, str. 54
[6] Michener, 1995, str. 68-70.