ROZDZIAŁ 06. BOGOBOJNOŚĆ

Allah, Najwyższy, mówi (co znaczy):

{O wy, którzy wierzycie! Bójcie się Boga bojaźnią Jemu należną} (Koran 3:102)

{Przeto bójcie się Boga, ile tylko możecie!} (Koran 64:16)

Drugi werset wyjaśnia znaczenie pierwszego.

{O wy, którzy wierzycie! Bójcie się Boga i mówcie w sposób właściwy!} (Koran 33:70)

{A temu, kto się boi Boga, On przygotuje jakieś wyjście; i da mu zaopatrzenie stąd, skąd on się nawet nie spodziewa}. (Koran 65:2-3)

{O wy, którzy wierzycie! Jeśli będziecie się obawiać Boga, to On da wam zdolność rozróżnienia i odpuści wam wasze złe czyny, i przebaczy wam. Bóg jest władcą łaski ogromnej}. (Koran 8:29)

69. Przekazał Abu Hurajra, że zapytano: „Proroku, kto jest najbardziej godny szacunku spośród ludzi?”. Odpowiedział: „Najbardziej bogobojny spośród nich” Powiedzieli: „Nie o to pytaliśmy”. Odpowiedział: „Więc najbardziej godnym szacunku jest Józef, prorok Allaha, syn proroka Allaha, który był synem proroka Allaha, który był synem Khalil Allaha (Abrahama; Khalil Allah – dosł. przyjaciela Allaha, jest to zaszczytny tytuł Proroka Abrahama, wyróżniający go wśród Proroków – przyp. tłum.)”. Powiedzieli: „Nie o to pytaliśmy”. Prorok (pokój z nim) upewnił się: „Więc pytacie mnie o hierarchię Arabów? Najlepsi z nich w czasach ignorancji przed islamem są najlepsi w islamie, pod warunkiem, że pojmują wiedzę o religii”.

(Al-Buchari i Muslim)

Komentarz:

Z tego hadisu dowiadujemy się, że rody cieszące się popularnością i renomą ze względu na swe znakomite cechy (jak hojność, rycerskość, uczciwość) przed islamem, również odznaczały się tymi cechami po przyjęciu islamu. Aczkolwiek wtedy szanowano je przez wzgląd na ich wiedzę religijną i praktykę religii. Ich zdolności, szacunek dla samych siebie i inne cechy, zwróciły się w inną stronę. Zalety te, wcześniej używane na pogańskie cele, zostały oddane islamowi.

70. Przekazał Abu Said Al-Chudri, że Prorok (pokój z nim) powiedział: „Życie na tym świecie jest słodkie i zielone. Allah stwarza was jedno pokolenie po drugim i patrzy, jak postępujecie. Strzeżcie się zatem ułudy świata doczesnego i kobiet. Pierwsza próba Izraelitów była związana z kobietami”.

(Muslim)

Komentarz:

Bogactwo i dostatek tego świata to rzeczy ulubione przez każdego, tak jak świeże owoce, które są słodkie, doskonałe i apetyczne. Wszyscy je lubią i mają do nich skłonność. Najcudowniejszym owocem tego świata jest kobieta, lecz jednocześnie najbardziej zgubnym. Kto skłania się ku bogactwu i kobietom, ignorując prawa islamu, zagraża swojej religii (din) i wierze, a ten, kto czerpie z nich korzyści zgodnie z zasadami islamu, ochroni się przed ich zgubnymi skutkami.

71. Przekazał Abdullah bin Masud, że Prorok (pokój z nim) zwykł mówić: „Allahumma inni as-alukal huda wat-tuqa wal-afafa wal-ghina (Allahu, proszę o wskazówkę, pobożność, czystość i samowystarczalność)”.

(Muslim)

Komentarz:

Hadis zawiera cztery słowa, których znaczenie i dobrodziejstwo stanowią jego istotę. Są to: wskazówka, pobożność, czystość oraz dostatek. Wskazówka dotyczy tutaj każdego zakrętu życiowego i utwierdzenia na drodze prawdy. Obawa przed Allahem jest najlepszym środkiem pobożności i silną ochroną przed grzechem. Czystość jest stanem wyzwolenia od rzeczy niedozwolonych. Samowystarczalność oznacza tu przeciwieństwo ubóstwa oraz zadowolenie ze stanu rzeczy. Z tego wynika, że nie powinno się dbać o to, czym ludzie posiadają. W świetle tych wartości wspomniana prośba Proroka (pokój z nim) jest bardzo wszechstronna i ważna.

72. Przekazał Adi bin Hatim At-Tai, że słyszał, jak Prorok (pokój z nim) mówił: „Ten, kto złożył przysięgę (że coś zrobi), ale uznał coś innego za lepsze (prowadzące go bliżej Allaha), powinien zrobić to, co jest bardziej pobożne (i dokonać zadośćuczynienia za złamanie przysięgi)”.

(Muslim)

Komentarz:

Hadis uwydatnia wagę obawy przed Allahem. Jeśli ktoś przysiągł, że zrobi coś, co jest grzechem, powinien ją złamać, odpokutować (za złamanie przysięgi) i trzymać się z dala od tego grzechu i jakiegokolwiek innego czynu, który osłabia obawę przed Allahem.

73. Przekazał Abu Umamah, że słyszał jak Prorok (pokój z nim) mówił w czasie Pożegnalnej Pielgrzymki (Hadżdżat-ul-Wada): „Uważajcie na swoje obowiązki względem Allaha, odprawiajcie modlitwę pięć razy dziennie, przestrzegajcie postu w ramadanie, płaćcie jałmużnę (zakat) od swoich majątków i słuchajcie waszych przywódców, a (jeśli będziecie to robić) wejdziecie do Ogrodu waszego Pana”.

(At-Tirmidhi)

Komentarz:

Użyte tu słowo wada oznacza pożegnanie. Pielgrzymka Pożegnalna była ostatnią, jaką wykonał Prorok (pokój z nim), i z tego powodu oznacza się ją w ten sposób, jako Hadżdżatu-l-Wada. Zaakcentowano posłuszeństwo względem rządzących, ale jest ono warunkowe, tzn. obowiązuje jedynie, jeśli ich rozkazy nie są niezgodne z nakazami Allaha. Podobnie, posłuszeństwo jest obowiązkowe, dopóki rządzący nie ujawni swojej niewiary. Jeśli zachodzi któraś z powyższych sytuacji, wtedy nie należy okazywać im żadnego posłuszeństwa.

NASTĘPNY ROZDZIAŁ 7. SIŁA WIARY I DOSKONAŁE ZAUFANIE ALLAHOWI