Zejnab bint Abu Salama
"Biographies Of The Women Companions of the Holy Prophet", Maulana Saeed Ansar Nadvi, Abdul-Salam Nadvi, Allama Syed Suleman Nadvi
wydawnictwo: Darul-Ishaat, Pakistan
Przekład z angielskiego Ukhti Hagar
plemię: Machzum
rodowód: Abu Salama < Abdullah < ibn Abdil Asad < Ibn Amr < Ibn Machzum
Urodziła się i Habsie, i po jakimś czasie wraz z matką, Umm Salama, wyemigrowała do Medyny. Jej matką mleczną była Asma bint abu Bakr. Pierwotnie nadano jej imię Barra, ale Prorok (pokój z nim) zmienił je na Zejnab.
W 4 roku po emigracji zmarł jej ojciec Abu Salama, a matka wyszła ponownie za mąż za Proroka (pokój z nim). Zejnab była wtedy małym dzieckiem i uczyła się chodzić. Dzięki matce miała wielkie szczęście przebywać pod opieką Proroka i wyrastać w jego domu. Posłaniec Allaha bardzo ją kochał. Ilekroć kąpał się, w zabawie pryskał jej w twarz wodą. Ludzie powszechnie mówili, że jej piękność, nawet w podeszłym wieku, jest zasługą błogosławieństwa zawartego w rozpryśniętej na twarzy wodzie z kąpieli Proroka.
Zejnab wyszła za mąż za Abdullaha ibn Zama’a ibn Asład Asadi. Z tego związku urodziło się dwóch synów – jeden nazywany był Abu Ubaida - obaj zginęli w 63 roku po hidżra, w czasie bitwy pod Harrą. Jeden poległ na polu walki, drugi zginął we własnym domu, kiedy wrogowie wdarli się do środka. Kiedy Zejnab przyniesiono zwłoki jej synów powiedziała: „od Allaha pochodzimy i do Niego wrócimy”. W tej chwili jej największym zmartwieniem było, że jeden z nich nie zginął jako męczennik.
Po śmierci synów żyła jeszcze 10 lat, zmarła w 73 roku po hidżra pod rządami Tariqa. Jej modlitwę pogrzebową prowadził Ibn Umar.
Zejnab była znana z wiedzy religijnej i doskonałości charakteru. Zrelacjonowała samodzielne kilka faktów dotyczących Proroka i wiele przekazała od swojej marki, Aiszy i Zejnab bint Dżahsz. Na podstawie jej przekazów cytowali: Zain ul-Abidi, Abu Ubaida, Mohammed ibn Ata, Irak ibn Malik, Hamid ibn Nafi, Urła, Abu Salama, Kulaib ibn Wail i Kaaba Dżarmi.