Autor: Umm Mardiyyah [SistersHadithList], przekład z angielskiego: ukhtihagar
Bismillahi Ar-Rahmani Ar-Rahiim
Dzięki łasce Allaha rozpoczynamy miesiąc zul-hidżdżah (miesiąc pielgrzymki hadżdż), w którym Allah wyznaczył dla pielgrzymujących i tych, którzy nie odprawiają pielgrzymki kilka błogosławionych dni. Powinniśmy znać zalety i czyny związane z tymi dniami, za które otrzymamy nagrodę.
Spełnianie dobrych uczynków
Pierwsze 10 dni zul-hidżdżah są najlepszymi i najczystszymi dniami w roku. To dni, w których Allah najbardziej kocha dobre uczynki. Na ten temat Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Najlepsze dni na świecie to te 10 dni.”[1]
Imam Ibn al-Qajjim (zm. 751 H) powiedział: „Zaiste, te dni są najbardziej doskonale u Allaha. Potwierdza to hadis autentyczny ze zbioru Bukhariego (2/382): Ibn Abbas przekazał, ze Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Nie ma innych dni, w których Allah bardziej kochałby dobre uczynki, niż te 10 dni.” Ibn Abbas zapytał: „Nawet dżihad na drodze Allaha?” Prorok odpowiedział: „Nawet dżihad na drodze Allaha, z wyjątkiem osób, które biorą w nim udział osobiście ze swoim majątkiem, a wracają z niczym. I to jest tych 10 dni, na które przysiągł Allah w Jego Księdze, słowami:
{Na jutrzenkę i na dziesięć nocy}.” [Koran 89:1-2]
Dlatego jest zalecane zintensyfikowanie takbir (powtarzanie Allahu akbar), tahlil (powtarzanie: La ilaha illallah) i tahmid (powtarzanie Alhamdulillah) w ciągu tych 10 dni”[2]
Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Nie ma dni wspanialszych u Allaha, i w których bardziej kocha dobre uczynki, niż te 10 dni. Wiec w tym czasie nasilcie tasbih (powtarzanie Subhan Allah), tahmid, tahlil i takbir.”[3]
Post w dniu Arafat
Dziewiąty dzień zul-hidżdżah to dzień na Arafat, kiedy to pielgrzymi zbierają się na górskiej równinie zwanej Arafat, modlą się do Jedynego Boga - Allaha. Jest mustahabb (mocno zalecany) dla tych, którzy nie pielgrzymują post w tym dniu; kiedy zapytano Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) o post w dniu na Arafat, odpowiedział: „To odpokutowanie grzechów przeszłego i nadchodzącego roku.” [4]
Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) także powiedział: „Nie ma innego dnia, w którym Allah uwalnia ludzi od Ognia, niż dzień na Arafat. Zbliża się do ludzi stojących na Arafat i objawia przed Jego Aniołami mówiąc, ‘Czego Ci ludzie szukają?’” [5]
Imam at-Tirmizi (z. 275 h) powiedział: „Ludzie Wiedzy (Uczeni) uznali za zalecany post w dniu na Arafat, za wyjątkiem tych, którzy są na Arafat.” [6]
Ofiarowanie [zarżniecie] zwierzęcia w dniu an-Nahr/Id al-Adha lub w ciągu następnych trzech dni:
Dziesiąty dzień zul-hidżdżah jest znany jako dzień an-Nahr (Ofiary), ponieważ oznacza zakończenie głównych obrzędów (rytuałów) hadżdż (Pielgrzymki) i jest dniem czci hojności i miłosierdzia Allaha Najwyższego. W tym dniu Allah pozwolił Prorokowi Abrahamowi - pokój z nim - ofiarować baranka zamiast pierworodnego syna Ismaila pokój z nim. Dzień an-Nahr jest najdoskonalszym dniem w roku, poza 10 najlepszymi daniami (pierwszymi 10 dniami miesiąca zul-hidżdżah)
Szeich al-Islam Ibn Tajmijjah (zm. 728 H) powiedział: „Najlepszym dniem w tygodniu jest piątek, zgodnie z ugodą (konsensusem) uczonych, a najlepszym dniem w roku jest dzień an-Nahr (Ofiary). Niektórzy twierdzą, że jest to dzień Arafat, jednakże pierwsza opinia jest poprawna.
Dowód znajdziemy w zbiorze Sunan: Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Najdoskonalszym z dni u Allaha jest dzień an-Nahr, następnie dzień al-Qarr (dzień, który muzułmanie spędzają na Mina).” [7]” [8]
Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział również: „Najlepszym dniem hadżdż (Pielgrzymki) jest dzień an-Nahr (Ofiary).” [9]
Dzień an-Nahr jest także znany jako Id ul-Adha (Święto Ofiary) i jest jednym z dwóch głównych świat, które Allah ustalił dla swojej ummy.
Anas przekazał: „Kiedy Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) przybył do Medyny, mieszkańcy Medyny świętowali i bawili się od czasów dżahilijjah (okresu ignorancji przed islamem) podczas dwóch dni. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Zanim do was przyjechałem, bawiliście się podczas dwóch dni od czasów dżahilijjah. Ale Allah zamienił je na coś lepszego dla was: dzień al-Adha (Ofiary) i dzień al-Fitr (końca Postu).”[10]
Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) również powiedział: „Dzień al-Fitr, dzień an-Nahr i dni at-Taszriq (trzy dni po dniu an-Nahr) są naszymi Id (świętami); i są to dni jedzenia i picia.” [11]
Id ul-Adha jest dniem, w którym muzułmanie zarzynają wielbłąda, krowę, owcę lub kozę, upamiętniając tym samym ofiarę Proroka Abrahama (pokój z nim). Ofiara jest obowiązkowa dla wszystkich, którzy mają taką możliwość - zgodnie z najbardziej poprawną opinią uczonych. [12]
Podstawą tego jest wypowiedź Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim): „Ten, kto ma możliwość złożyć ofiarę, ale woli tego nie robić, nie powinien zbliżać się do miejsca modlitwy (świątecznej – salat al-id).” [13]
Powiedział również: „Jeśli ktoś złożył ofiarę przed modlitwą [świąteczną], niech to zrobi ponownie, a jeśli ktoś nie ofiarował [zwierzęcia] niech to zrobi.” [14]
Tak więc ten nakaz jest skierowany do tych, którzy mają taką możliwość, a Allah wie najlepiej.
Odnośnie tego, kto zamierza składać ofiarę - zwyczajowo jest to głowa rodziny - zakazane jest mu obcinanie włosów i paznokci, miedzy pierwszym dniem zul-hidżdżah a złożeniem ofiary. Posłaniec Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Kiedy zaczyna się 10 dni i jeden z was chce złożyć ofiarę niechaj nie obcina włosów i paznokci.” [15]
Wysławianie Allaha przez takbir
Dni - od dnia Arafat (9-ty dzień zul-hidżdżah) po modlitwie asr trzynastego dnia, są dniami, w których należy recytować takbirat (liczba mnoga od takbir; powtarzać, „Allahu Akbar”). Imam al- Khattabi (zm. 456 h) powiedział: „Mądrość recytacji takbirat w tych dniach, bierze się z czasów dżahilijjah (okresu ignorancji przed islamem). Ludzie zarzynali (wtedy) zwierzęta dla swoich tawaghit (bożków). Tak wiec takbirat zostało zalecone, by podkreślić przez wymienianie tylko imienia Allaha, ze ofiara (zarżniecie zwierzęcia) jest składana tylko dla Jego Jedynego, Najwyższego.” [16]
Szeich al-lslam Ibn Taymijjah powiedział: „Chwała Allahowi. Najbardziej poprawną wypowiedzią odnośnie recytacji takbir, co do której zgadza się większość Salaf (Pobożnych Poprzedników) i uczonych spośród Towarzyszy i imamów jest rozpoczęcie recytacji takbir po (modlitwie) fadżr (porannej) w dniu na Arafat, aż do ostatniego z dni at-Taszriq (tzn. do trzynastego dnia miesiąca zul-hidżdżah), po każdej modlitwie.” [17]
Ibn Abi Szajbah relacjonuje: „Ali zaczynał recytować takbir po modlitwie fadżr w dniu na Arafat i kończył po modlitwie asr ostatniego dnia at-Taszriq.” [18] Odnośnie faktycznego sformułowania takbirat, nie przekazano autentycznego hadisu od Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Aczkolwiek, określone sformułowania zostały przekazane jako autentyczne od grupy Towarzyszy. Spośród nich:
Ibn Mas'ud zwykle mówił,
„Allahu akbar, Allahu akbar, Allahu akbar, La ilaha illallah, wallahu akbar, Allahu akbar wa lillahil-hamd.” [19]
Ibn 'Abbas mówił,
„Allahu akbar, Allahu akbar, Allahu akbar, wa lillahil-hamd. Allahu akbar wa ajalla. Allahu akbar 'ala ma hadana.” [20]
Niestety wielu muzułmanów zlekceważyło takbir ustanowiony przez Salaf (Pobożnych Poprzedników) i zamiast tego odwołują się do dodatkowych (innych) obrzędów nie mających podstaw.
Al-Hafiz Ibn Hadżr (d.856 h) powiedział: „W rzeczy samej, zostały wymyślone dodatkowe obrzędy dotyczące tego dnia, które nie mają podstaw.” [21] I niech Allah ma w opiece tego, kto powiedział: „Jest bardzo dobrym podążanie za Salaf; i wielkie zło jest w innowacjach następców.”
Wszystkie modlitwy kierujemy do Allaha, Pana Światów. Oby Allah wywyższył i pobłogosławił Proroka, jego rodzinę, towarzyszy i tych, którzy za nimi podążają.
---------------------------------
Przypisy
[1] Sahih: Przekazał al-Bazzar (1/234). uzgodniony przez szeicha al-Albaniego w Sahihul-Dżami' (nr 1133).
[2] zob. Zadul-Ma'ad (1/56).
[3] Sahih: Przekazał at-Tabarani w al-Kabir (3/110/1), uznany za autentyczny przez al-Munzariego w at-Targhib wat-Tarhib (2/24).
[4] Muslim (nr 1162), przekazał Abu Qatadah
[5] Muslim (nr 1348), przekazała Aisza
[6] zob. Dżami' at-Tirmizi (3/377).
[7] Sahih: Abu Dawud (nr 1765), przekazał 'Abdullah Ibn Qart ; uznany za autentycznych przez al-Albaniego w Irwa’ul-Ghalil (nr 2018).
[8] zob. Madżmu 'ul-Fatawa (25/288).
[9] Sahih: Abu Dawud (nr 1945), przekazał Ibn 'Umar , uznany za autentyczny przez al-Albani w al-lrwa’ (nr 1101).
[10] Sahih: Ahmad (3/103), uznany za autentyczny przez al-Hafiz Ibn Hadżr w Bulughul-Maram (nr 398).
[11] Sahih: Ahmad (nr 1945), przekazał 'Uqbah Ibn 'Amir . uznany za autentyczny przez al-Albani w Sahihul-Dżami (nr 8192).
[12] jak wyjasnił Ibn Tajmijjah w Madżmu'ul-Fatawa (23/162-164).
[13] Hasan Ibn Madżah (nr. 3123), przekazał Abu Hurajrah . uznany za autentyczny przez sziecha al-Albaniego w Takhrij Mushkilatul-Fiqr (nr 398).
[14] al-Bukhari (nr 5562) i Muslim (nr 1960), od Dżundub Ibn 'Abdullah al-Badżali .
[15] Muslim (nr 1977), przekazała Umm Salamę.
[16] cytat z Fathul-Bari (21/586).
[17] Majmu'ul-Fatawa (24/220). Aczkolwiek, co wydaje się badziej popoprawne, nie ograniczanie się do recytacji takbirat tylko po każdej modlitwie, jak al-Hafiz Ibn Hadżr zaznaczył w Fathul-Bari (21/587).
[18] Ibn Abi Szajbah w al-Musannaf (2/1/2). Uznany za autentyczny przez al-Albaniego w al-lrwa’ (31/125).
[19] przekazał Ibn Abi Szajbah, hadis o autentycznych łańcuchu przekazicieli
[20] przekazał al-Bajhaqi (3/315) hadis o autentycznych łańcuchu przekazicieli
[21] Fathul-Bari (2/536)