58. KSIĘGA O DZIELE STWORZENIA

Przekład Elżbieta Al-Saleh, Mohammed Al-Saleh

Wszelkie prawa zastrzeżone

W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego!

58. KSIĘGA o DZIELE STWORZENIA

1. Rozdział: Co powiedziano o słowach Boga: {On jest Tym, który daje początek stworzeniu; potem je powtarza. I to jest dla niego łatwe!...} [30:27]

Ar-Rabi Ibn Chusaim i Al-Hasan powiedzieli, iż nic nie jest trudne dla Boga.

3018. Przekazał Imran Ibn Husajn: Kiedy ludzie z Banu Tamim przybyli do Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł im: „Banu Tamim, przyjmijcie dobre nowiny!”. A oni rzekli mu: Przekazałeś nam dobre nowiny, teraz nas obdaruj! Słysząc to, Prorok zmienił się na twarzy. I gdy przybyli do niego Jemeńczycy, rzekł im: „Jemeńczycy! Przyjmijcie dobre nowiny, skoro Banu Tamim je odrzuciło”. I Jemeńczycy rzekli: Przyjmujemy je. I Prorok opowiedział im o dziele stworzenia i o Tronie Boga. I przybył wówczas jakiś mężczyzna i krzyknął do mnie: Imranie! Twoja wielbłądzica uciekła! [toteż ruszyłem na jej poszukiwania], a powinienem był tam zostać [by nie utracić tego, co rzekł Posłaniec Boga]”.

3019. Przekazał Imran Ibn Husajn: Udałem się do Proroka i uwiązałem moją wielbłądzicę przy bramie. Ludzie z Banu Tamim przybyli do Proroka i on powiedział „Banu Tamim! Przyjmijcie dobre nowiny”. Powiedzieli dwukrotnie: Przekazałeś nam dobre nowiny, teraz nam coś daj! Kiedy przybyli do niego Jemeńczycy, rzekł: „Jemeńczycy! Przyjmijcie dobre nowiny, skoro Banu Tamim je odrzuciło”. Powiedzieli: Przyjmujemy je, Posłańcu Boga! Przybyliśmy, by zapytać cię o dzieło stworzenia. Powiedział: „Na początku nie było nic poza Bogiem, a (potem stworzył On Swój Tron). Jego Tron był nad wodą, i zapisał wszystko w Księdze (w niebiosach), i stworzył niebiosa i ziemię”. Wtedy jakiś mężczyzna krzyknął: Ibn Husajnie! Twoja wielbłądzica uciekła! - toteż pospieszyłem na poszukiwania, lecz nie mogłem jej dojrzeć, albowiem była poza fatamorganą. Na Boga, powinienem był dać jej pokój i nie opuszczać zgromadzenia.

3020. Przekazał Umar: Pewnego dnia Prorok stał pośród nas dłużej i mówił o dziele stworzenia, i wspomniał o tym, jak ci, którym Raj jest przeznaczony dostąpią ich siedzib i jak ci, którym pisany jest Ogień dostąpią swego miejsca. I byli tacy, którzy zapamiętali jego słowa, i byli tacy, którzy zapomnieli.

3021. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga powiedział: Bóg Najwyższy rzekł: »Syn Adamowy lekceważy Mnie, a nie powinien Mnie lekceważyć i nie wierzy we Mnie, a nie powinien tego czynić. Lekceważy Mnie twierdząc, że mam syna, i nie wierzy we Mnie twierdząc, że nie wskrzeszę go z martwych«.

3022. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga rzekł: „Ukończywszy dzieło stworzenia, Bóg zapisał w Swej Księdze, która jest u Niego na Tronie: »Moje miłosierdzie zmogło Mój gniew«.

2. Rozdział: Co powiedziano o siedmiu ziemiach

i słowa Wszechmocnego Boga:

{To jest Bóg, Który stworzył siedem niebios i ziemi tyleż. Jego rozkaz dociera do nich, abyście wiedzieli, że Bóg jest nad każdą rzeczą wszechwładny i że obejmuje każdą rzecz Swoją wiedzą.} [65:12]

3023. Przekazał Muhammad Ibn Ibrahim Ibn al-Haris od Abu Salamy Ibn Abd ar-Rahmana, który posprzeczał się z jakimiś ludźmi o kawałek ziemi i udał się do Aiszy i wspomniał jej o tym. Rzekła: Abu Salamo, uważaj, albowiem Posłaniec Boga rzekł: „W Dniu Zmartwychwstania u szyi tego, kto zawłaszczy bezprawnie choć piędź ziemi zawiśnie siedmiokroć tego, co zawłaszczył”.

3024. Przekazał ojciec Salima: Prorok rzekł: „Siedem ziem pochłonie w Dniu Zmartwychwstania tego, kto zawłaszczy bezprawnie choć piędź”.

3025. Przekazał Abu Bakr: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł. „Podział czasu wrócił do pierwotnej formy, kiedy to Bóg stworzył Niebo i Ziemię. Rok ma dwanaście miesięcy, z których cztery są uświęcone (nienaruszalne); trzy, które następują po sobie to zu al-qada, zu al-hidżdża i muharram zaś (czwarty) radżab mudar [nazwa pochodzi od plemienia Mudar, które go poważało], jest między miesiącami dżumada as-sanijah i szaban”.

3026. Przekazał Sa’id Ibn Zajd Ibn Amr Ibn Nufajl, że Arwa [córka Unajsa] pozwała go przed Marwanem o prawo, którego, jak twierdziła jej pozbawił. Na to Sa’id odparł: „Jakże śmiałbym tak uczynić?! Zaprawdę, słyszałem, jak Posłaniec Boga mówił: »W Dniu Zmartwychwstania na szyi tego, kto bezprawnie zawłaszczy choć pędź ziemi, zawiśnie jej siedmiokroć«”.

3. Rozdział: O gwiazdach

Wspominając słowa Boga: {I zaprawdę My przyozdobiliśmy Niebo najniższe lampami…} [67:5] – Abu Qatada rzekł: Gwiazdy zostały stworzone dla trzech celów: jako ozdoba najniższego nieba, jako pociski do miotania w diabły i jako znaki przewodnie dla podróżnych. Ten, kto stara się doszukać innych znaczeń, błądzi i marnotrawi swe siły, starając się dostąpić tego, co poza nim.

4. Rozdział: Opis słońca i księżyca

{Słońce i księżyc podlegają pewnemu rachunkowi…} [55:5] - Mudżahid powiedział, iż ruszają się jak żarna. Inni zaś powiedzieli – o odmierzonych etapach [by znać ilość lat, miesięcy, czas rozrachunków] dokładnie obliczonych.

3027. Przekazał Abu Zarr: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, zapytał mnie o zachodzie słońca: „Czy wiesz, dokąd zachodzi słońce?”. Odpowiedziałem: Bóg i Jego Posłaniec wiedzą lepiej. Powiedział: „Zachodzi, by wybić pokłon do ziemi (sudżud) przed Tronem i prosi o pozwolenie, by znowu wzejść i otrzymuje je… I nastanie czas, gdy już będzie miało wykonać pokłon, a on nie zostanie przyjęty, i poprosi o pozwolenie, by udać się swym kursem, lecz nie otrzyma go, otrzyma zaś nakaz, by wrócić tam, skąd przybyło i tak oto wzejdzie z zachodu. I takie jest wyjaśnienie słów Boga: {A słońce – ono płynie do swego stałego miejsca. To jest ustanowienie Potężnego, Wszechwiedzącego…} [36:38].

3028. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Słońce i księżyc zostaną zrolowane [połączone razem w jedną kulę lub pozbawione światła] w Dniu Zmartwychwstania”.

3029. Przekazał Abd Allah Ibn Umar: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Zaćmienie słońca i księżyca nie przydarza się z powodu śmierci ani narodzin. To dwa ze znaków Boga. Jeśli je ujrzycie, odmawiajcie modlitwę”.

3030. Przekazał Abd Allah Ibn Abbas: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Słońce i księżyc to dwa ze znaków Boga. Ich zaćmienie nie przydarza się z powodu śmierci czy narodzin. Jeśli je ujrzycie, wspominajcie Boga”.

3031. Przekazała Aisza: W dniu zaćmienia słońca Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, stanął do modlitwy, wyrecytował takbir, recytował długo Koran, pozostał dłużej w ukłonie (ruku) po czym unosząc głowę wyrecytował: Sami Allahu liman hamida (Bóg słyszy tego, kto Go wychwala) - i stanął wyprostowany. Znów recytował długo Koran, choć krócej niż poprzednio, dłużej pozostał w ukłonie (ruku), choć krócej niż za pierwszym razem, dłużej pozostał też w pokłonie do ziemi (sudżud). Drugi rakat odmówił w ten sam sposób. Gdy skończył modlitwę taslimem, zaćmienie minęło. Wówczas wygłosił do ludzi kazanie o zaćmieniu słońca i księżyca i rzekł im: „To dwa ze znaków Boga, i nie przydarzają się z powodu śmierci czy narodzin, Widząc je, spieszcie na modlitwę”.

3032. Przekazał Abu Masud: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Zaćmienie słońca i księżyca nie przydarza się z powodu śmierci, to dwa ze znaków Boga. Jeśli je ujrzycie, odmawiajcie modlitwę”.

5. Rozdział: Słowa Boga: {On jest Tym, Który posyła wiatry jako dobrą wieść zwiastującą Jego miłosierdzie…} [25:48]

3033. Przekazał Ibn Abbas: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Zwycięstwo przyniósł mi wiatr wschodni (saba), zaś zachodni (dabur) przywiódł Adytów do zguby”.

3034. Przekazał Ata’: Aisza powiedziała, że gdy Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, widział na niebie chmury, chodził w te i z powrotem poruszony, wychodził i wchodził do domu i zmieniał na twarzy; uspokajał się zaś, gdy padało. Aisza znała stan, w jaki popadał. Prorok rzekł: „Nie wiem; być może to jest tak, jak to co przydarzyło się ludziom wspominanym w Koranie, w wersecie: {A kiedy zobaczyli chmurę zbliżającą się do dolin, powiedzieli: „To jest chmura, która nam przyniesie deszcz!”. Przeciwnie, to jest to, co staraliście się przyspieszyć; wiatr, w którym jest dotkliwe cierpienie} [46:24].

6. Rozdział: O aniołach

Anas powiedział: Abd Allah Ibn Salam rzekł do Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem: „Z aniołów, Gabriel jest wrogiem Żydów”.

Ibn Abbas rzekł: {Zaprawdę, my stoimy w szeregach…} [37:165] - odnosi się do aniołów.

3035. Przekazał Malik Ibn Sasa’a: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Byłem w Domu [Kabie] na pograniczu snu i jawy, i leżałem między dwoma mężczyznami. I przyniesiono złotą czarę pełną mądrości i wiary, rozcięto wzdłuż mą pierś, obmyto wodą Zamzam i wypełniono mądrością i wiarą. I przywiedziono mi Al-Buraqa (Jaśniejącego) - białe zwierzę, mniejsze od muła a większe od osła i ruszyłem z Gabrielem. Gdy dotarliśmy do najniższego nieba, Gabriel polecił strażnikowi bramy, by ją otworzył. Strażnik zapytał, kto tam. Gabriel wymienił swe imię. Strażnik zapytał, kto mu towarzyszy, a Gabriel rzekł: Muhammad. I strażnik zapytał, czy po mnie posłano. Gabriel potwierdził. I powiedziano: Jest mile widziany! Cóż to za wspaniała wizyta! I spotkałem tam Adama i pozdrowiłem go, a on rzekł: Witaj synu i proroku, i wznieśliśmy się do drugiego nieba. Strażnik zapytał, kto tam. Gabriel wymienił swe imię. Strażnik zapytał, kto mu towarzyszy, a Gabriel rzekł, iż Muhammad. I strażnik zapytał, czy po mnie posłano. Gabriel potwierdził. I powiedziano: Jest mile widziany! Cóż to za wspaniała wizyta! I spotkałem tam Jezusa i Jana, i oni rzekli do mnie: Witaj bracie i proroku! – i po tym wznieśliśmy się do trzeciego nieba. Strażnik zapytał, kto tam. Gabriel wymienił swe imię. Strażnik zapytał, kto mu towarzyszy, a Gabriel rzekł, iż Muhammad. I strażnik zapytał, czy po mnie posłano. Gabriel potwierdził. I powiedziano: Jest mile widziany! Cóż to za wspaniała wizyta! I spotkałem tam Józefa i pozdrowiłem go. Odrzekł: Witaj, bracie i proroku! I wznieśliśmy się do czwartego nieba i znów wymieniono takie same pytania i odpowiedzi, jak w poprzednich niebiosach. Tam spotkałem Idrisa i pozdrowiłem go. Rzekł mi: Witaj, bracie i proroku! Po tym wznieśliśmy się do piątego nieba, i ponownie wymieniono takie pytania i odpowiedzi, jak w poprzednich niebiosach. Tam spotkałem i pozdrowiłam Arona, który rzekł mi: Witaj, bracie i proroku! I wznieśliśmy się do szóstego nieba i znów wymieniono takie pytania i odpowiedzi, jak w poprzednich niebiosach. Tam spotkałem i pozdrowiłem Mojżesza, który rzekł mi: Witaj, bracie i proroku!, a gdy ruszyłem dalej, łzy potoczyły się mu po policzkach. Zapytany, dlaczego płacze, odparł: Panie! Współwyznawcy młodzieńca posłanego po mnie dostąpią Raju w liczbie większej niż ci, którzy za mną podarzyli. I po tym wznieśliśmy się do siódmego nieba, i znowu wymieniono takie same pytania i odpowiedzi, jak w poprzednich niebiosach. Tam spotkałem i pozdrowiłem Abrahama, który rzekł mi: Witaj, synu i proroku!, i ukazano mi Al-Bajt Al-Mamur (Dom Boga). Zapytałem o niego Gabriela, a on odparł mi: Oto Al-Bajt Al-Mamur, w którym siedemdziesiąt tysięcy aniołów odmawia codziennie modlitwy, i opuszczając go, już nie wracają [każdego dnia przybywa nowa grupa]. Potem pokazano mi Sidrat Al-Muntaha (w siódmym niebie) i ujrzałem owoce nabiq, które przywiodły mi na myśl gliniane dzbany z Hadżar [miasto w Arabii]. Jego liście były niczym uszy słoni, a z jego korzeni wypływały cztery rzeki, dwie z nich były widzialne, dwie ukryte. Zapytałem o te rzeki Gabriela i odpowiedział: Dwie ukryte rzeki są w Raju, a te widzialne to Nil i Eufrat. Potem został na mnie nałożony obowiązek odmawiania pięćdziesięciu modlitw [za dnia i nocy]. Opuściliśmy się, a gdy spotkałem Mojżesza, zapytał: Co zrobiłeś? Powiedziałem: „Nałożono na mnie obowiązek (odmawiania) pięćdziesięciu modlitw”. A on rzekł: Znam ludzi lepiej od ciebie, albowiem wielkich trudów chcąc przywieść Izraelitów do posłuszeństwa. Twoi współwyznawcy nie będą w stanie temu podołać, wróć zatem do twego Pana i proś Go [by zmniejszył liczbę]. Wróciłem i poprosiłem Boga i On zmniejszył je do czterdziestu. Gdy spotkałem Mojżesza, odbyliśmy podobną rozmowę; i znów wróciłem do Boga z prośbą o zmniejszenie liczby i On zalecił trzydzieści, potem dwadzieścia, potem dziesięć modlitw. I gdy przyszedłem do Mojżesza, znów poradził to samo. Ostatecznie Bóg zmniejszył ich liczbę do pięciu. I gdy znowu przyszedłem do Mojżesza, rzekł: Czegóż dokonałeś? Rzekłem mu: „Bóg ustanowił pięć modlitw”. A on ponownie poradził to samo, lecz ja rzekłem, że podporządkuję się [temu nakazowi Boga]. Bóg rzekł do Posłańca Boga: »Zarządziłem Mój obowiązek i zmniejszyłem ciężar na Moich sługach, i wynagrodzę każdy dobry uczynek dziesięciokrotnie«.

3036. Przekazał Abd Allah Ibn Masud: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, prawdomówny i prawdziwie natchniony, rzekł: „Każdy z was formuje się w łonie matki przez czterdzieści dni, po czym przemienia się w grudkę krwi zakrzepłej przez taki sam czas, po tym –w kęsek ciała przez taki sam czas. I Bóg posyła doń anioła z czterema słowami i spisuje on jego uczynki, zaopatrzenie oraz to, czy będzie przeklęty czy błogosławiony. I po tym zostaje tchnięty weń dech życia. I zaprawdę, człowiek może pełnić dzieła cechujące ludzi Piekła pokąd nie dzieli go od Ognia łokieć, i wówczas ów zapis bierze górę i zaczyna pełnić dzieła ludzi Raju i dostępuje Go. I człowiek może pełnić czyny cechujące ludzi Raju, i gdy dzieli go od Raju łokieć, ów zapis bierze górę i zaczyna pełnić dzieła ludzi Ognia i trafia doń”.

3037. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Gdy Bóg miłuje Swego sługę, wzywa Gabriela i mówi mu: »Bóg miłuje tego a tego, zatem Gabrielu i ty go miłuj!«. I Gabriel miłuje go i ogłasza wśród mieszkańców Niebios: »Bóg miłuje tego a tego, zatem i wy go miłujcie« - i wszyscy mieszkańcy Niebios miłują go i ludzie na ziemi darzą go zadowoleniem”.

3038. Przekazała Aisza: Słyszałam, jak Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, mówił: „Aniołowie zniżają się ku chmurom i wspominają o rzeczach zarządzonych w Niebiosach, zaś diabły, które podsłuchują, poddają to do uszu wróżbitom, którzy dodają od siebie setkę kłamstw”.

3039. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „W każdy piątek aniołowie zajmują swe miejsca przy bramach meczetu i spisują imiona przybywających [na modlitwę piątkową] wedle kolejności, a gdy imam zajmuje swe miejsce, zwijają zwoje i gotowią, by słuchać zikru[1]”.

3040. Przekazał Sa’id Ibn al-Musajjab: Gdy Umar przyszedł do meczetu, Hassan recytował w nim wiersz [i Umar to zganił]. Hassan odrzekł: Recytowałem wiersze w tym oto meczecie w obecności tego, do którego tobie daleko - i zwrócił się do Abu Hurajry i rzekł: Rzeknij na Boga, czy słyszałeś, jak Posłaniec Boga mówił mi: „Odpowiedz im w moim imieniu! Boże! Wesprzyj go duchem świętym (ruh al-qudus) [tu: anioł Gabriel]”? I Abu Hurajra odparł: „Słyszałem”.

3041. Przekazał Al-Bara’: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł Hassanowi: „Ośmiesz ich [pogan] w swej poezji, i Gabriel jest z tobą”.

3042. Przekazał Humajd Ibn Hilal, że Anas Ibn Malik rzekł: Jakbym widział chmurę pyłu wznieconą wśród szeregów Banu Ghanim. Musa dodał: Przez procesję Gabriela”.

3043. Przekazała Aisza: Al-Haris Ibn Hiszam zapytał Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, w jaki sposób doświadcza objawień. I Prorok odparł mu: „Na różne sposoby… Czasami przybywa do mnie anioł i towarzyszy temu odgłos przypominający dźwięk dzwonka, i gdy ten stan mija, pamiętam, co rzekł i ten rodzaj objawienia jest dla mnie najtrudniejszy. Kiedy indziej anioł przybywa do mnie pod ludzką postacią i przemawia do mnie, a ja spamiętuję jego słowa”.

3044. Przekazał Abu Hurajra: Słyszałem, jak Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, mówił: „Ten, kto dokona darowizny na drogę Boga, zostanie przywołany przez strażników Raju i oni rzekną mu: »O taki a taki, wejdźże!«. Abu Bakr powiedział: Człowiek ów nie zginie ani nie zazna niedoli. A Prorok rzekł: „Wierzę, iż będziesz jednym z nich”.

3045. Przekazał Abu Salama: Według Aiszy, Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł jej: „Aiszo, Gabriel cię pozdrawia”. Na to rzekła mu: „Niechaj Bóg mu błogosławi i będzie mu miłosierny” - i zwracając się do Proroka dodała: „Widzisz to, co dla mnie niewidzialne”.

3046. Przekazał Ibn Abbas: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, poprosił Gabriela, by odwiedzał go częściej, i przyszło objawienie: {My nie zstępujemy bez rozkazu twego Pana. Do Niego należy to, co jest przed nami i to, co przed nami i to, co jest między tymi dwoma, i twój Pan nigdy nie zapomina} [19:64].

3047. Przekazał Ibn Abbas: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Gabriel recytował mi Koran na jeden sposób, ja zaś prosiłem go, by czynił to inaczej, aż wyrecytował na siedem różnych sposobów”.

3048. Przekazał Ibn Abbas: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarzy pokojem, by najhojniejszym z ludzi, zaś hojność jego sięgała szczytu w ramadanie, gdy to spotykał się z nim anioł Gabriel. Gabriel zaś przybywał każdej nocy ramadanu, by nauczać Proroka Koranu. I Posłaniec Boga był najhojniejszym z ludzi, szczodrzejszym w czynieniu dobra niż silny, porywisty wiatr I gdy Posłaniec Boga spotykał się z Gabrielem, był bardziej szczodry niż pomyślne wiatry (wysłane) przez Boga z dobrymi wieściami (deszczem).

3049. Przekazał Ibn Szihab: Pewnego razu Umar Ibn Abd Al-Aziz opóźnił trochę modlitwę asr i Urwa rzekł mu: Gabriel zstąpił i poprowadził dla Proroka modlitwę. Na to Umar rzekł: Urwo, jesteś pewien tego, co mówisz? I Urwa rzekł: Słyszałem, jak Baszir Ibn Abu Masud przekazywał od Ibn Masuda, który słyszał, jak Posłaniec Boga mówił: „Gabriel zstąpił i poprowadził dla mnie modlitwę i odmówiłem z nim jedną, potem drugą, potem trzecią, potem czwartą, a potem piątą” – i wyliczał je na palcach.

3050. Przekazał Abu Zarr: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, powiedział: „Gabriel rzekł mi: »Ci, spośród twoich współwyznawców, którzy umrą nie oddając czci nikomu poza Bogiem, dostąpią Raju (lub: nie trafią do Ognia Piekielnego)«”. Prorok zapytał: „Nawet, jeśli dopuszczą się cudzołóstwa czy kradzieży?” Ten odparł: „Nawet.”

3051. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Aniołowie zstępują z nieba i unoszą się do niego na zmianę, jedna grupa w nocy a druga za dnia, i wszyscy gromadzą się o czasie modlitw fadżr i asr. Wówczas ci, którzy byli przy was nocą wznoszą się do Boga, Który pyta ich, choć zna odpowiedź lepiej od nich: »Jak zostawiliście moje sługi?« Odpowiadają: Zostawiliśmy ich na modlitwie i zastaliśmy na niej”.

7. Rozdział: Temu, kto powie: „Amin” [podczas modlitwy na zakończenie sury Otwierającej] w tym samym czasie, co aniołowie w niebiosach, zostaną odpuszczone przeszłe grzechy

3052. Przekazała Aisza: Wypchałam dla Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, poduszkę, zdobioną wizerunkami [zwierząt] i wyglądała jak namruqa [rodzaj małej poduszki]. Gdy stanął w drzwiach, zmienił się na twarzy. Rzekłam: Posłańcu Boga! Co się stało? Zapytał: „Cóż to za poduszka?”. Odpowiedziałam: Zrobiłam ją dla ciebie do odpoczynku. A on rzekł mi: „Aiszo, czyżbyś nie wiedziała, iż aniołowie nie przybywają do domów, w których znajdują się wizerunki żywych stworzeń? Ich twórcy zostaną ukarani w Dniu Zmartwychwstania i zostanie im nakazane: Ożywcie, co stworzyliście!”.

3053. Przekazał Abu Talha: Słyszałem, jak Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, mówił: „Aniołowie nie wstępują do domów, w których znajdują się psy lub wizerunki”.

3054. Przekazał Busr Ibn Sa’id, że Zajd Ibn Chalid al-Dżuhani powiedział mu coś w obecności Sa’ida Ibn Ubajd Allaha al-Chaulaniego, który wychowywał się w domu Majmuny, żony Proroka. I Zajd przekazał im, że Abu Talha powiedział, iż Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Aniołowie [miłosierdzia] nie wchodzą do domów, w których są wizerunki istot żywych”. Busr powiedział: Kiedy zachorował Zajd Ibn Chalid, złożyliśmy mu wizytę i ku naszemu zdziwieniu ujrzeliśmy u niego zasłonę zdobioną obrazami. Zapytałem Ubajd Allaha al-Chaulani: Czyż nie mówił nam o obrazach? Powiedział: Mówił, że poza zdobieniami [obrazami martwej natury] na szatach, nie słyszałeś? Gdy zaprzeczyłem, rzekł: Tak mówił.

3055. Przekazał ojciec Salima: Pewnego razu Gabriel zapowiedział się Prorokowi, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, a później rzekł: My, aniołowie, nie wchodzimy do domów, w których znajdują się psy lub wizerunki.

3056. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Kiedy imam podczas modlitwy mówi: Sami Allahu liman hamidah (Bóg słyszy tego, kto go wychwala), powiedźcie: Allahumma, Rabbana wa lakal-hamd (Panie nasz chwała Tobie), a jeśli słowa wasze zbiegną się ze słowami aniołów, odpuszczone zostaną wam wasze przeszłe grzechy”.

3057. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Gdy oczekujecie na modlitwę jest jakbyście ją odmawiali. I aniołowie mówią: Boże! Bądź mu miłościw i odpuść mu – pokąd nie opuścicie waszych miejsc modlitwy lub nie utracicie stanu czystości rytualnej”.

3058. Przekazał Jala: Słyszałem, jak Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, recytował na minbarze werset: {I będą krzyczeć: „O Maliku!”} [43:77], a Sufjan rzekł, że Abd Allah recytował: {I będą krzyczeć: „O Mali!”}.

3059. Przekazała Aisza: Zapytałam Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem: Czy doświadczyłeś cięższego dnia niż dzień bitwy pod Uhud? - i Prorok odrzekł: „Wasze plemiona przysporzyły mi wielu trosk, lecz najcięższym dla mnie był dzień [przysięgi] Al-Aqaba, gdy stanąłem przed Ibn Abd-Dżalilem Ibn Abd-Kulalem, a on nie odpowiedział na moje wezwanie. Wyruszyłem wielce zmartwiony, i doszedłem do siebie dopiero w Qarn as-Salib. Tam spojrzałem ku niebu i ujrzałem chmurę, która okryła mnie cieniem. I ukazał mi się w niej Gabriel i rzekł do mnie: Bóg słyszał, co rzekli do ciebie twoi ludzie, i wysłał do ciebie anioła gór. Uczyni on z nimi to, co mu zalecisz. I anioł gór zwrócił się do mnie, pozdrowił i rzekł: Muhammadzie, jestem na twe rozkazy. Jeśli chcesz, sprawię, że zwalą się na nich Al-Achszabajn [dwie góry]. Rzekłem: Nie, albowiem wierzę, iż z woli Boga spłodzę potomstwo, które będzie oddawać cześć tylko Jemu Jedynemu, nie oddając Mu równych”.

3060. Przekazał Abu Ishaq asz-Szajbani: Zapytałem Zirra Ibn Hubajsza o słowa Boga: {…w odległości dwóch łuków lub jeszcze bliżej; i wtedy objawił swemu słudze, to co objawił…} [53:9-10] i rzekł on, że Ibn Masud powiedział mu, iż Prorok widział Gabriela z sześciuset skrzydłami.

3061. Przekazał Abd Allah odnośnie wersetu: {Zaprawdę, zobaczył on jeden z największych znaków swego Pana (Boga)…} [53:18] - Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, ujrzał zielony dywan rozpostarty nad horyzontem nieba.

3062. Przekazała Aisza: Kto twierdzi, że Prorok Muhammad, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, ujrzał swego Pana, popełnia wielki grzech, albowiem on widział jedynie Gabriela pod postacią, w której został stworzony, zajmującego cały horyzont.

3063. Przekazał Masruq: Zapytałem Aiszę o słowa Boga: {…następnie zbliżył się i pozostał w zawieszeniu w odległości dwóch łuków lub jeszcze bliżej…} [53:8-9], i odpowiedziała: To był Gabriel, który przybywał do Proroka pod postacią mężczyzny, ale tym razem, przyszedł pod prawdziwą postacią zajmując cały horyzont.

3064. Przekazał Samura: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Wczorajszej nocy we śnie przybyło do mnie dwóch mężczyzn. I jeden rzekł: Tym, kto rozpalał ogień jest Malik, stróż bramy Ognia, zaś ja jestem Gabriel, a to jest Michał [Mi’kail]”.

3065. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Aniołowie przeklinają po brzask żonę, która wzbraniając się lec przy mężu wprawia go przed snem w gniew”.

3066. Przekazał Dżabir Ibn Abd Allah, że słyszał jak Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, mówił: „Objawienia ustały na krótki okres, i gdy pewnego dnia szedłem dobiegł mnie głos z nieba, i gdy spojrzałem ku górze, ujrzałem anioła – tego samego, którzy przybył do mnie do jaskini Hira. Siedział na podnóżku (kursi) między niebem a ziemią i ogarnął mnie taki strach, że upadłem, a gdy wróciłem do domu, powiedziałem mej rodzinie: Okryjcie mnie! Okryjcie! I Bóg objawił: „{O ty, okryty płaszczem! Powstań i ostrzegaj! I twego Pana wysławiaj! I twoje szaty oczyszczaj! Od obrzydliwości [rudżz] uciekaj!} [74:1-5]”.

3067. Przekazał Ibn Abbas: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Podczas Podróży Nocnej (Al-Isra) ujrzałem Mojżesza – był wysokim mężczyzną o kręconych ciemnych włosach - jak mężczyźni z Banu Szanu’a; i ujrzałem Jezusa, mężczyznę o średnim wzroście, mleczno-różowej cerze i prostych włosach. I ujrzałem wśród znaków ukazanych mi przez Boga - Malika, stróża bramy Ognia Piekielnego i Antychrysta (Al-Masih ad-Dadżdżal). I Prorok wyrecytował: {…nie pozostawaj więc w wątpliwości co do spotkania z nim…} [32:23]”. Przekazali Anas i Abu Bakra, że Prorok rzekł: „Aniołowie będą bronić Medyny przed Antychrystem”.

8. Rozdział: Co zostało powiedziane o Raju i fakcie, że został już stworzony

Abu Al-Alija powiedział: W Raju ludzie nie będą doświadczać okresów miesięcznych, udawać za potrzebą ani odpluwać plwociny. I gdy otrzymają jedno, po czym otrzymają drugie, rzekną: Już to otrzymaliśmy! - albowiem otrzymają rzeczy o podobnym kształcie, choć innym smaku. I kiście owoców będą tuż przy nich, i będą zrywać owoce, jakie tylko zapragną”. […][2]

3068. Przekazał Abd Allah Ibn Umar: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Kiedy człowiek umiera, ukazuje mu się rano i po południu miejsce jego przeznaczenia - jeśli jest z ludzi Raju, ukazuje mu się jego siedziba w Raju, jeśli jest z ludzi Piekła, ukazuje mu się jego miejsce w Piekle”.

3069. Przekazał Imran Ibn Husajn: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Zajrzałem do Raju i ujrzałem, że większość jego mieszkańców stanowili ubodzy, i spojrzałem do Piekła i ujrzałem, że większość jego mieszkańców stanowiły kobiety”.

3070. Przekazał Abu Hurajra: Kiedy byliśmy z Prorokiem, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Przyśnił mi się Raj i ujrzałem w nim kobietę wykonującą ablucję [wudu] przy pałacu. Zapytałem: Czyj to pałac, a ona orzekła: Umara Ibn al-Chattaba. I wspomniałem poczucie godności Umara i czym prędzej się oddaliłem”. Na to Umar zapłakał i rzekł: Jakże mogłaby moja godność ucierpieć z twego powodu?!

3071. Przekazał Abd Allah Ibn Qajs Al-Aszari: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Jest pawilon w Raju z wydrążonej perły szeroki na trzydzieści mil, i w każdym z rogów są żony (hurysy), które nie będą widoczne dla tych, w innych rogach; i wierzący będą odwiedzali je i zażywali z nim przyjemności”.

Abu Imran przekazał w innym hadisie: „Sześćdziesiąt mil”.

3072. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, powiedział: „Bóg rzekł: »Przygotowałem dla moich pobożnych sług rzeczy jakich oko nie widziało, o jakich ucho nie słyszało ani jakich sobie nie wyobrażali. I jeśli chcecie, recytujcie: {…I żadna dusza nie wie, jaka radość jest trzymana dla nich w ukryciu...} [32:17]”.

3073. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Pierwsza grupa ludzi, którzy dostąpią Raju będzie jaśnieć niczym księżyc w pełni. Nie będą spluwać plwociną, wydmuchiwać nosów ani udawać za potrzebą. Ich naczynia będą ze złota, grzebienie - ze złota i srebra, w kadzielnicach palić będą drzewo aloesowe, zaś pot ich będzie miał aromat piżma. I każdy będzie miał dwie żony wielkiej urody, o tak jasnej cerze iż przenikać będzie przez nią szpik kostny ich nóg… I nie będą się różnić ani nienawidzić, ich serca będą jak jedno i wychwalać będą Boga rano i po południu”.

3074. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga rzekł: „Pierwsza grupa ludzi, którzy dostąpią Raju będzie jaśnieć niczym księżyc w pełni; ci, którzy wejdą do Raju po nich będą jaśnieć jak najjaśniejsza gwiazda. I ich serca będą jak jedno - nie będą się różnić ani nienawidzić, i każdy będzie miał dwie żony wielkiej urody, o cerze tak jasnej, iż przenikać będzie przez nią szpik kostny ich nóg. I będą chwalić Boga rano i po południu, nie będą chorować, wydmuchiwać nosów ani spluwać plwociną. Ich naczynia będą ze złota i srebra, grzebienie ze złota, w kadzielnicach palić będą drzewo aloesowe, a ich pot będzie wydzielał aromat piżma”.

3075. Przekazał Sahl Ibn Sad: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Zaprawdę, siedemdziesiąt - lub powiedział: siedemset tysięcy spośród moich współwyznawców wejdzie do Raju razem tak, że pierwszy i ostatni wejdą o tym samym czasie, a ich twarze jaśnieć będą niczym księżyc w pełni”.

3076. Przekazał Anas [Ibn Malik]: Podarowano Prorokowi, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, jedwabną szatę, a on zabronił [mężczyznom] jedwabiu. Kiedy ludzie się jej dziwowali, rzekł: „Na Tego, w Którego Dłoni jest dusza Muhammada, chusteczki Sada Ibn Mu’aza w Raju są od niej lepsze”.

3077. Przekazał Al-Bara’ Ibn Azib: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, otrzymał jedwabną szatę i ludzie podziwiali jej piękno i delikatność. I Posłaniec Boga rzekł im: „Zaprawdę, chusteczki Sada Ibn Mu’aza w Raju są od niej lepsze”.

3078. Przekazał Sahl Ibn Sad as-Sa’idi: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Miejsce w Raju o wielkości bata (bicza) jest lepsze od wszystkiego na tym świecie”.

3079. Przekazał Anas Ibn Malik: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Jest w Raju drzewo tak wielkie, że jeździec nie przemierzy jego cienia nawet w sto lat ”.

3080. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Jest w Raju drzewo tak wielkie, że jeździec nie przemierzy jego cienia w sto lat. I jeśli chcecie, recytujcie: {..i wydłużającego się cienia… [56:30]”. A miejsce w Raju niczym strzała z łuku jednego z was, jest lepsze niż to, nad czym wschodzi i zachodzi słońce”.

3081. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Pierwsza grupa, która wejdzie do Raju będzie jaśnieć niczym księżyc w pełni, a druga niczym najjaśniejsza gwiazda na niebie. Ich serca będą jak jedno i nie będą się różnić ani nienawidzić. Każdy będzie miał dwie żony spośród hurys, o tak jasnej cerze iż przenikać będzie przez nią szpik kostny ich nóg…”.

3082. Przekazał Al-Bara’ [Ibn Azib]: Gdy umarł Ibrahim, syn Proroka, Prorok rzekł: „Jest dla niego mamka w Raju”.

3083. Przekazał Abu Sa’id al-Chudri: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Ludzie w Raju będą spoglądać na mieszkańców al-ghuraf (wyniosłych rezydencji) tak, jak na promienną gwiazdę w oddali na wschodzie lub zachodzie horyzontu, a jest tak przez wzgląd na ich wyższość”. Ludzie zapytali: Posłańcu Boga, czy te rezydencje, których nikt inny nie może dostąpić, są dla proroków? Prorok odrzekł: „Nie, na Tego, Który dzierży w Swej dłoni mą duszę. Są one dla tych, którzy uwierzyli w Boga i w posłańców”.

9. Rozdział: Opis bram Raju

3084. Przekazał Sahl Ibn Sad: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Raj ma osiem bram, i jedna z nich nazywa się Ar-Rajjan i przez nią przejdą ci, którzy przestrzegali postu”. Prorok rzekł też: „Każdy, kto wyda dwie rzeczy na drodze Boga, zostanie przywołany z bramy Raju”.

10. Rozdział: Opis Ognia Piekielnego i fakt, że został już stworzony

3085. Przekazał Abu Zarr: [Upalnego dnia] w podróży Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Poczekajcie (z modlitwą zuhr), aż upał zelżeje”. I powtórzył to, a gdy wydłużyły się cienie wzgórz rzekł: „Odmawiajcie modlitwę zuhr, gdy upał zelżeje, albowiem jego dokuczliwość jest od buchającego żarem Ognia Piekielnego”.

3086. Przekazał Abu Sa’id: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Odmawiajcie modlitwę zuhr, gdy upał zelżeje, albowiem jego dokuczliwość jest od buchającego żarem Ognia Piekielnego”.

3087. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Ogień Piekielny poskarżył się swemu Panu: Panie mój! Jedne z moich części pożerają drugie!, toteż On zezwolił mu wziąć dwa oddechy, jeden w zimie a drugi w lecie, i to jest przyczyna dokuczliwego upału i przenikliwego zimna, których doświadczacie”.

3088. Przekazał Abu Dżamra ad-Dubai: Przesiadywałem z Ibn Abbasem w Mekce. Pewnego razu miałem gorączkę i powiedział mi: „Schładzaj gorączkę wodą Zamzam, albowiem Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: Powoduje ją buchający żar Ognia Piekielnego, toteż osłabiajcie ją wodą – i mógł powiedzieć: wodą Zamzam”.

3089. Przekazał Rafi Ibn Chadidż: Słyszałem, jak Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, mówił: „Gorączkę powoduje buchający żar Ognia Piekielnego, toteż schładzajcie ją wodą”.

3090. Przekazała Aisza: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Gorączkę powoduje buchający żar Ognia Piekielnego, toteż schładzajcie ją wodą”.

3091. Przekazał Ibn Umar: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Gorączkę powoduje buchający żar Ognia Piekielnego, toteż schładzajcie ją wodą”.

3092. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Wasz ogień jest jak jedna z siedemdziesięciu części Ognia Piekielnego”. Na to ludzie rzekli: Posłańcu Boga, ogień ziemski by wystarczył! A Posłaniec Boga rzekł: „Ogień Piekielny ma sześćdziesiąt dziewięć części więcej (niż ziemski), a każda z nich jest tak samo gorąca”.

3093. Przekazał Jala, że słyszał jak Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, recytował na minbarze: „{..I będą krzyczeć: O Maliku!..} [43:77]” [Malik to stróż bramy Ognia Piekielnego].

3094. Przekazał Abu Wa’il: Ktoś powiedział Usamie: „Może pójdziesz do niego (Usmana) i mu doradzisz?”. A ten rzekł: „Wiecie, że z nim nim nie poruszam takich tematów, ale uczynię to w sekrecie, nie otwierając bramy pokusie (fitna), albowiem ani nie chcę być pierwszym, który ją otworzy (na bunt, rebelię), ani nie powiem mężczyźnie, który jest władcą, że jest najlepszym ze wszystkich ludzi po tym, co usłyszałem od Posłańca Boga. Zapytali: Co usłyszałeś? Powiedział: Słyszałem, jak mówił: „Mężczyzna zostanie przyprowadzony w Dniu Zmartwychwstania i wrzucony do Ognia tak, że wnętrzności wyjdą mu na wierzch i będzie chodził dookoła niczym osioł chodzący dookoła kamienia młyńskiego. Ludzie Ognia zgromadzą się wokół niego i powiedzą: O taki a taki! Co z tobą? Czyż nie nakazywałeś nam maruf (dobra i wszystkiego, co nakazał islam) i zabraniałeś munkar (zła i wszystkiego, czego zabronił islam)? Ten odpowie: Tak, nakazywałem wam dobro, ale sam go nie czyniłem i zabraniałem wam zła, a sam je czyniłem”.

11. Rozdział: Opis Iblisa i jego zastępów

3095. Przekazała Aisza: Rzucono na Proroka czary i wydawało mu się, że zrobił coś, czego w rzeczy samej naprawdę nie uczynił I pewnego dnia lub nocy, kiedy nas odwiedził, długi czas spędził na prośbach do Boga, po czym rzekł: „Aiszo, Bóg wskazał mi odpowiedz, o którą Go prosiłem… Dwaj mężowie przybyli do mnie, i jeden usiadł przy mej głowie, a drugi u mych stóp, i pierwszy zapytał swego towarzysza: Na cóż cierpi ów mąż? Ten odparł mu: Rzucono na niego czary. Pierwszy zapytał: Któż to uczynił? I ten drugi odrzekł: Labid Ibn Al-Asam. Pierwszy zapytał: Czego użył? Drugi odrzekł: Grzebienia, włosów, które doń przylgnęły oraz kolby męskiego kwiatostanu daktylowca. Pierwszy zapytał: Gdzie to zostawił? Drugi odparł: W studni Zarwan. I Posłaniec Boga udał się tam z towarzyszami, a gdy wrócili, rzekł do Aiszy: „Woda kolorem przypomina wywar z liści henny, a czuby pobliskich palm daktylowych głowy diabłów”. Zapytałam Posłańca Boga, czy wyjął to ze studni, a on rzekł: „Bóg mnie uzdrowił… A obawiam się, że mogłoby to rozprzestrzenić zło między ludźmi”. I dlatego polecił zasypać studnię ziemią.

3096. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga rzekł: „Podczas snu, szatan wiąże trzy węzły z tyłu głowy każdego z was, i czyta i wydmuchuje następujące słowa przy każdym węźle: Noc jest długa, śpij! Kiedy człowiek budzi się i wspomina Boga, rozwiązuje się jeden węzeł; kiedy wykonuje ablucję, rozwiązuje się drugi, a kiedy odmawia modlitwę, rozwiązuje się trzeci i wstaje rankiem w pełni sił, pogodny i z dobrym sercem; w przeciwnym razie wstaje leniwie z niedobrym sercem i w niedobrym nastroju”.

3097. Przekazał Abd Allah: Wspomniano w obecności Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, o mężczyźnie, który przesypiał noce do rana, i Prorok rzekł: „Szatan oddał mu mocz do uszu (lub: ucha)”.

3098. Przekazał Ibn Abbas: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Jeśli powiecie przed zbliżeniem z żoną: W imię Boga! Boże! Chroń nas przed szatanem i nie pozwól mu zbliżyć się do naszego potomstwa, którym nas obdarzysz - i poczniecie, szatan nie skrzywdzi waszego potomstwa”.

3099. Przekazał Ibn Umar: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Kiedy ukazuje się górna krawędź słońca, nie odmawiajcie modlitwy pokąd słońce nie wzejdzie w pełni, i kiedy zachodzi dolna krawędź słońca, nie odmawiajcie modlitwy pokąd zupełnie nie zniknie. I nie odmawiajcie modlitwy o wschodzie ani o zachodzie słońca, albowiem wschodzi między dwoma rogami szatana”.

3100. Przekazał Abu Sa’id al-Chudri: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Jeśli podczas modlitwy, ktoś będzie próbował przejść przed wami, nie pozwólcie na to nawet gdyby nalegał, a gdyby nie ustawał, możecie użyć siły [wzbraniając mu tego], albowiem to nikt inny jak szatan”.

3101. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, uczynił mnie odpowiedzialnym za jałmużnę z okazji końca ramadanu (zakat al-fitr), i ktoś przyszedł i zaczął nabierać garściami pożywienie (z jałmużny). Złapałem go i rzekłem, że zabiorę go do Posłańca Boga – tutaj Abu Hurajra przytoczył całą historię i dodał: i rzekł on: Przed snem, recytuj werset Al-Kursi [2:255], albowiem cię chronił i szatan nie zbliży się do ciebie aż do brzasku. Słysząc to, Prorok rzekł: „Rzekł prawdę, choć to kłamca i szatan”.

3102. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Szatan przychodzi do z was i mówi: Kto stworzył takiego a takiego, kto stworzył takiego a takiego, aż wreszcie mówi: Kto stworzył twojego Pana? Gdy dojdzie do tego, szukajcie ochrony u Boga i porzućcie takie myśli”.

3103. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Z nastaniem ramadanu otwierają się bramy Raju a bramy Ognia Piekielnego zamykają i diabły są zakuwane w łańcuchy”.

3104. Przekazał Ubajj Ibn Kab, że słyszał jak Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, mówił: „Mojżesz powiedział swemu słudze: {Przynieś naszą żywność...} [18:62]. I ten rzekł: {Czy nie zauważyłeś, że kiedy schroniliśmy się przy skale, zapomniałem o rybie; chyba tylko szatan mógł spowodować, że nie pamiętałem o niej…} [18:63]. I Mojżesz nie poczuł zmęczenia pokąd nie minęli miejsca, do którego nakazał mu udać się Bóg”.

3105. Przekazał Abd Allah Ibn Umar: Widziałem, jak Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, mówił wskazując na wschód: „Stamtąd pojawi się fitna! Zaprawdę, fitna pojawi się stamtąd, skąd dostaje się róg (bądź: krawędź) głowy szatana”.

3106. Przekazał Dżabir: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Z zapadnięciem zmroku trzymajcie dzieci w pobliżu, albowiem wówczas rozchodzą się diabły. Wypuścicie je po godzinie i wspominajcie imię Boga zamykając drzwi waszych domostw, i wspominajcie imię Boga gasząc światła i wspominajcie imię Boga przykrywając wasze naczynia - chociażby kawałkiem deszczułki”.

3107. Przekazała Safijja Bint Hujajj: Odwiedziłam Posłańca Boga, gdy przebywał w meczecie w odosobnieniu (itikaf), i po rozmowie podniosłam się, by odejść. Wstał, by mnie odprowadzić, a mieszkałam wówczas w domostwie Usama Ibn Zajda. I zdarzyło się, że przechodziło tamtędy wówczas dwóch ansarów, i widząc Proroka, przyspieszyli. Prorok rzekł: „Spokojnie! To Safijja, córka Hujaja (moja żona)!”. Oni rzekli: Subhana Allah (Bogu niech będzie sława), Posłańcu Boga! Na to Prorok rzekł im: „Szatan krąży niczym krew w ciele człowieka i obawiałem się, że może zasiać niecne podejrzenie w waszych sercach”.

3108. Przekazał Sulajman Ibn Surad: Kiedy siedziałem z Prorokiem, dwóch mężczyzn zaczęło się obrażać i jeden poczerwieniał z gniewu na twarzy, i napęczniały mu żyły na szyi. Prorok rzekł: „Znam słowa, które wypowiedziane, przyniosą mu uspokojenie. Niech rzeknie: oddaję się pod ochronę Boga przed szatanem (auzu billahi min asz-szajtani), a minie mu gniew”. Ktoś powiedział: Prorok rzekł: „Proś Boga o ochronę przed szatanem”, na co rozgniewany mężczyzna rzekł: Czy jestem szalony?

3109. Przekazał Ibn Abbas: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Jeśli przed zbliżeniem z żoną, rzekniesz: Boże! Chroń nas przed szatanem i nie pozwól mu zbliżyć się do potomstwa, którym nas obdarzysz; i poczniecie tej nocy, szatan nie skrzywdzi ani nie zmoże waszego potomstwa”.

3110. Przekazał Abu Hurajra: Prorok odmówił modlitwę, po czym rzekł: „Szatan przeszedł przede mną próbując odciągnąć mnie od modlitwy, ale z pomocą Boga zmogłem go”.

3111. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Kiedy ogłaszany jest azan, szatan daje nogę i wypuszcza wiatr nosem. Po zakończeniu azanu wraca. I kiedy ogłaszana jest iqama, ponownie daje nogę a po jej zakończeniu wraca, by przeszkadzać między człowiekiem a jego sercem, mówiąc: Przypomnij sobie o tym i o tym – aż człowiek zapomina, ile rakatów odmówił. I jeśli tak się stanie, niech wykona dwa razy pokłon do ziemi (sudżud) as-sahw (za zapomnienie)”.

3112. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Szatan dotyka palcami boków każdego nowonarodzonego – za wyjątkiem Jezusa, syna Marii, którego próbował dotknąć [lecz nie powiodło mu się], zatem dotknął łożyska”.

3113. Przekazał Alqama: Wyprawiłem się do Syrii i (na me pytanie: „Kto to?”) ludzie rzekli: Abu ad-Darda. Abu ad-Darda rzekł: Czy jest wśród was mąż, którego Bóg uchronił przed szatanem (tak, jak rzekł Posłaniec Boga)? Jeden z przekazicieli, Mughira, powiedział, że mężem chronionym przez Boga dzięki prośbom wznoszonym przez Proroka był Ammar (Ibn Jasir).

3114. Przekazała Aisza: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Kiedy aniołowie rozmawiają w chmurach o tym, co wydarzy się na ziemi i diabłom udaje się podsłuchać choć słowo, wlewają je do uszu wróżbity, tak jak wlewa się napój do naczynia, zaś wróżbita dodaje do tego od siebie setkę kłamstw”.

3115. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Ziewanie jest od szatana, toteż starajcie się go unikać, albowiem szatan śmieje się z tego, kto mówi (ziewając): aaa”.

3116. Przekazała Aisza: W dniu bitwy pod Uhud, kiedy pokonano pogan, szatan zawołał: Słudzy Boga! Strzeżcie się tyłów! - i muzułmanie z przednich szeregów zaczęli walczyć z muzułmanami z tylnich (biorąc ich za pogan). I Huzajfa obejrzał się na swego ojca, Al-Jamana, (którego zaatakowali muzułmanie) i zawołał: Słudzy Boga! To mój ojciec! To mój ojciec! Ale, na Boga, nie poprzestali i zabili go. Huzajfa rzekł: Niech wam Bóg przebaczy! Urwa przekazał, że Huzajfa prosił Boga o dobro dla nich (przebaczenie dla zabójców swego ojca) aż do spotkania z Bogiem.

3117. Przekazała Aisza: Gdy zapytałam Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, o rozglądanie się podczas modlitwy, odrzekł: „W ten sposób szatan okrada was z modlitwy”.

3118. Przekazał Abu Qatada: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Dobry, prawy sen jest od Boga, a zły od szatana, zatem, jeśli przyśni się wam zły sen przyprawiając o trwogę, spluńcie za lewę ramię i szukajcie ochrony u Boga przed jego złem, albowiem wówczas go unikniecie”.

3119. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Jeśli ktoś powie sto razy w ciągu dnia: Nie ma boga poza Bogiem, Jedynym, On nie ma sobie równych; Jego jest królestwo (wszechświata) i Jego jest chwała, i On jest wszechmocny, otrzyma nagrodę jak za wyzwolenie dziesięciu niewolników i sto dobrych uczynków zostanie dopisanych do jego rachunku, zaś sto złych zostanie usuniętych; i tego dnia chroniony będzie od rana do wieczora przed szatanem i nikt nie będzie od niego lepszy poza tym, kto go prześcignie”.

3120. Przekazał Sad Ibn Abu Waqqas: Pewnego razu Umar poprosił o pozwolenie na widzenie z Posłańcem Boga, a siedziały u niego Kurajszytki i głośno domagały się większej ilości wspomożenia. Słysząc, jak Umar prosi o pozwolenie na wejście, pospieszyły się zasłonić. Gdy Umar wszedł, ujrzał Posłańca Boga uśmiechniętego. Umar powiedział: Posłańcu Boga, oby Bóg zawsze przyprawiał cię o uśmiech. Posłaniec Boga rzekł: „Dziwuję się tym kobietom – jak tylko usłyszały twój głos, pospieszyły się zasłonić”. Umar rzekł: Posłańcu Boga, to wobec ciebie powinny czuć większy respekt! – i zwrócił się do kobiet - O wrogowie własnych dusz! Obawiacie się mnie, a nie Posłańca Boga?! Te zaś odpowiedziały mu: Tak, albowiem jesteś surowszy i ostrzejszy od niego. Na to Posłaniec Boga rzekł Umarowi: „Na Tego, Który dzierży w Swej dłoni mą duszę, szatan ustępuje ci z każdej drogi, jaką obierasz”.

3121. Przekazał Abu Hurajra: Prorok rzekł: „Jeśli się obudzisz i wykonasz ablucję, umyj nos wciągając doń wodę i wydmuchując trzy razy, albowiem szatan spędził noc u wierzchołka nosa”.

12. Rozdział: Wzmianka o dżinnach, ich nagrodzie i karze

Do tego odnoszą się słowa Boga:

{O zgromadzenie dżinnów i ludzi! Czy nie przychodzili do was posłańcy spośród was, recytując wam Nasze ajaty i ostrzegając was przed spotkaniem tego oto waszego Dnia? Oni powiedzą: „My świadczyliśmy przeciwko sobie samym”. Zwiodło ich życie na tym świecie i oni zaświadczyli przeciwko sobie samym, że byli niewiernymi.} [6:130]

Mudżahid powiedział wyjaśniając werset: {Oni ustanowili między Nim a dżinnami jakieś pokrewieństwo. A przecież dżinnny wiedzą, że oni będą musieli stawić się (przed Nim)…} [37:158] - niewierzący z Kurajszytów mówili, że anioły to córki Boga, a ich matkami są córki dżinnic.

Bóg powiedział:

{A przecież dżinnny wiedzą, że oni będą musieli stawić się (przed Nim)…} [37:158] – w celu rozrachunku.

{…chociażby byli zastępem dla nich przygotowanym…} [36:75].

3122. Przekazał Abd ar-Rahman Ibn Abd Allah Ibn Abd ar-Rahman Ibn Abu Sasa’a Al-Ansari, że Abu Sa’id al-Chudri powiedział swemu ojcu: Widzę, że miłujesz swe trzody i pustynię, toteż ogłaszaj azan donośnym głosem, albowiem wszystkie stworzenie, ludzie i dżinny, które go posłyszy, świadczyć będzie dla ciebie Dniu Zmartwychwstania”. Abu Sa’id dodał, że usłyszał to od Posłańca Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem.

13. Rozdział: Słowa Boga: {I kiedy skierowaliśmy do ciebie (Muhammadzie) grupę (od trzech do dziesięciu) dżinnów [...].Tacy są w zbłądzeniu jawnym…} [46:29-32]

14. Rozdział: Słowa Boga: {…i rozprzestrzeniając na niej wszelkie zwierzęta…} [2:164]

3123. Przekazał Ibn Umar, że słyszał jak Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, wygłaszając na minbarze kazanie, mówił: „Zabijajcie węże. Zabijajcie zat-tufjatajn (węże o dwóch białych liniach na grzbiecie) i al-abtar (węże, o krótkim lub okaleczonym ogonie). One przyprawiają o ślepotę i wywołują poronienie”.

(Abd Allah Ibn Umar dodał): Pewnego razu, gdy goniłem węża, by go zabić, Abu Lubaba krzyknął: Nie zabijaj go! Powiedziałem: Posłaniec Boga polecił nam zabijać węże. Ten powiedział: Lecz później zabronił zabijać tych, które mieszkają w domach.

Az-Zuhri powiedział: Takie węże nazywają się awamir.

Przekazał Ibn Umar: Widzieli mnie Abu Lubaba i Zajd Ibn Chattab.

15. Rozdział: Najlepszym dobytkiem muzułmanina będą owce, które zabierze na wypas na szczyty gór

3124. Przekazał Abu Sa’id al-Chudri: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Nadejdą czasy, w których najlepszym mieniem muzułmanina będą owce, które zabierze na wypas na szczyty gór i do miejsc opadów deszczu, chroniąc swą religię przed próbami”.

3125. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Źródło niewiary jest na wschodzie; duma i arogancja cechuje posiadaczy koni i wielbłądów oraz tych Beduinów, którzy doglądanie trzód przedkładają nad religię; skromność i łagodność zaś cechuje posiadaczy owiec”.

3126. Przekazali Uqba Ibn Amr i Abu Masud: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, wskazał dłonią ku Jemenowi i rzekł: „Tam jest prawdziwa wiara zaś surowość i zatwardziałość serc cechują tych, o donośnych głosach, którzy podążają za ogonami wielbłądów tam, gdzie jawią się rogi szatana, tych z Rabi’a i Mudar”.

3127. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Proście Boga o błogosławieństwa słysząc pianie koguta, albowiem ujrzał anioła. I proście Boga o ochronę słysząc ryk osła, albowiem ujrzał szatana”.

3128. Przekazał Dżabir Ibn Abd Allah: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Z zapadnięciem zmroku trzymajcie przy sobie dzieci, albowiem wówczas rozchodzą się diabły. Po upływie godziny nocy wypuśćcie je. I wspominajcie imię Boga zamykając wasze drzwi, albowiem tak zamkniętych szatan nie otworzy”.

3129. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Zaginęła grupa Izraelitów i nikt nie wie, co się stało, lecz ja widzę ich nie inaczej, jak przeklętych lub zamienionych w szczury - jeśli postawi się mleko wielbłądzicy przed szczurem nie wypije go, a wypije mleko owcy”. Powiedziałem to Kabowi, który zapytał: Usłyszałeś to od Proroka? Powiedziałem: Tak. Kab powtórzył to pytanie kilkakrotnie, więc rzekłem mu: Czy ja recytuję Torę? [tzn. przecież przekazuję ci to od Proroka].

3130. Przekazała Aisza: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, wymienił wazagh[3] [i nazwał je szkodnikami]. Nie słyszałam, by kazał je zabijać, choć Sad Ibn Abu Waqqas twierdzi inaczej.

3131. Przekazała Umm Szarik, że Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, polecił jej zabić awzagh[4]. [zob. H. 1734]

3132. Przekazała Aisza: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Zabijajcie węże o dwóch białych liniach na grzbiecie, albowiem oślepiają tego, kto na nie patrzy i wywołują poronienie”.

3133. Przekazała Aisza: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, polecił zabijać węże abtar (o krótkim lub okaleczonym ogonie), albowiem oślepiają tego, kto na nie patrzy i wywołują poronienie”.

3134. Przekazał Abu Mulajka: Ibn Umar zabijał węże, ale potem zabronił tego i rzekł: Pewnego razu, Prorok zburzył ścianę (mur) i ujrzał zrzuconą skórę węża. Powiedział: „Szukajcie go!”. Kiedy go znaleziono, rzekł: „Zabijcie go!”, i dlatego zabijałem węże. Później spotkałem Abu Lubabę, który powiedział mi, że Prorok rzekł: „Nie zabijajcie węży, poza wężami abtar (o krótkim lub okaleczonym ogonie) z dwiema białymi liniami na grzbiecie, albowiem wywołują poronienie i oślepiają. Te zabijajcie”.

3135. Przekazał Nafi: Ibn Umar zabijał węże, lecz gdy Abu Lubaba rzekł mu, że Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, zabronił zabijać węże żyjące w domach, poprzestał.

16. Rozdział: Pięć rodzajów zwierząt to szkodniki i możne je zabijać nawet w sanktuarium Mekki i Medyny

3136. Przekazała Aisza: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Pięć rodzajów zwierząt to szkodniki i można je zabijać nawet w sanktuarium (w Mekce i Medynie). Są to: mysz, skorpion, kania, kruk i wściekły pies”.

3137. Przekazał Abd Allah Ibn Umar: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Pielgrzym w stanie uświęcenia nie popełni grzechu, jeśli zabije którekolwiek z tych pięciu zwierząt: skorpiona, mysz, wściekłego psa, kruka i kanię”.

3138. Przekazał Dżabir Ibn Abd Allah: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Przykrywajcie wasze naczynia, związujcie bukłaki z wodą, zamykajcie drzwi i trzymajcie nocą dzieci w pobliżu, albowiem wówczas rozchodzą się dżinny i porywają. I gaście światła przed snem, albowiem szkodnik może pociągnąć za knot świecy i spalić domowników”. Ata’ powiedział: „Diabły (zamiast dżinny)”.

3139. Przekazał Abd Allah: Pewnego razu byliśmy z Posłańcem Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, w jaskini. Sura Wysłannicy [77] została tam objawiona i uczyliśmy się jej od Posłańca Boga. Nagle z nory wypełzł wąż i ruszyliśmy ku niemu, by go zabić, lecz ów schował się szybko do nory i nie udało się nam go złapać. Posłaniec Boga rzekł: „Ochroniono go przed wami a was przed nim”.

3140. Przekazał Ibn Umar: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Kobieta trafiła do Ognia Piekielnego przez wzgląd na kota, którego uwiązawszy nie nakarmiła ani nie puściła wolno, by żywił się szkodnikami ziemi”.

3141. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Pewnego razu mrówka ugryzła jednego z proroków odpoczywającego pod drzewem, polecił zatem zabrać spod drzewa bagaż i spalić mrowisko. I Bóg objawił mu: »Nie wystarczyłaby ci jedna mrówka (która cię ugryzła)?«.

17. Rozdział: Jeśli mucha wpadnie do napoju, należy ją w nim zanurzyć, albowiem w jednym z jej skrzydeł jest choroba, a w drugim lekarstwo na nią

3142. Przekazał Abu Hurajra: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Jeśli do napoju wpadnie mucha, zanurzcie ją w nim, albowiem w jednym z jej skrzydeł jest choroba, a w drugim lekarstwo na nią”.

3143. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Nierządnica mijała przy studni psa, który dyszał ciężko zdychając z pragnienia. Zdjęła skórzaną skarpetę, przywiązała do niej swoje okrycie głowy i nabrała dla niego wody. I Bóg jej odpuścił”.

3144. Przekazał Abu Talha: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Aniołowie nie wchodzą do domów, w których są psy lub wizerunki”.

3145. Przekazał Abd Allah Ibn Umar: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, polecił zabijać wściekłe psy.

3146. Przekazał Abu Hurajra: Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Temu, kto trzyma psa, inaczej niż do obrony [lub pasterki] codziennie odejmowany jest jeden karat jego dobrych uczynków”.

3147. Przekazał Sufjan Ibn Abu Zuhajr asz-Szani, że słyszał, jak Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, mówił: „Jeśli ktoś trzyma psa, i nie używa go do prac na roli ani stróżowania, codziennie odejmowany jest [z jego nagrody] jeden karat jego dobrych uczynków”. As-Sa’ib zapytał: Słyszałeś to od Posłańca Boga? Ten odpowiedział: Tak, na Pana tego kierunku modlitwy.

[1] Zikr – dosł. wspominanie Boga, tutaj w znaczeniu kazania.

[2] Pozostała cześć rozdziału jest interpretacją niektórych wyrażeń użytych w Koranie dotyczących cech Raju i jego mieszkańców; tłumaczenie tego fragmentu pominięto.

[3] Awzagh – l.mn. od wazagh; wg większości uczonych termin ten odnosi się do gekonów.

[4] IbidEM