06. KSIĘGA O OKRESIE MIESIĘCZYNYM KOBIET (HAJD)

Przekład Elżbieta Al-Saleh, Mohammed Al-Saleh

Wszelkie prawa zastrzeżone.

W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego!

6. KSIĘGA O OKRESIE MIESIĘCZNYM KOBIET (HAJD)

Słowa Wszechmocnego Boga:

{Będą ciebie pytać o okres miesięczny. Powiedz: „To jest cierpienie. Trzymajcie się więc z dala od kobiet podczas okresu miesięcznego i nie zbliżajcie się do nich, dopóki one się nie oczyszczą. A kiedy się oczyszczą, to przychodźcie do nich, tak jak nakazał wam Bóg”. Zaprawdę, Bóg miłuje nawracających się i miłuje oczyszczających się!} [2:222]

1. Rozdział: Kiedy kobiety zaczęły doświadczać okresu miesięcznego

Pewni ludzie [Abd Allah Ibn Masud i Aisza] powiedzieli, że najpierw zaczęły doświadczać okresu miesięcznego kobiety Izraelitów, ale to, co rzekł Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, jest pewniejsze.

2. Rozdział: Słowa Proroka: „Okres miesięczny to zarządzenie Boga”, i wskazówki dla kobiet doświadczających okresu miesięcznego

290. Przekazał Al-Qasim, że Aisza powiedziała: Wyruszyliśmy na hadżdż, a kiedy dotarliśmy do Sarif[1], doświadczyłam krwawienia miesięcznego. Kiedy przyszedł do mnie Posłaniec Boga, zastał mnie zapłakaną. Zapytał: „Co się stało? Rozpoczął się twój okres miesięczny?”. Odparłam: „Tak”, a on rzekł: „To rzecz, którą Bóg zarządził dla wszystkich córek Adama. Dopełnij wszystkich rytuałów hadżdż, poza okrążaniem Kaby”. I Posłaniec Boga złożył w ofierze krowy w imieniu swoich żon.

3. Rozdział: Mycie głowy męża i czesanie jego włosów przez żonę doświadczającą okresu miesięcznego

291. Przekazała Aisza: Czesałam włosy Posłańca Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, a doświadczałam wówczas okresu miesięcznego.

292. Przekazał Urwa: Pewien mężczyzna zapytał mnie: „Czy kobieta, która doświadcza okresu miesięcznego może mi usługiwać? I czy kobieta w stanie nieczystości może się do mnie zbliżyć?”. Odpowiedziałem: „To wszystko jest proste. Każda z nich może mi usługiwać i nie ma nic złego w tym, aby inni robili tak samo. Aisza rzekła mi, że czesała włosy Posłańca Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, kiedy doświadczała okresu miesięcznego, a on przebywał w itikafie (odosobnieniu w meczecie). Wystawiał ku niej głowę [z meczetu], gdy była w swojej izbie i czesała mu włosy, a doświadczała wtedy okresu miesięcznego”.

4. Rozdział: Recytowanie Koranu leżąc na kolanach żony doświadczającej okresu miesięcznego

Abu Wa’il posyłał swą służącą po Koran do Abu Razina, nawet wówczas, gdy doświadczała krwawienia miesięcznego. I przynosiła go trzymając za wieszak (u jego opakowania).

293. Przekazała Aisza: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi o obdarza pokojem, leżał na mych kolanach i recytował Koran, a byłam wówczas w trakcie mego okresu miesięcznego.

5. Rozdział: Użycie słowa nifas - połóg na określenie hajd – krwawienia miesięcznego

294. Przekazała Umm Salama: Pewnego razu, leżąc z Prorokiem, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, pod wełnianym kocem doświadczyłam krwawienia miesięcznego, toteż wymknęłam się i przywdziałam ubranie, które zwykle w tym czasie nosiłam. Zapytał: „Zaczął się twój nifas?”. Odpowiedziałam twierdząco, a on przywołał mnie i powiedział, bym legła obok niego pod kocem.

6. Rozdział: Doświadczanie przyjemności z żoną podczas jej okresu miesięcznego

295. Przekazała Aisza: Po zbliżeniu, brałam z Prorokiem, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, kąpiel rytualną (ghusl) z tego samego naczynia, a gdy doświadczałam okresu miesięcznego, mówił, bym okryła się od pasa w dół izarem i przytulaliśmy się[2]. A gdy udawał się do meczetu, by w odosobnieniu oddawać cześć Bogu (itikaf), wystawiał ku mnie głowę i myłam ją, a doświadczałam wtedy krwawienia miesięcznego.

296. Przekazał Abd ar-Rahman Ibn al-Aswad od swego ojca, że Aisza powiedziała: Kiedy Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, chciał poprzytulać się z żoną podczas jej okresu miesięcznego, polecał, by okryła się izarem od pasa w dół.

Aisza dodała: I nie ma takiego, który potrafiłby panować nad pożądaniem jak Prorok.

297. Przekazała Majmuna: Gdy Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, chciał poprzytulać się z żoną podczas jej okresu miesięcznego, polecał, by okryła się od pasa w dół izarem.

7. Rozdział: Kobieta doświadczająca okresu miesięcznego nie może pościć

298. Przekazał Abu Sa’id al-Chudri: Pewnego razu Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, udał się na miejsce modlitwy (musalla) i poprowadził modlitwę z okazji Święta Ofiarowania lub Zakończenia Postu. Po tym ruszył ku kobietom i rzekł: „Niewiasty! Rozdawajcie jałmużnę, albowiem widziałem was w większości wśród mieszkańców Ognia piekielnego”. Kobiety zapytały: „Gdzie leży przyczyna, Posłańcu Boga?”. Odrzekł: „Często przeklinacie i nie odpłacacie wdzięcznością waszym mężom. Nie uświadczyłem nikogo ułomniejszego pod względem umysłu i religii od was, kto miałby bardziej zgubny wpływ na mężczyzn”. Kobiety zapytały: „Posłańcu Boga, czegóż brakuje naszym umysłom i religii?”. Powiedział: „Czyż świadectwo dwóch kobiet nie równa się świadectwu jednego mężczyzny?”. Gdy przytaknęły, rzekł: „Jest tak przez ułomność umysłu kobiety. I czyż kobieta nie modli się i nie pości podczas krwawienia miesięcznego?”. Gdy przytaknęły, rzekł: „To jest brak w jej religii”.

8. Rozdział: Kobieta, która doświadcza okresu miesięcznego powinna dopełnić wszystkich rytuałów hadżdż poza okrążaniem (tawaf) Kaby

Ibrahim powiedział, że nie ma nic złego w recytacji wersetu Koranu przez kobietę doświadczającą krwawienia miesięcznego.

Ibn Abbas uważał, że nie ma nic złego w recytacji Koranu przez osobę w stanie większej nieczystości.

Prorok wspominał i wychwalał Boga przy rożnych okazjach i o różnych porach.

Umm Atijja powiedziała, że polecono im przyprowadzić kobiety, które doświadczały krwawienia miesięcznego (na modlitwy świąteczne), by recytowały na głos: „Bóg jest wielki!” [ - wysławiały i wychwalały Go] oraz wznosiły do Niego prośby.

Ibn Abbas przekazał od Abu Sufjana: Herakliusz poprosił o list Proroka i przeczytał go. List zaczynał się od: {Powiedz: „O ludu Księgi! Dochodźcie do słowa jednakowego dla was i dla nas: abyśmy nie czcili nikogo innego, jak tylko Boga}”.

Ata przytoczył od Dżabira, że Aisza doświadczyła krwawienia miesięcznego i dopełniła wszystkich rytuałów pielgrzymki hadżdż poza okrążaniem Kaby i modlitwami.

Al-Hakam rzekł, że dokonuje rytualnego uboju zwierzęcia nawet w stanie większej nieczystości.

Bóg powiedział:

{Nie jedzcie z tego, nad czym nie wymieniono imienia Boga [podczas uboju]…} [6:121]

299. Przekazała Aisza: Wyruszyliśmy z Prorokiem, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, na hadżdż, a gdy dotarliśmy do Sarif zaczął się mój okres miesięczny. Płakałam, gdy podszedł do mnie Prorok. Zapytał: „Dlaczego płaczesz?”. Powiedziałam: „Wolałabym tego roku nie wyruszyć na hadżdż”. Zapytał: „Zaczął się twój okres miesięczny?”. A ja odparłam twierdząco. Rzekł: „To rzecz, jaką Bóg zarządził dla wszystkich córek Adama. Dopełnij każdego rytuału hadżdż, jak inni pielgrzymi za wyjątkiem okrążaniem Kaby. Rytuału jej okrążania możesz dopełnić dopiero, gdy się oczyścisz”.

9. Rozdział: Istihada - krwawienie z dróg rodnych kobiety inne niż miesięczne

300. Przekazała Aisza: Fatima Bint Abu Hubajsz zapytała Posłańca Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem: „Posłańcu Boga, nie oczyszczam się (krwawię dłużej niż zwykle). Czy mam poniechać modlitw?”. Posłaniec Boga rzekł: „Nie, to tylko krwawienie z naczynia, a nie miesięczne. Kiedy doświadczysz okresu miesięcznego, przestań odmawiać modlitwy, a gdy minie - oczyść się z krwi [weź kąpiel rytualną] i odmawiaj modlitwy”.

10. Rozdział: Zapieranie zabrudzeń po krwi miesięcznej

301. Przekazała Asma Bint Abu Bakr: Kobieta zapytała Posłańca Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem: „Posłańcu Boga, co mamy zrobić, gdy krew miesięczna skapnie na nasze ubranie?”. Posłaniec Boga odpowiedział: „Jeśli krew miesięczna skapnie na wasze ubranie, potrzyjcie je i zamoczcie [zapierzcie zabrudzenie], potem odmawiajcie w nim modlitwy”.

302. Przekazała Aisza: Kiedy oczyszczałyśmy się po okresie miesięcznym, zapierałyśmy starannie zabrudzenia po krwi mocząc całe ubranie, potem odmawiałyśmy w niech modlitwy.

11. Rozdział: Itikaf – odosobnienie w meczecie w celu oddawania czci Bogu – kobiety doświadczającej krwawienia innego niż miesięczne

303. Przekazała Aisza: Jedna z żon Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, przebywała w tym samym czasie co Prorok w odosobnieniu w meczecie (itikafie) i doświadczyła krwawienia i nie był to jej okres miesięczny. Możliwe, że widząc krew, podstawiała pod siebie na nią naczynie.

Jeden z przekazicieli, Ikrima, dodał, że Aisza widząc wyciąg z safloru[3], rzekła: „Wygląda jak to, czego doświadczała taka a taka”.

304. Przekazała Aisza: Pewnego razu, jedna z żon Posłańca Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, przebywając w tym samym czasie co Prorok w odosobnieniu w meczecie (itikaf), zauważyła krew i brązowawą wydzielinę [z narządów rodnych]. Podstawiała zatem naczynie i odmawiała modlitwy.

305. Przekazała Aisza: Jedna z Matek Wiernych [żon Proroka] przebywała w odosobnieniu w meczecie (itikaf), kiedy doświadczyła krwawienia między jej okresami miesięcznymi.

12. Rozdział: Czy kobieta może modlić się w ubraniu przeznaczonym na czas okresu miesięcznego

306. Przekazała Aisza: Nie było wśród nas takiej, która miałaby ponad jedną szatę i nakładałyśmy ją na czas okresu miesięcznego. Gdy zabrudziła się krwią, moczyłyśmy to miejsce śliną i ścierałyśmy krew paznokciami.

13. Rozdział: Używanie wonności przez kobiety w kąpieli rytualnej (ghusl) po miesiączce

307. Przekazała Umm Atijja: Zabroniono nam żałoby za zmarłego ponad trzy dni za wyjątkiem męża, za którego żałoba trwała cztery miesiące i dziesięć dni. (W tym czasie) nie wolno nam było ozdabiać oczu kohlem[4], używać wonności ani nakładać barwnych ubrań - poza asb (jemeńskimi szatami ze zgrzebnego płótna), choć, gdy zażywałyśmy kąpieli oczyszczając po miesiączce, wolno nam było użyć niewielkiej ilości kust azfar[5]. I nie wolno nam było dołączać do konduktów pogrzebowych.

14. Rozdział: Dokładne oczyszczenie całego ciała przez kobietę po okresie miesięcznym oraz jak wygląda kąpiel rytualna (ghusl) i przecieranie miejsc zabrudzonych krwią wonnym kawałkiem materiału

308. Przekazała Aisza: Niewiasta zapytała Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, o kąpiel rytualną po okresie miesięcznym i rzekł jej, co powinna zrobić. Rzekł: „Weź kawałek materiału pachnący piżmem i oczyść się”. Kobieta zapytała: „W jaki sposób mam się oczyścić?”. Rzekł: „Bogu niech będzie sława! Oczyść się”. Przyciągnęłam ją do siebie i rzekłam: „Przetrzyj nim miejsce zabrudzone krwią”.

15. Rozdział: Kąpiel rytualna (ghusl) po okresie miesięcznym

309. Przekazała Aisza: Jedna z ansarek zapytała Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem: „W jaki sposób mam wziąć kąpiel rytualną (ghusl) po okresie miesięcznym?”. Odrzekł: „Weź pachnący kawałek materiału i oczyść się nim trzy razy”, po czym skrępowany odwrócił twarz. Przyciągnęłam ją do siebie i wyjaśniłam, co miał na myśli.

16. Rozdział: Rozczesywanie włosów przez kobietę podczas kąpieli rytualnej (ghusl) po okresie miesięcznym

310. Przekazała Aisza: Podczas ostatniej (pożegnalnej) hadżdż Posłańca Boga, wstąpiłam w stan uświęcenia w intencji odprawienia hadżdż z Posłańcem Boga. Byłam jedną z tych, którzy chcieli odprawić hadżdż at-tamattu[6] a nie wzięłam ze sobą zwierzęcia na ofiarę. Doświadczyłam okresu miesięcznego i nie oczyściłam się aż do nocy na Arafa. Powiedziałam: „Posłańcu Boga, to noc dnia na Arafa, a ja chciałam odprawić hadżdż at-tamattu z pielgrzymką umra”. Posłaniec Boga polecił mi rozpuścić i rozczesać włosy i przełożyć umrę na później. Tak też uczyniłam i dopełniłam hadżdż. W noc na Al-Hasba[7], Prorok polecił [memu bratu] Abd ar-Rahmanowi zabrać mnie do At-Tanim, gdzie wstąpiłam w stan uświęcenia w intencji odprawienia umry – w zamian za tę z hadżdż at-tamattu, którą opuściłam.

17. Rozdział: W kapieli rytualnej (ghusl) po okresie miesięcznym kobieta powinna rozpleść włosy

311. Przekazała Aisza: Wyprawiliśmy się na hadżdż pierwszego dnia miesiąca zu al-hidżdża. Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Kto chce wstąpić w stan uświęcenia w intencji umry, może tak uczynić. Gdybym nie przywiódł ze sobą zwierzęcia na ofiarę, wstąpiłbym w stan uświęcenia w intencji umry”. I jedni wstąpili w stan uświęcenia w intencji umry, inni zaś hadżdż. Byłam wśród tych, którzy wstąpili w stan uświęcenia z tytułu umry, lecz doświadczyłam krwawienia miesięcznego i nie oczyściłam się aż po dzień na Arafa. Kiedy pożaliłam się Prorokowi, polecił, bym przełożyła umrę na później, rozplotła i rozczesała włosy i wstąpiła w stan uświęcenia z tytułu hadżdż, co też uczyniłam. W nocy na Al-Hasba, posłał ze mną mego brata, Abd ar-Rahmana Ibn Abu Bakra, do At-Tanim, gdzie wstąpiłam w stan uświęcenia w intencji umry w zamian za tę opuszczoną.

Hiszam powiedział: Nie są wymagane w takiej sytuacji ofiara ze zwierzęcia, post ani jałmużna [formy ekspiacji – fidja – za zaniedbanie jednego z obowiązkowych rytuałów hadżdż].

18. Rozdział: Słowa Boga: {…potem z kęska ciała kleistego, ukształtowanego i nieukształtowanego…} [22:5]

312. Przekazał Anas Ibn Malik: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Każdemu łonu Bóg wyznacza anioła, który mówi: ‚Panie, kropla nasienia! Panie, grudka krwi zakrzepłej! Panie, kęsek ciała!’. Następnie, jeśli Bóg chce dopełnić dzieło stworzenia, anioł pyta: ‚Mężczyzna czy kobieta? Przeklęty czy błogosławiony? Jakie będzie jego zaopatrzenie? Jakiego wieku dożyje?’ - i to wszystko zostaje zapisane, gdy przebywa w łonie matki”.

19. Rozdział: W jaki sposób kobieta doświadczająca krwawienia miesięcznego powinna wstąpić w stan uświęcenia w intencji hadżdż lub umry

313. Przekazał Urwa, że Aisza powiedziała: Wyruszyliśmy z Prorokiem, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, na jego ostatnią hadżdż, jedni z zamiarem odprawienia umry, inni hadżdż. Kiedy dotarliśmy do Mekki, Posłaniec Boga rzekł: „Ten, kto wstąpił w stan uświęcenia z tytułu umry i nie przywiódł zwierzęcia na ofiarę, niech go opuści, a ten, kto wstąpił w stan uświęcenia w intencji umry i przywiódł zwierzę na ofiarę, niech go nie opuszcza dopóki nie złoży ofiary. Ten, kto wstąpił w stan uświęcenia z tytułu hadżdż, niech dopełni hadżdż”. Aisza kontynuowała: „Doświadczyłam krwawienia miesięcznego i nie oczyściłam się po dzień na Arafa, a przyjęłam stan uświęcenia w intencji umry. Prorok polecił mi rozpleść i rozczesać włosy oraz wstąpić w stan uświęcenia w intencji hadżdż, opuszczając umrę, co też uczyniłam i odprawiłam hadżdż. Później, Prorok polecił [memu bratu] Abd ar-Rahmanowi Ibn Abu Bakrowi udać się ze mną do At-Tanim, bym odprawiła stamtąd umrę – w zamian za tę opuszczoną”.

20. Rozdział: Początek i koniec okresu miesięcznego

Były niewiasty, które posyłały bawełniane płatki ze śladami żółtawej wydzieliny do Aiszy [by oceniła, czy mogą oczyścić się po okresie miesięcznym]. Aisza mawiała: „Nie śpieszcie się dopóki nie ujrzycie, że płatek jest biały”. Powiedziano córce Zajda Ibn Sabita, że niektóre niewiasty prosiły w połowie nocy o świece, by sprawdzić, czy zakończył się ich okres miesięczny. Córka Zajda rzekła, że niewiasty [żony towarzyszy Proroka] nigdy tego nie robiły, i zganiła te pierwsze [które prosiły o świece].

314. Przekazała Aisza: Fatima Bint Abu Hubajsz doświadczała krwawienia innego niż miesięczne i zapytała o to Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem. Odrzekł: „To tylko krwawienie z naczynia [krwionośnego], a nie okres miesięczny. Poniechaj modlitw, kiedy ujrzysz krew miesięczną, a gdy ustanie, weź kąpiel rytualną (ghusl) i módl się”.

21. Rozdział: Kobieta, która opuściła modlitwy przez wzgląd na okres miesięczny, nie musi ich odrabiać

Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł: „Niewiasta musi poniechać modlitw”.

315. Przekazał Mu’az: Niewiasta zapytała Aiszę: „Czy mam odmówić modlitwy, których poniechałam przez wzgląd na okres miesięczny?”. Aisza rzekła: „Czyżbyś była z Haraura [miasto w Iraku]? Byłyśmy z Prorokiem, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, i doświadczałyśmy krwawienia miesięcznego i nigdy nie kazał nam ich [modlitw opuszczonych przez wzgląd na miesiączkę] odmawiać” - lub powiedziała: „nie odmawiałyśmy ich”.

22. Rozdział: Spanie z kobietą doświadczającą krwawienia miesięcznego i ma na sobie szaty [noszone zwykle podczas krwawienia miesięcznego]

316. Przekazała Zajnab Bint Abu Salama, że Umm Salama powiedziała: Doświadczyłam krwawienia miesięcznego leżąc z Prorokiem, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, pod wełnianym kocem. Wymknęłam się, wzięłam szaty, które nosiłam zwykle podczas krwawienia i przywdziałam. Posłaniec Boga rzekł: „Zaczął się twój okres miesięczny?”. Potwierdziłam, a on przywołał mnie i okrył kocem. Umm Salama powiedziała też, że Prorok całował ją, gdy pościł, i brała razem z Prorokiem kąpiel rytualną (ghusl) z powodu większej nieczystości po stosunku (dżanaba) czerpiąc wodę z tego samego naczynia.

23. Rozdział: Przeznaczenie szat na okres miesięczny

317. Przekazała Umm Salama: Doświadczyłam krwawienia miesięcznego leżąc z Prorokiem, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, pod wełnianym kocem. Wymknęłam się, wzięłam szaty, które nosiłam zwykle podczas krwawienia i przywdziałam. Posłaniec Boga rzekł: „Zaczął się twój okres miesięczny?”. Potwierdziłam, a on przywołał mnie i okrył kocem

24. Rozdział: Udział kobiet doświadczających krwawienia miesięcznego w obchodach dwóch świąt i religijnych zgromadzeniach muzułmanów oraz ich oddalenie od miejsca modlitwy

318. Przekazał Ajjub, że Hafsa powiedziała: Zabranialiśmy naszym dziewczętom uczestniczyć w dwóch modlitwach świątecznych. Pewna kobieta, która zatrzymała się w twierdzy Banu Chalaf, opowiedziała historię swej siostry, której mąż brał udział z Prorokiem, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, w dwunastu wyprawach wojennych, a jej siostra towarzyszyła mu w sześciu. Powiedziała: „Opatrywałyśmy rannych i pielęgnowałyśmy chorych, i pewnego razu zapytałam Proroka: ,A co jeśli, któraś nie wyjdzie przez brak dżilbabu[8]?”. Odpowiedział: „Niech przywdzieje dżilbab swej towarzyszki i doświadcza dobra i bierze udział w zgromadzeniach muzułmanów”. Gdy przyszła Umm Atijja, zapytałam ją, czy słyszała to od Proroka. Odpowiedziała: „Tak, na mego ojca – a zawsze mówiła tak, wspominając Proroka - słyszałam, jak Prorok mówił: ‚Niezamężne dziewice i dojrzałe dziewczęta, które zwykle przebywają w namiotach za zasłoną - lub powiedział: - niezamężne dziewice, które zwykle przebywają w namiotach za zasłoną i kobiety doświadczające krwawienia miesięcznego niech wychodzą z domostw i doświadczają dobra i biorą udział religijnych zgromadzeniach wiernych. I niech kobiety doświadczające krwawienia miesięcznego stoją z dala od miejsca modlitwy’”. Hafsa zdziwiona zapytała Umm Atijję: „Mówisz – kobiety doświadczające krwawienia miesięcznego?”. Ta odparła: „A czyż nie pojawiają się one na Arafa (podczas hadżdż) i nie spełniają takich a takich aktów czci?”.

25. Rozdział: Co, jeśli kobieta doświadcza krwawienia miesięcznego trzy razy w miesiącu, i czy można przyjąć jej słowa, gdy mówi, że doświadcza krwawienia miesięcznego, jest brzemienna lub mówi coś, co dotyczy krwawienia miesięcznego

- do czego odnoszą się słowa Boga:

{…I nie jest im dozwolone, aby ukrywały to, co stworzył Bóg w ich łonach…} [2:228]

Ali i Szurajh powiedzieli: Jeśli przedstawi za świadka krewnego, który jest dobrym muzułmaninem i on poświadczy, że doświadcza krwawienia trzy razy w miesiącu, należy jej wierzyć.

Ata powiedział: Należy rozpatrzeć jej poprzednie okresy miesięczne. To samo powiedział Ibrahim.

Ata powiedział: Okres miesięczny może trwać od jednego do piętnastu dni.

Zapytano Ibn Sirina o kobietę, która zauważyła krew pięć dni po okresie miesięcznym. Odpowiedział: Kobiety mają o tym więcej wiedzy.

319. Przekazała Aisza: Fatima Bint Abu Hubajsz zapytała Proroka, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem: „Doświadczam nieustannie krwawienia [innego niż miesięczne] i nie oczyszczam się. Czy mam poniechać modlitwy?”. Odpowiedział: „Nie, to krwawienie z naczynia [krwionośnego]. Poniechaj modlitw tylko w dniach, w których zwykle doświadczasz krwawienia miesięcznego, potem weź kąpiel rytualną i odmawiaj modlitwy”.

26. Rozdział: Żółtawa wydzielina w terminie innym niż okres miesięczny

320. Przekazała Umm Atijja: Nie przykładałyśmy wielkiej wagi do żółtawej wydzieliny [w terminie innym niż okres miesięczny].

27. Rozdział: Istihada - krwawienie inne niż miesięczne

321. Przekazała Aisza, żona Proroka: Umm Habiba doświadczała krwawienia między miesiączkami przez siedem lat. Zapytała o to Posłańca Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, a on polecił jej oczyścić się [gdy ustanie jej krwawienie miesięczne] i dodał, że jest ono tylko upływ krwi z naczynia [a nie właściwy okres miesięczny]. Ona jednak oczyszczała się [biorąc kąpiel rytualną - ghusl] przed każdą modlitwą.

28. Rozdział: Jeśli kobieta doświadcza krwawienia miesięcznego po dopełnieniu rytuału okrążania (tawaf) al-ifada[9] Kaby

322. Przekazała Aisza, żona Proroka: Powiedziałam Posłańcowi Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, że Safijja Bint Hujaji doświadczyła krwawienia miesięcznego. Rzekł: „Może nas opóźnić... Czy dopełniła z wami ceremoniału okrążania (tawaf) al-ifada?”. Przytaknęłyśmy, a Prorok rzekł, że może wyruszyć z Mekki.

323. Przekazał Ibn Abbas: Kobieta może opuścić Mekkę, jeśli doświadczy krwawienia miesięcznego (po tawaf al-ifada). Ibn Umar twierdził początkowo, że nie powinna tak czynić; jednak później słyszałem, jak mówił: Może ruszyć w drogę powrotną, albowiem udzielił na to zezwolenia Posłaniec Boga.

29. Rozdział: Kiedy kobieta doświadczająca krwawienia między miesiączkami, zauważa oznaki oczyszczenia z miesiączki

Ibn Abbas powiedział, że powinna wziąć kąpiel rytualną (ghusl) i odmawiać modlitwy, nawet jeśli była czysta tylko przez godzinę i może pozwolić mężowi na zbliżenie po modlitwie. Modlitwa jest ważniejsza.

324. Przekazała Aisza: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, rzekł mi: „Poniechaj modlitw, gdy doświadczysz krwawienia miesięcznego, a kiedy ustanie – obmyj krew z ciała, weź kąpiel rytualną i módl się”.

30. Rozdział: Modlitwa pogrzebowa za kobietę, która umarła podczas porodu lub w połogu i poprawny sposób jej odmawiania

325. Przekazał Samura Ibn Dżundab: Prorok, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, odmówił modlitwę pogrzebową za kobietę, która zmarła podczas porodu (lub w połogu) i stał na wysokości połowy zwłok.

326. Przekazała Majmuna, żona Proroka: Nigdy nie odmawiałam modlitw podczas krwawienia miesięcznego. Siadałam na macie obok miejsca, w którym wykonywał pokłony Posłaniec Boga, niechaj Bóg go błogosławi i obdarza pokojem, a modlił się na małej macie i gdy wyciągał się w pokłonie do ziemi, dotykał mnie ubraniem.

[1] Sarif - miejsce oddalone o 11 km od Mekki.

[2] W oryginale pojawia się słowo baszaara – oznaczające doświadczenie przyjemności z kontaktu cielesnego (przytulania, pieszczot) bez stosunku płciowego; stosunek płciowy – penetracja jest zabroniona podczas okresu miesięcznego kobiety.

3] Al-‘Aṣfur - saflor, carthamus tinctorius - roślina oleista stosowana m.in. jako barwnik, otrzymywany z płatków kwiatów.

[4] Kuḥl, kosmetyk przygotowywany w formie proszku, służący do ozdoby oczu i brwi, w Arabii kohl przygotowywano z różnych składników, między innymi – ze zwęglonych pestek daktyli i oliwek, które rozcierano na miałki proszek

[5] Kusṭ – inaczej qusṭ (różnica dialektyczna); rodzaj wonnego drzewa spalanego w kadzidłach; Edward W. Lane, Arabic English Lexicon, s. 2523; s. 1913.

[6] Hadżdż at-tamattu – jeden z trzech ceremoniałów hadżdż, pielgrzym odprawia w miesiącach hadżdż umrę, po czym opuszcza stan uświęcenia, w który ponownie wstępuje w intencji odprawienia hadżdż 8. dnia zul-hidżdżah.

[7] Miejsce w pobliżu Mekki, do którego udają się pielgrzymi po dopełnieniu rytuałów hadżdż w Mina.

[8] Dżilbaab [l.m. dżalaabiib] – arabiści oraz islamiści definiują w ten sposób znaczenie tego słowa: a) obszerne, nieprzeźroczyste okrycie wierzchnie lub płaszcz skrywający chimar [okrycie zasłaniające włosy, szyje oraz klatkę piersiową] oraz ubranie; b) obszerne okrycie wierzchnie skrywające ciało od głowy po pięty; c) rozległy kawałek tkaniny skrywający głowę oraz resztę ciała; d) zewnętrzne okrycie skrywające ciało łącznie z twarzą; e) płaszcz skrywający ciało, łącznie z twarzą i dłońmi; d) tkanina okrywająca całe ciało poza jednym lub dwojgiem oczu. A zatem ogólne znacznie słowa dżilbab to obszerne okrycie wierzchnie [wkładane na ubranie]; i takie znaczenie słowa dżilbab przyjęte było przed objawieniem wersetu [33:53], aczkolwiek kwestie jakie części ciała dżilbab skrywa, opierają się o interpretacje powyższego wersetu [zalecenia narzucenie dżilbabów na ciała przez kobiety]. Za: A Sign of Dignity, a Discourse on Muslim Women’s Attire, Amatullah J. Bantley, Dar Abul-Qasim, 2009. Według towarzyszy: Ibn Masuda, Ubajdy, Qatady, Al-Hasana al-Basriego, Sada bin Dżubajra, Ibrahima an-Nachai’ego, Ata’ al-Churasaniego i innych - dżilbab to rida [wierzchnie okrycie] nakładane na chimar. Al-Dżawhari powiedział: „Dżilbab to wierzchnie okrycie”.; Ibn Kasir,Tafsir Koranu, egzegeza wersetu 33:59.

[9] Tawaf al-ifada – zwany też tawaf al-zijara; - okrążenie Kaby przez pielgrzymów po powrocie z Mina - jeden z filarów hadżdż, których pielgrzymowi nie wolno zaniedbać, poniechanie go unieważnia hadżdż.