Umm Haraam bint Milhan
Biographies Of The Women Companions of the Holy Prophet", Maulana Saeed Ansar Nadvi, Abdul-Salam Nadvi, Allama Syed Suleman Nadvi
wydawnictwo: Darul-Ishaat, Pakistan
Przekład z angielskiego Ukhti Hagar
plemię: Chazraj
klan: Banu Nadżdżar
rodowód: Milhan < Chalid < Zaid < Haraam < Dżund < Amir < Ghanam < Adi < ibn Nadżdżar
matka: Mulajka
rodowód matki: Adi < Zaid < Manah < Adi < Amr < Malik < Nadżdżar
Nie jest znane pierwsze imię Umm Haraam. Wiadomo, że była rodzoną siostrą Umm Sulaim, ciotką Anasa oraz daleką krewną Proroka (pokój z nim). Była żoną Amra ibn Kais Ansari, a kiedy Amr zginął w czasie bitwy pod Uhud wyszła ponownie za mąż za Ibada ibn Samit.
Za każdym razem, kiedy Prorok bywał w Qubie, odwiedzał dom Umm Haraam i jadł z nią posiłek. Po Ostatniej Pielgrzymce w czasie odwiedzin, po tym jak zjadł i odpoczął chwilę, zdrzemnął się podczas gdy Umm Haraam przeglądała jego włosy w poszukiwaniu wszy. Po jakimś czasie Prorok (pokój z nim) przebudził się z uśmiechem i powiedział: „widziałem we śnie moich naśladowców okrętujących się w celu walki”. Umm Haraam poprosiła Proroka, aby prosił w jej imieniu Allaha, aby ona znalazła się między walczącymi na morzu. Prorok zrobił to i znowu zasnął. Po jakimś czasie przebudził się z uśmiechem i opowiedział ten sam sen, a Umm Haraam ponowiła swoją prośbę o udział w bitwie morskiej.
Sen stał się rzeczywistością w 28 roku po emigracji. W czasie kalifatu Usmana Amir Muałija przygotował flotę do walki o Cypr a do jego armii dołączyło wielu towarzyszy Proroka, m.in. Abu Zarr, Abu Darda, Ibada ibn Samit oraz Umm Haraam. Po szczęśliwym zdobyciu wyspy, podczas dosiadania wierzchowca Umm Haram ześlizgnęła się z siodła, a upadek okazał się śmiertelny. Została pochowana na Cyprze.
Umm Haraam była matką trzech synów: z pierwszego małżeństwa urodziła Kaisa i Abdullaha, a z drugiego Mohammeda. Na podstawie jej autorytetu przekazano kilka faktów dotyczących Proroka (pokój z nim) a cytowali ją: Anas, Amr ibn Asład, Ata ibn Jasar, Jala oraz ibn Szaddan ibn Aus.