Allah, Wywyższony powiedział:
{Wspominajcie Mnie więc, a Ja was będę wspominać! Bądźcie Mi wdzięczni, lecz nie bądźcie względem Mnie niewdzięcznymi!} [Koran, 2:152],
{Zaprawdę - muzułmanie i muzułmanki, wierzący i wierzące, prawdomówni i prawdomówne, posłuszni Bogu i posłuszne, cierpliwi i cierpliwe, pokorni i pokorne, dający jałmużnę i dające jałmużnę, poszczący i poszczące, zachowujący czystość i zachowujące, wspominający Boga często i wspominające - przygotował dla was Bóg przebaczenie i nagrodę ogromną} [Koran, 33:35],
{O wy, którzy wierzycie! Wspominajcie Boga częstym wspominaniem!} [Koran, 33:41],
{Wspominaj twego Pana w twojej duszy z pokorą i z bojaźnią rano i wieczorem! I nie bądź spomiędzy niedbałych} [Koran, 7:205],
Prorok, pokój i błogosławieństwo Allaha z nim, powiedział: „Podobieństwo między tym, kto wspomina Allaha i tym, kto Go nie wspomina jest jak między żywym i umarłym”.[1]
Powiedział również: „Czyż powinienem was powiadomić o najlepszym z uczynków, najczystszym przed waszym Panem, który wywyższy wasz stopień, jest lepszy niż rozdawanie złota i pieniędzy, i jest lepszy niż walka z wrogiem?”. Towarzysze odpowiedzieli: „Ależ tak, powiedz nam o nim!”. On odparł: „Wspominanie (zikr) Allaha, Wywyższony niech będzie”.[2]
W innej narracji słowa Proroka, pokój i błogosławieństwo Allaha z nim, brzmiały: „Allah, Wywyższony, powiedział: „Ja jestem takim, jakim wyobraża sobie Mnie mój sługa i jestem przy nim, kiedy mnie wspomina. Zatem jeśli wspomina Mnie w swoim wnętrzu, Ja wspominam go Sobie, jeśli wspomina mnie w zgromadzeniu, Ja wspominam go na zgromadzeniu lepszym niźli to. Jeśli on zbliża się do Mnie na piędź, Ja zbliżam się do niego o łokieć; jeśli on zbliża się do Mnie o łokieć, Ja zbliżam się do niego o sążeń, i jeśli on ku Mnie idzie, Ja mknę ku niemu”.[3]
Przekazał Abdullah Ibn Busri, że pewien człowiek powiedział: „Wysłanniku Allaha, moje obowiązki religijne stały się dla mnie zbyt liczne, powiadom mnie więc o czymś, czego mógłbym się trzymać”. Powiedział: „Niech twój język nie ustaje we wspominaniu Allaha”.[4]
Prorok, pokój i błogosławieństwo Allaha z nim, powiedział: „Ktokolwiek wyrectuje jedną literę z Księgi Allaha, otrzyma jedną nagrodę (hasana) i dziesięć do niej podobnych, a Alif Lam Mim nie są jedną literą, lecz każda z nich stanowi jedną oddzielną”.[5]
Uqba ibn Amir przekazał, że Wysłannik Allaha wyszedł, kiedy siedzieli w suffie (miejsce w meczecie Proroka) i powiedział: „Który z was chciałby iść wcześnie każdego dnia do Aqiq lub Buthan (nazwy dwóch kanałów w Medynie) i powrócić z dwoma wielbłądzicami, nie popełniwszy żadnego grzechu ani nie zerwawszy więzów rodzinnych?”. Oni odrzekli: „Wysłanniku Allaha! Byłaby to nam rzecz umiłowana!”. Powiedział zatem: „Czyż nie przychodzicie każdego ranka do meczetu, aby nauczyć się czegoś lub wyrecytować dwóch wersetów z Księgi Allaha – a to lepsze jest niż dwie wielbłądzice? A trzy wersety są lepsze niż trzy (wielbłądzice), a cztery lepsze niż cztery i tym samym wszystkie wersety lepsze są od jakiejkolwiek ilości wielbłądzic”.[6]
Prorok, pokój i błogosławieństwo Allaha z nim, powiedział: „Kto siada i nie wspomina imienia Allaha, ponosi stratę, a kto się położy nie wspominając Go, również ponosi stratę...”.[7]
I powiedział: „Kiedy ludzie się gromadzą i nie wspominają Allaha i nie błogosławią Proroka, popełniają błąd przeciw samym sobie, i jeśli Allah zechce, ukarze ich; i jeśli zechce, przebaczy...”.[8]
[1] Buchari 11/208, Muslim 1/539
[2] Tirmizi 5/459, Ibn Madża 2/1245
[3] Buchari 8/171, Muslim 4/2061, brzmienie wg Buchariego
[4] Tirmizi 5/458 , Ibn Madża 2/1246
[5] Tirmizi 5/185
[6] Muslim 1/553
[7] Abu Dałud 4/264
[8] Tirmizi