Umm Łaraqa bint Abdullah
"Biographies Of The Women Companions of the Holy Prophet", Maulana Saeed Ansar Nadvi, Abdul-Salam Nadvi, Allama Syed Suleman Nadvi
wydawnictwo: Darul-Ishaat, Pakistan
Przekład z angielskiego Ukhti Hagar
plemię: jedno z plemion Ansarów
rodowód: Abdullah < Haris < Ułaimer < Naufal
Nie jest znane pierwsze imię Umm Łaraka. Wiadomo, że należała do mieszkańców Medyny, którzy udzielali pomocy emigrującym z Mekki muzułmanom, i że przyjęła islam po przybyciu Proroka (pokój z nim) do Medyny.
Kiedy rozpoczęła się bitwa pod Badr Umm Łaraka posłała do Proroka list, w którym prosiła o pozwolenie jej na uczestnictwo w walkach w charakterze sanitariuszki, i wyraziła ogromną nadzieje na męczeńską śmierć. Prorok (pokój z nim) odmówił jej słowami: „Bądź przywiązana do swojego domostwa, tam Allah da ci męczeńską śmierć”.
Ponieważ Umm Łaraka była biegłą recytatorką Koranu Prorok (pokój z nim) wyznaczył jej funkcję prowadzenia modlitw tylko dla kobiet. Poprosiła o udzielenie jej pozwolenia na wygłaszanie azanu (dla kobiet – przyp. tłum.) i Prorok (pokój z nim) zgodził się na to. Od tego czasu rytm jej życia wyznaczało pięć modlitw, które prowadziła po ogłoszeniu azanu dla zebranych muzułmanek. Noce spędzała regularnie na recytacji Koranu.
W czasie kalifatu Umara starzejąca się Umm Łaraka obiecała swoim niewolnikom, mężczyźnie i kobiecie pełniącej obowiązki służącej, wyzwolenie po swojej śmierci. Dwójka domowników uknuła jednak plan szybszego uzyskania wolności poprzez pozbawienie życia Umm Łaraka. Umówionej nocy wtargnęli do jej sypialni, owinęli ją długą płachtą materiału i udusili.
Następnego dnia Umar powiedział ludziom: „Dzisiaj, inaczej niż zazwyczaj, nie słyszałem głosu ciotki (wezwania na modlitwę wygłaszanego przez Umm Łaraka – przyp.tłum.). Sprawdźmy czy ma się dobrze”. Kiedy weszli do domu Umm Łaraka znaleźli jej ciało zaplątane w tkaninę. Wiadomość o śmierci Umm Łaraka sprawiła wielką przykrość mieszkańcom Medyny. Umar powiedział: „To co Prorok (pokój z nim) powiedział jej było prawdą, zaprawdę jest męczennicą”, a następnie zajął miejsce dowódcy i nakazał ściganie oraz uwięzienie zbiegłych niewolników. Kiedy zbrodniarzy ujęto, przyprowadzono ich przed oblicze Umara, który skazał oboje na śmierć przez powieszenie. Byli to pierwsi mordercy powieszeni w Medynie.