17. Zikr w ukłonie (ruku)
I
سُبْـحانَ رَبِّـيَ الْعَظـيم. (ثلاثاً)
Subḥaana Rabbijal-‘Aẓiim. (x3)
Wszelka cześć Panu Potężnemu, Bezkresnemu. (x3)[1]
II
سُبْـحانَكَ اللّهُـمَّ رَبَّـنا وَبِحَـمْدِك ، اللّهُـمَّ اغْفِـرْ لي.
Subḥaanal-lahumma Rabbanaa ła biḥamdik, Allahumma ghfirlii.
Wszelka cześć Tobie Allahu, nasz Panie i wszelka chwała. Allahu, wybacz mi![2]
III
سُبـّوحٌ قُـدّْوس ، رَبُّ الملائِكَـةِ وَالـرُّوح.
Subbuuḥun Qudduus, Rabbul-malaa’ikati łar-Ruuḥ.
Wychwalony i Przenajświętszy, Pan aniołów i Ruh (tzn. anioła Gabriela).[3]
IV
اللّهُـمَّ لَكَ رَكَـعْتُ وَبِكَ آمَـنْت ، ولَكَ أَسْلَـمْت ، خَشَـعَ لَكَ سَمْـعي ، وَبَصَـري ، وَمُخِّـي ، وَعَظْمـي ، وَعَصَـبي ، وَما استَقَـلَّ بِهِ قَدَمي.
Allahumma laka raka‘t, ła bika amant, ła laka aslamt, khasza‘a laka sam‘ii ła baṣarii ła mukhii ła ‘aẓamii ła ‘aṣabii ła mastaqalla bihi qadamii.
O Allahu, przed Tobą się kłaniam, w Ciebie uwierzyłem i Tobie się poddałem. Przed Tobą korzą się mój słuch, wzrok, mózg, kości, mięśnie i to, co niosą moje stopy.[4]
V
سُبْـحانَ ذي الْجَبَـروت ،والمَلَـكوت ، وَالكِبْـرِياء ، وَالْعَظَـمَه.
Subḥaana dhil-dżabaruut łal-malakuut łal-kibrija’ łal-‘aẓamah.
Cześć Władcy wszelkiej mocy, władzy, majestatu i wspaniałości![5]
[1] Abu Dałud, Tirmizi, Ibn Madża, An-Nasai, Ahmad
[2] Buchari 1/199, Muslim 1/350
[3] Muslim 1/353
[4] Muslim 1/534, Abu Dałud, Tirmizi, An-Nasai
[5] Abu Dałud 1/230, An-Nasai, Ahmad