04. WYKSZTAŁCENIE KOBIET
Różnice pomiędzy biblijna a koraniczną koncepcją roli kobiety, nie dotyczą jedynie nowonarodzonych dzieci, rozciągają się one o wiele dalej. Porównajmy ich podejście do kobiet jeśli chodzi o naukę religii. Sercem Judaizmu jest Tora, prawo. Talmud jednak wyraźnie stwierdza, iż kobiety są wyłączone ze studiowania Tory. Niektórzy żydowscy rabini ostro zadeklarowali "Niechaj słowa Tory ulegną zniszczeniu przez ogień, aniżeli miałoby zostać przekazane kobietom"; "Ktokolwiek uczy swoją córkę Tory, to tak jakby uczył ją nieprzyzwoitości". [Denise L. Carmody, "Judaism", in Arvind Sharma, ed., op. cit., str. 197]
Podejście Św. Pawła w Nowym Testamencie nie jest o wiele łagodniejsze:
"Tak jak to jest we wszystkich zgromadzeniach świętych, kobiety mają na tych zgromadzeniach milczeć; nie dozwala się im bowiem mówić, lecz mają być poddane, jak to Prawo nakazuje. A jeśli pragną się czego nauczyć, niech zapytają w domu swoich mężów! Nie wypada bowiem kobiecie przemawiać na zgromadzeniu". (I list do Koryntian 14:34-35)
W jaki sposób kobieta może się uczyć, jeśli nie może mówić? Jak może rozwijać się intelektualnie, jeśli musi być w pełni posłuszna? W jaki sposób może poszerzać swoje horyzonty, jeżeli jedynym źródłem informacji ma być w domu mąż?
Czy stanowisko Koranu jest inne? Jedna krótka historia, przytoczona w Koranie prezentuje je dość zwięźle. Khawla była muzułmanką, której mąż Aus w złości wygłosił następujące oświadczenie: "Jesteś dla mnie jak plecy mojej matki". Stwierdzenie to, było to uważane w czasach pogańskich Arabów jako wyrażenie pragnienia rozwodu, które automatycznie uwalniało męża od jakiejkolwiek odpowiedzialności małżeńskiej, aczkolwiek nie pozwalało żonie na opuszczenie domu męża ani na ponowne zamążpójście. Słysząc te słowa, Khawla znalazła się w trudnej sytuacji. Poszła zatem ze swoim problemem do Proroka Muhammada. Prorok, wyraził opinię aby zniosła to cierpliwie, albowiem, nie widział innej możliwości rozwiązania tego problemu. Khawla jednak nie przestawała spierać się z Prorokiem, chcąc uniknąć separacji. Wówczas zainterweniował Koran, a wniosek Khawla został zaakceptowany. Boski werdykt zniósł ten niesprawiedliwy obyczaj. Cała 58 sura Koranu nazwana została po tym wydarzeniu: "Almudziadilah"/"Dysputa".
{Bóg usłyszał słowa tej, która dyskutowała z tobą w sprawie swego męża i która skarżyła się Bogu; a Bóg słyszał waszą rozmowę. Zaprawdę, Bóg jest słyszący, widzący....} (Koran, 58:1)
Kobieta w islamie, ma prawo spierać się nawet z Prorokiem. Nikt nie narzuca jej milczenia. Nie jest ona zobowiązana aby uważać swojego męża jako jedyną wyrocznię w sprawach prawa i religii.