(6) Skromne życie Proroka Muhammada
Jeśli porównamy życie Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) przed rozpoczęciem misji proroczej z życiem po rozpoczęciu tej misji, dojdziemy do wniosku, że nierozsądnym jest myślenie, iż Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) był fałszywym Prorokiem roszczącym sobie prawo do proroctwa w celu zdobycia dóbr materialnych, sławy, chwały czy władzy.
Przed rozpoczęciem misji proroczej Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nie miał problemów finansowych. Jako świetny i uznany kupiec, czerpał zadowalające i dostatnie dochody. Po rozpoczęciu misji proroczej i z jej powodu jego sytuacja materialna się pogorszyła. Aby to lepiej wyjaśnić, przejrzyjmy następujące opowiadania o jego życiu:
· Aisza, żona Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), powiedziała: „O mój siostrzeńcu, widzieliśmy trzy nowie księżyca podczas dwóch miesięcy bez rozpalania ognia (aby przygotować posiłek) w domach Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)”. Jej siostrzeniec spytał: „O ciotko, co was podtrzymywało?”. Ona odpowiedziała: „Dwie czarne rzeczy, daktyle i woda, ale Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) miał sąsiadów Ansarów, którzy mieli dojne wielbłądzice i wysyłali oni Prorokowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) trochę mleka”.52
· Sahl Ibn Saad, jeden z towarzyszy Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), powiedział: „Prorok Boga (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nie widział chleba z drobnej mąki od czasu, gdy Bóg wysłał go (jako Proroka), aż do śmierci”.53
· Aisza, żona Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), powiedziała: „Materace Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), na których spał, były wykonane ze skóry, wypchane włóknami palmy daktylowej”.54
· Amr Ibn Al-Haris, jeden z towarzyszy Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział, że gdy Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zmarł, nie pozostawił ani pieniędzy, ani niczego innego, z wyjątkiem swojego białego muła, broni i kawałka ziemi, którą ofiarował jako darowiznę.55
Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) wiódł takie ciężkie życie aż do śmierci, chociaż rozporządzał skarbami muzułmanów, większość ludności z Półwyspu Arabskiego przed jego śmiercią przyjęła islam, a muzułmanie po osiemnastu latach jego misji triumfowali.
Czy to możliwe, aby Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) głosił, że jest Prorokiem w celu osiągnięcia pozycji, wielkości i władzy? Chęć cieszenia się pozycją i władzą wiąże się zazwyczaj z dobrym pożywieniem, fantazyjnymi ubraniami, monumentalnymi pałacami, barwną gwardią i niezaprzeczalnym autorytetem. Czy któreś z tych oznak odnoszą się do Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim)? Oto krótkie spojrzenie na jego życie, które pomoże odpowiedzieć na to pytanie.
Mimo obowiązków Proroka, nauczyciela, męża stanu, sędziego, Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) doił też swoją kozę,56 łatał swoje ubrania, naprawiał buty,57 pomagał w pracach domowych,58 i odwiedzał biedaków kiedy zachorowali.59 Pomagał także swoim Towarzyszom w kopaniu rowu, usuwając wraz z nimi piasek.60 Jego życie było zadziwiającym wzorcem prostoty i pokory.
Zwolennicy Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) kochali go, szanowali i ufali mu bezgranicznie. A jednak on podkreślał, że ubóstwianie powinno być skierowane tylko do Boga, a nie do niego samego. Anas, jeden z towarzyszy Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział, że nie było osoby, którą kochali bardziej niż Proroka Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), a mimo to, kiedy przychodził on do nich, oni nie wstawali, tak jak inni czynią wobec ich wielkich ludzi, gdyż on tego nienawidził.61
Na długo przed jakąkolwiek nadzieją na sukces islamu i na początku długiej i bolesnej ery tortur, cierpienia i prześladowania Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i jego ludzi, otrzymał on interesującą propozycję. Przybył do niego posłaniec pogańskich przywódców, Utba, mówiąc: „... Jeśli chcesz pieniędzy, zbierzemy wystarczająco dużo, żebyś był najbogatszy z nas. Jeśli chcesz być przywódcą, uczynimy cię nim i nigdy nie zadecydujemy w żadnej sprawie bez twojego zatwierdzenia. Jeśli chcesz królestwa, ukoronujemy cię i będziesz naszym królem...”. W zamian za to oczekiwano od Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) tylko jednego ustępstwa – aby przestał nawoływać ludzi do islamu i czczenia jedynego Boga, bez żadnego partnera. Czyż ta propozycja nie była kusząca dla kogoś, kto dąży do korzyści tego świata? Czy Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zawahał się, kiedy złożono mu tę propozycję? Czy odmówił w ramach strategii negocjacyjnej pozostawiając otwarte drzwi dla lepszej propozycji? Jego odpowiedź była następująca: „W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego”, po czym wyrecytował Utbie wersety z Koranu 41:1-38.62 Oto niektóre z tych wersetów:
{Objawienie od Miłosiernego, Litościwego. Księga, której znaki są wyjaśnione, jako Koran arabski, dla ludzi, którzy posiadają wiedzę – zwiastun radosnej wieści i ostrzeżenie. Lecz większość z nich się odwróciła; oni nie słuchają.} (Koran, 41:2-4)
Innym razem, odpowiadając na błaganie swojego wuja, aby przestał nawoływać ludzi do islamu, odpowiedź Muhammada (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) była zdecydowana i szczera: „O wuju, przysięgam na imię Boga, nawet gdyby umieścili słońce w mojej prawej dłoni, a księżyc w mojej lewej dłoni w zamian za porzucenie tej sprawy (nawoływania ludzi do islamu), nigdy jej nie zaniecham, aż Bóg uczyni ją zwycięską, lub zginę broniąc jej”.63 Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i jego kilku ludzi nie tylko cierpieli prześladowania przez trzynaście lat, ale niewierni próbowali nawet kilka razy zabić Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Raz usiłowali zabić go zrzucając mu na głowę duży głaz, który ledwo mogli unieść.64 Innym razem próbowali go otruć .65 Co mogło uzasadnić takie życie w cierpieniu i poświęceniu nawet po tym, kiedy odniósł całkowite zwycięstwo nad swoimi przeciwnikami? Co mogło wyjaśnić pokorę i szlachetność, które okazywał w najwspanialszych chwilach, kiedy obstawał przy tym, że osiąga sukces jedynie dzięki pomocy Boga, a nie dzięki własnemu geniuszowi? Czy takie są cechy człowieka spragnionego władzy lub skupionego na sobie?
52 Sahih Muslim, #2972 i Sahih Al-Buchari, #2567
53 Sahih Al-Buchari, #5413 i Al-Tirmizi, #2364
54 Sahih Muslim, #2082 i Sahih Al-Buchari, #6456
55 Sahih Al-Buchari, #2739 i Musnad Ahmad, #17990
56 Musnad Ahmad, #25662
57 Sahih Al-Buchari, #676 i Musnad Ahmad, #25517
58 Sahih Al-Buchari, #676 i Musnad Ahmad, #23706
59 Mułatta’ Malik, #531
60 Sahih Al-Buchari, #3034, Sahih Muslim, #1803 i Musnad Ahmad, #18017
61 Musnad Ahmad, #12117, i Al-Tirmizi, #2754
62 As-Sirah An-Nabałijjah, Ibn Hiszam, tom. 1, str. 293-294
63 As-Sirah An-Nabałijjah, Ibn Hiszam, tom. 1, str. 265-266
64 As-Sirah An-Nabałijjah, Ibn Hiszam, tom. 1, str. 298-299
65 Ad-Darimij, #68 i Abu-Dałud, #4510