I
Każdej nocy, udając się na spoczynek, Prorok, pokój z nim, składał dłonie, pluł w nie (chodzi tu o splucie powietrzem bez śliny), recytował trzy ostatnie sury Koranu (Szczerość Wiary, Jutrzenka, Ludzie), a następnie pocierał dłońmi całe ciało, począwszy od głowy i twarzy, poprzez resztę części ciała, i powtarzał tę czynność trzykrotnie.[1]
II
Prorok, pokój z nim, powiedział: „Kiedy udajecie się na spoczynek, recytujcie werset Podnóżka (ajat al-kursi, Koran 2:255), w ten sposób bowiem znajdziecie się pod ochroną Allaha i szatan nie zbliży się do was aż do rana”.[2]
III
Prorok, pokój z nim, powiedział: „Ten, kto wyrecytuje dwa ostatnie wersety sury Krowa (al-Baqara), wystarczą mu one (tzn. będą go chronić przed wszelkim złem)”.[3]
Wspomniane wersety to:
﴿ءَامَنَ الرَّسُولُ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَمَلَـئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ لاَ يُكَلّفُ اللَّهُ * نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَآ إِن نَّسِينَآ أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَآ إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلَـنَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَـفِرِينَ﴾
Aamanar-Rasuulu bimaaa unzila ilajhi mir-Rabbihii łalmu’minuun; kullun aamana billaahi ła malaaa’ikatihi ła Kutubihi ła Rusulihi la nufarriqu bajna aḥadim-mir-Rusulih; ła qaaluu sami‘naa ła aṭa‘naa ghufraanaka Rabbanaa ła ilajkal-maṣiir. Laa jukalliful-laahu nafsan illa łus‘ahaa; lahaa maa kasabat ła ‘alajhaa maktasabat; Rabbanaa laa tu’aakhidhnaaa in nasiinaaa ał akhṭa’naa; Rabbanaa ła laa taḥmil ‘alajnaaa iṣran kamaa ḥamaltahuu ‘alal-ladhiina min qablinaa; Rabbanaa ła laa tuḥammilnaa maa laa ṭaaqata lanaa bihii; ła‘fu ‘annaa łaghfir lanaa łarḥamnaaa. Anta Maulaanaa fanṣurnaa ‘alal-qaumil-kaafiriin.
[Koran, 2:285-286] {Wysłannik i ludzie wierzący uwierzyli w to, co im zostało zesłane od ich Pana. Wszyscy uwierzyli w Allaha i w Jego aniołów, w Jego Księgi i w Jego wysłanników. My nie czynimy różnicy między żadnym z Jego wysłanników! Oni powiedzieli: "Usłyszeliśmy i posłuchaliśmy! Twoje przebaczenie! Panie nasz! Do Ciebie zmierza wędrowanie!". Allah nie nakłada na duszę niczego więcej nad jej możliwości. Dla niej będzie to, co dla siebie zyskała; i przeciwko niej będzie to, co ona zyskała! Panie nasz! Nie bierz nam za złe, jeśli zapomnieliśmy lub jeśli zgrzeszyliśmy! Panie nasz! Nie nakładaj na nas ciężaru, jak nałożyłeś na tych, którzy byli przed nami! Panie nasz! Nie nakładaj na nas tego, czego my nie jesteśmy w stanie unieść! Odpuść nam, przebacz nam i zmiłuj się nad nami! Ty jesteś naszym Panem! Dopomóż nam przeciw ludowi niewiernych!}
IV
„Jeśli któryś z was wstaje z łóżka, a potem do niego wraca, powinien trzykrotnie strzepnąć zeń kurz skrawkiem swej szaty, bo nie wie, co zdarzyło się pod jego nieobecność, a kiedy się położy, powinien prosić:
بِاسْمِكَ رَبِّـي وَضَعْـتُ جَنْـبي ، وَبِكَ أَرْفَعُـه، فَإِن أَمْسَـكْتَ نَفْسـي فارْحَـمْها ، وَإِنْ أَرْسَلْتَـها فاحْفَظْـها بِمـا تَحْفَـظُ بِه عِبـادَكَ الصّـالِحـين .
Bismika Rabbii łaḍa‘tu dżanbii, ła bismika arfa‘uh, fa’in amsakta nafsii farḥamhaa, ła in arsaltahaa faḥfaẓhaa bimaa taḥfaẓa bihi ‘ibaadakaṣ-ṣaaliḥiin.
„W Twe imię, Panie mój, udaję się się na spoczynek, i w Twe imię wstaję, jeśli więc zabierzesz mą duszę, zmiłuj się nad nią, a jeśli mi ją przywrócisz, chroń ją tak, jak to czynisz wobec Twych prawych sług””.[4]
V
اللّهُـمَّ إِنَّـكَ خَلَـقْتَ نَفْسـي وَأَنْـتَ تَوَفّـاهـا لَكَ ممَـاتـها وَمَحْـياها ، إِنْ أَحْيَيْـتَها فاحْفَظْـها ، وَإِنْ أَمَتَّـها فَاغْفِـرْ لَـها . اللّهُـمَّ إِنَّـي أَسْـأَلُـكَ العـافِـيَة .
Allahumma innaka khalaqta nafsii ła Anta tałaffaahaa, laka mamaatahaa ła maḥjaahaa, in aḥjajtahaa faḥfaẓhaa, ła in amatahaa faghfirlahaa. Allahumma inii as’alukal-‘aafijah.
Allahu, zaprawdę to Tyś stworzył mą duszę i Ty ją zabierzesz, do Ciebie należy jej życie i śmierć. Jeśli utrzymasz mą duszę przy życiu, chroń ją, a jeśli ześlesz na nią śmierć, przebacz jej. Allahu, błagam Cię, obdarz mnie zdrowiem![5]
VI
Przed zaśnięciem Prorok, pokój z nim, wkładał prawą dłoń pod policzek i błagał:
اللّهُـمَّ قِنـي عَذابَـكَ يَـوْمَ تَبْـعَثُ عِبـادَك . (ثلاثاً)
Allahumma qinii ‘adhaabaka jauma tab‘asa ‘ibaadak. (x3)
Allahu, ocal mnie od Twej kary w dniu, kiedy powołasz na nowo do życia Twe sługi.[6]
VII
بِاسْـمِكَ اللّهُـمَّ أَمـوتُ وَأَحْـيا .
Bismikal-lahumma amuutu ła aḥjaa.
W Twoje imię, Allahu, umieram i (o)żyję[7].
VIII
Prorok, pokój z nim, rzekł do Alego i Fatimy, kiedy poprosili go o niewolnika: „Czyż nie powinienem wskazać wam czegoś lepszego niż niewolnik? Kiedy udajecie się na spoczynek, mówcie:
سُبْـحانَ الله (ثلاثاً وثلاثين)
Subḥaanal-laah (x33)
Wszelka cześć Allahowi.
الحمدُ لله (ثلاثاً وثلاثين)
Alḥamdulil-laah (x33)
Wszelka chwała Allahowi.
اللهُ أكْـبر (أربعاً وثلاثين)
Allahu akbar (x34)
Allah jest największy.
- to bowiem lepsze jest dla was obojga niż niewolnik”.[8]
IX
اللّهُـمَّ رَبَّ السّمـواتِ السَّبْـعِ وَرَبَّ العَـرْشِ العَظـيم ، رَبَّنـا وَرَبَّ كُـلِّ شَـيء ، فالِـقَ الحَـبِّ وَالنَّـوى ، وَمُـنَزِّلَ التَّـوْراةِ وَالإنْجـيل ، والفُـرْقان ، أَعـوذُ بِـكَ مِن شَـرِّ كُـلِّ شَـيءٍ أَنْـتَ آخِـذٌ بِنـاصِـيَتِه . اللّهُـمَّ أَنْـتَ الأوَّلُ فَلَـيسَ قَبْـلَكَ شَيء ، وَأَنْـتَ الآخِـرُفَلَـيسَ بَعْـدَكَ شَيء ، وَأَنْـتَ الظّـاهِـرُفَلَـيْسَ فَـوْقَـكَ شَيء ، وَأَنْـتَ الْبـاطِـنُ فَلَـيْسَ دونَـكَ شَيء ، اقـْضِ عَنّـا الـدَّيْـنَ وَأَغْـنِنـا مِنَ الفَـقْر .
Allahumma Rabbas-samaałaatis-sab‘i ła Rabbal-‘arszil-‘aẓiim. Rabbanaa ła Rabba kulli szaj’. Faaliqal-ḥabba łan-nałaa, ła Munazzilat-Tauuraati łal-Indżiil, łal-Furqaan. A‘uudhu bika min szarri kulli szaj’in Anta Aakhidun binaaṣijatih. Allahumma Antal-Ałłalu falajsa qablaka szaj’, ła Antal-Aakhiru falajsa ba‘daka szaj’, ła Antaẓ-Ẓaahiru falajsa fauqaka szaj’, ła Antal-Baaṭtinu falajsa duunaka szaj’, iqḍi ‘annad-dajna ła aghninaa minal-faqr.
Allahu, Panie siedmiu niebios i wyniosłego tronu, Panie nasz i wszystkich rzeczy! Który rozszczepiasz nasienie i pestkę daktyla! Który objawiłeś Torę, Ewangelię i Furqan (Koran)! Pod Twoją ochronę uciekam się przed złem wszystkiego, co trzymasz za przód głowy (tzn. nad czym masz zupełną władzę). Allahu, Tyś jest Pierwszy, bo nie istnieje nic Przed Tobą, i Tyś jest Ostatni, bo nie istnieje nic po Tobie! Tyś jest Jawny (az-Zahir), bo nie istnieje nic nad Tobą (nad Ciebie), i Tyś jest Skryty (al-Batin), bo nic nie istnieje bez Ciebie. Ureguluj nasze długi i ocal nas od ubóstwa![9]
X
الـحَمْدُ للهِ الَّذي أَطْـعَمَنا وَسَقـانا، وَكَفـانا، وَآوانا، فَكَـمْ مِمَّـنْ لا كـافِيَ لَـهُ وَلا مُـؤْوي .
Alḥamdulil-laahil-ladhii aṭ‘amanaa ła saqanaa ła kafaanaa ła aałaanaa fakam mimman laa kaafija lahu ła laa mu’łii.
Chwała Allahowi, który nas pożywił i napoił, Który nam wystarcza i dał nam schronienie, bo iluż jest takich, którzy nie mają nikogo, kto by im wystarczył lub udzielił schronienia.[10]
XI
اللّهُـمَّ عالِـمَ الغَـيبِ وَالشّـهادةِ فاطِـرَ السّماواتِ وَالأرْضِ رَبَّ كُـلِّ شَـيءٍ وَمَليـكَه، أَشْهـدُ أَنْ لا إِلـهَ إِلاّ أَنْت، أَعـوذُ بِكَ مِن شَـرِّ نَفْسـي، وَمِن شَـرِّ الشَّيْـطانِ وَشِـرْكِه، وَأَنْ أَقْتَـرِفَ عَلـى نَفْسـي سوءاً أَوْ أَجُـرَّهُ إِلـى مُسْـلِم .
Allahumma ‘Aalimul-ghajbi łasz-szahaada, Faaṭiras-samaałaati łal-arḍ, Rabba kulli szaj’in ła Maliikah, aszhadu an laa ilaaha illaa Ant. A‘uudhu bika min szarri nafsii, ła min szarrisz-szajṭaani ła szirkih, ła an aqtarifa ‘alaa nafsii suu’an ał adżurrahu ilaa muslim.
Allahu, Znawco Niewidzialnego i tego, co widzialne! Stwórco, który dałeś początek niebiosom i ziemii! Panie i Królu wszystkich rzeczy! Zaświadczam, że nie ma boga poza Tobą. Pod Twoja ochronę uciekam się przed złem samego siebie, przed złem szatana i jego bałwochwalstwa, i od wyrządzenia szkody sobie lub innemu muzułmanowi.[11]
XII
Prorok, pokój z nim, nie zasypiał, dopóki nie wyrecytował sury Pokłon (as-Sadżda) (32) i sury Królestwo (al-Mulk) (67).[12]
XIII
Prorok, pokój z nim, rzekł: „Udając się na spoczynek, wykonaj ablucję, połóż się na prawym boku i proś:
اللّهُـمَّ أَسْـلَمْتُ نَفْـسي إِلَـيْكَ، وَفَوَّضْـتُ أَمْـري إِلَـيْكَ، وَوَجَّـهْتُ وَجْـهي إِلَـيْكَ، وَأَلْـجَـاْتُ ظَهـري إِلَـيْكَ، رَغْبَـةً وَرَهْـبَةً إِلَـيْكَ، لا مَلْجَـأَ وَلا مَنْـجـا مِنْـكَ إِلاّ إِلَـيْكَ، آمَنْـتُ بِكِتـابِكَ الّـذي أَنْزَلْـتَ وَبِنَبِـيِّـكَ الّـذي أَرْسَلْـت .
Allahumma aslamtu nafsii ilajk, ła fałłattu amrii ilajk, ła ładżdżahtu ładżhii ilajk ła aldża’tu ẓahrii ilajk, raghbatan ła rahbatan ilajk, laa maldżaa ła laa mandżaa minka illaa ilajk, aamantu bikitaabikal-ladhii anzalt, ła binabijjikal-ladhii arsalt.
„Allahu, poddałem się Tobie i powierzyłem Ci moje sprawy. Ku Tobie skierowałem me oblicze i całkowicie Tobie zaufałem, z nadzieją i z obawy przed Tobą. Nie ma kryjówki ani bezpiecznego schronienia przed Tobą, jak tylko u Ciebie. Wierzę w Księgi, które zesłałeś i posłanego przez Ciebie Proroka” - i jeśli potem umrzesz, zrobisz to w stanie fitry”.[13]
[1] Buchari, Fathul Bari 9/62 i Muslim 4/1723
[2] Buchari, Fathul Bari 4/487
[3] Buchari, Fathul Bari 9/94 i Muslim 1/554
[4] Buchari 11/126, Muslim 4/2084
[5] Muslim 4/2083, Ahmad 2/79
[6] Abu Dałud 4/311
[7] Buchari, Fathul Bari 11/113. Sen i ponowne przebudzenie można w pewnym sensie porównać do śmierci i powrotu do życia, ponieważ, kiedy człowiek zapada w sen, Allah zabiera jego duszę (tak jak w momencie śmierci), kiedy zaś się budzi, dusza jest mu przywrócona, jakby ponownie wrócił do życia.
[8] Buchari, Fathul Bari 7/71, Muslim 4/2091
[9] Muslim 4/2084
[10] Muslim 4/2085
[11] Abu Dałud 4/317
[12] Tirmizi i An-Nasai
[13] Buchari, Fathul Bari 11/113, Muslim 4/2081