nacjonalizm

Źródło: http://www.geocities.com/Heartland/Fields/2704/article29.html

Rozdział książki “The Roots of Nationalism in the Muslim World” autorstwa Shabir Ahmed i Abid Karim

przekład: Iman

Nacjonalizm to pojęcie obce islamowi, ponieważ wzywa ono do zjednoczenia w oparciu o więzy rodzinne i plemienne, podczas gdy islam jednoczy ludzi w oparciu o ‘Aqidah , tzn. wiarę w Allaha i Jego Wysłannika (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Islam wzywa do więzów ideologicznych.

Grupowanie muzułmanów na podstawie plemiennego rodowodu jest wyraźnie zabronione. Abu Dałud przekazał, że Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Nie jest jednym z nas ten, kto wzywa do ‘Asabijjah[1] (nacjonalizmu/przynależności plemiennej) lub walczy o ‘Asabijjah, lub za ‘Asabijjah umiera.”

W innym hadisie, Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) – odnosząc się do nacjonalizmu, rasizmu i patriotyzmu, powiedział: „Zostawcie go, jest zgniły.” [Muslim i al-Bukhari] A w hadisie zapisanym w Miszkat al-Masabith, Wysłannik Allaha powiedział: „Ten, kto wzywa do ‘Asabijjah, to jakby uderzał swego ojca w genitalia.”

Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział również: „Zaprawdę są ludzie, którzy chełpią się swymi zmarłymi przodkami; ale w Oczach Allaha są oni mniej godni, niż czarny żuk toczący kawałek łajna nosem. Strzeżcie się, Allah odsunął od was arogancję czasów Dżahilijjah (Ignorancji) wraz ze szczyceniem się chlubą przodków. Człowiek jest jedynie obawiającym się Allaha wierzącym lub nieszczęsnym grzesznikiem. Wszyscy ludzie są dziećmi Adama, a Adam powstał z prochu.” [At-Tirmidhi i Abu Dawud]

Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział również: „Bez wątpienia Allaha odsunął od was arogancką dumę z czasów ignorancji i wychwalanie przodków. Istnieją teraz dwa rodzaje ludzi: świadomi wierzący lub przestępcy, którzy postępują niewłaściwie. Wszyscy jesteście dziećmi Adama, a Adam powstał z gliny. Ludzie powinni porzucić ich dumę narodową, ponieważ jest ona jednym z węgli Ognia Piekielnego. Jeśli tego nie zaprzestaną, w oczach Allaha (Subhana wa Ta’ala) będą oni niżsi od robaka popychającego khara (łajno).” [Abu Dałud i Tirmidhi]

Istnieje wiele przykładów w Sirah (biografii Proroka), kiedy Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) ganił tych, którzy kultywowali nacjonalizm. Pewnego razu, grupa żydów uknuła spisek, by wywołać podział w szeregach muzułmanów, po tym jak zobaczyli, że plemiona Ałs i Khazradż przyjęły islam. Wysłali młodzieńca, by wszczął wspominanie bitwy pod Bu’ath - w której plemię Ałs zwyciężyło Khazradż - i wyrecytował poezję, by ich podzielić. W rezultacie wezwano do broni. Kiedy wieść o tym dotarła do Wysłannika Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), powiedział: „Muzułmanie! Wspominajcie Allaha, wspominajcie Allaha! Czyż postąpicie jak poganie, podczas gdy ja jestem wśród was, po tym jak Allah poprowadził was do islamu i zaszczycił was nim, i jasno zerwał z pogaństwem; wybawił was poprzez islam od niewiary i za jego pomocą uczynił was przyjaciółmi?” Usłyszawszy to, zapłakali i zaczęli obejmować jeden drugiego. Wydarzenie to jasno uwydatnia, jak Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) ganił wszelkie formy przynależności/organizacji plemiennej.

Allah (Subhana wa Ta’ala) objawił następnie:

{O wy, którzy wierzycie! Obawiajcie się Allaha bojaźnią Jemu należną, i nie umierajcie inaczej, jak muzułmanie (w stanie całkowitego poddania Allahowi). I trzymajcie się wszyscy mocno liny Allaha i nie czyńcie podziałów między wami; i wspomnijcie łaskę, jaką obdarzył was Allah, kiedy byliście sobie wrogami, a On połączył wasze serca, i przez Jego łaskę staliście się braćmi. Byliście na skraju przepaści Ognia, a On was od niego wybawił. W ten sposób Allah objaśnia wam Swe znaki, byście mogli pójść drogą prostą.} [Koran, 3:102-103]

Qatadah przekazał, że Ibn Abi Hatim powiedział, że w zacytowanych wyżej Wersetach Allah nakazał muzułmanom trzymać się mocno Księgi Allaha, Jego Religii, i Jego Przymierza, i zabronił muzułmanom dzielić się i sprzeczać się ze sobą.

Dżabir ibn ‘Abd Allah al-Ansari zrelacjonował zdarzenie przy wodopoju al-Murajsi, które doprowadziło do wzniecenia ‘Asabijjah przez hipokrytów i prób rozbicia jedności muzułmanów. Powiedział: „Byliśmy w trakcie natarcia, kiedy jeden Muhadżir[2] kopnął jednego z Ansarów. Ansar powiedział: „Ansarowie! Pomóżcie mi!” (wzywając swe plemię), a Muhadżir zawołał: „O Muhadżirun! Pomóżcie mi!” (wzywając swoje plemię). Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) usłyszał ich i powiedział: „Dlaczego wzniecacie coś, co należy do Dżahilijjah?” Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zajął się tą sytuacją nie tylko poprzez zwrócenie się do swych ludzi, ale szedł z nimi cały dzień aż zapadła noc, i całą noc aż nastał ranek i cały kolejny dzień, aż zaczęło im doskwierać słońce. Wtedy on zatrzymał ich, a jak tylko się położyli na ziemi, zasnęli. Uczynił to, by oderwać ich uwagę od tego, co się zdarzyło.

At-Tabarani i Al-Hakim przekazali, że pewnego razu grupa ludzi zaczęła szeptać na temat Salman al-Farsi. Mówili o niższości Persów w stosunku do Arabów, a usłyszawszy to Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) ogłosił: „Salman jest jednym z nas, Ahl al-Bajt (Rodziny Proroka).” Słowa Wysłannika Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) odcinają wszelkie powiązania oparte o rodowód i przynależność plemienną.

Przekazano również, że między Abu Dharr i Bilalem miało miejsce nieporozumienie, i Abu Dharr powiedział do Bilala: „Synu czarnej kobiety.” Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zdenerwował się, usłyszawszy komentarz Abu Dharr i zganił go słowami: „To za wiele, Abu Dharr. Ten, czyja matka jest biała, nie posiada zalety, która czyniłaby go lepszym od syna czarnej matki.” [przekazano w dwóch różnych brzmieniach w obydwu księgach Ibn al-Mubarak: Al-Birr i As-Salah] Nagana wywarła wielki wpływ na Abu Dharr, i położył on swą głowę na ziemi, przysięgając, że nie podniesie jej, dopóki Bilal nie postawi na niej swej stopy.

Wydarzenia te dowodzą, że więzi plemienne nie mają miejsca w islamie. Muzułmanom nakazano trzymać się razem i nie rozdzielać się tylko dlatego, że pochodzą z różnych plemion. Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział również:

„Wierzący, w ich miłości, wzajemnej życzliwości i bliskich więziach, są jak jedno ciało; kiedy jeden narząd cierpi, całe ciało reaguje (na jego cierpienie) słabością i gorączką.” [Muslim]

„Wierzący są jak jeden człowiek: jeśli jego oczy cierpią, całe ciało cierpi.” [Muslim]

„Arab nie jest lepszy od nie-Araba, ani nie-Arab nie jest lepszy od Araba. Człowiek czerwonej rasy nie był lepszy od czarnego człowieka, jak tylko w pobożności. Cała ludzkość to dzieci Adama, a Adam powstał z gliny.” [Al-Bukhari, Muslim, na podstawie przekazu od Abu Musa]

Oznacza to, że muzułmanie, czy to chińskiego, afrykańskiego, europejskiego, czy azjatyckiego pochodzenia, są jedną Ummą (wspólnotą) i nie mogą zostać rozdzieleni. Żadne plemienne więzi nie powinni rozbić ich jedności. Co więcej, Allah mówi:

{Wierzący są przecież braćmi.} [Koran, 49:10]

A Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Wierzący są dla siebie jak (części) budynku – każda część umacnia inne.” i „Każdy muzułmanin jest bratem dla drugiego muzułmanina, nie krzywdzi go i nie pozwala, by go skrzywdzono. A jeśli ktoś pomaga swemu bratu w potrzebie, Allah pomoże mu w jego potrzebie; a jeśli ktoś uchroni przed jakąś klęską (drugiego) muzułmanina, Allah ochroni go przed klęskami w Dniu Zmartwychwstania; a jeśli ktoś uchroni (drugiego) muzułmanina od nieszczęścia, Allah uchroni go przed nieszczęściem w Dniu Zmartwychwstania.” [Al-Bukhari, Muslim, na podstawie przekazu ‘Abd Allah ibn ‘Umar]

Niektórzy ludzie utrzymują, że Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zaaprobował nacjonalizm, ponieważ podczas emigracji do Medyny, ze łzami w oczach powiedział o Mekce: „Jesteś dla mnie najukochańszą ziemią Allaha.” Aczkolwiek słowa te nie mają nic wspólnego z nacjonalizmem i wynika to jasno z pełnej wypowiedzi, której ludzie często nie cytują: „Jesteś dla mnie najukochańszą ziemią Allaha, ponieważ dla Allaha jesteś Jego najukochańszą ziemią.” Zatem miłość Wysłannika Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) do Mekki miała u podstaw zaszczytną pozycję, jaką Allah nadał Mekce, a nie fakt, że tam się urodził. Wszyscy muzułmanie powinni czuć tę miłość i przywiązanie do Mekki, gdyż jest to najukochańsza ziemia w Oczach Allaha (Subhana wa Ta’ala). Poza tym, muzułmanie modlą się w kierunku Mekki i udają się do niej, by wykonać pielgrzymkę, gdyż tam mieści się Ka’aba. Dlatego też powyższe słowa Wysłannika Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nie miały nic wspólnego z nacjonalizmem. Gdyby Rasulillah (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) i Muhadżirin spośród Towarzyszy byli przywiązani do swojej rodzinnej ziemi (Mekki), osiedliliby się tam po tym, jak weszła ona w skład Islamskiego Państwa.

Islam nie tylko zakazuje ludziom łączenia się w grupy na podstawie więzi narodowych, lecz również zabrania ustanawiania więcej niż jednego państwa, czy są one ustanawiane w oparciu o nacjonalizm czy też nie. Jedynym dozwolonym dla muzułmanów państwem jest Państwo Islamskie, rządzone wyłącznie w oparciu o Islam. Allah (Subhana wa Ta’ala) zwrócił się do Wysłannika (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim):

{Więc sądź między nimi według tego, co objawił ci Allah i nie podążaj za ich pragnieniami, odstępując od prawdy} [Koran, 5:48]

oraz

{Więc sądź między nimi według tego, co objawił ci Allah i nie podążaj za ich pragnieniami, i strzeż się, by nie odwiedli cię nawet od części tego, co objawił ci Allah.} [Koran, 5:49]

Mowa Allaha (Subhana wa Ta’ala) do Wysłannika (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) to mowa do jego Ummy, jeśli żaden specyficzny dowód jej nie ogranicza (jedynie do Wysłannika, pokój i błogosławieństwo Allaha z nim – przyp. tłum.). W tym przypadku nie istnieje takowe ograniczenie, dlatego staje się obowiązkiem muzułmanów rządzić w oparciu o islam. A rządy zgodne z islamem nie pozostawiają miejsca na żadne nacjonalistyczne konstytucje, ponieważ tym, co się stosuje i co tworzy kryteria osądu - jest Księga Allaha i Sunna Wysłannika (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim).

Rządy zgodne z islamem można osiągnąć tylko w jednym państwie, z jednym kalifem. ‘Abdullah ibn ‘Amr ibn al-‘As przekazał, że słyszał, jak Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Ten, kto złożył baj’ah (przysięgę posłuszeństwa) imamowi, dając mu uścisk dłoni i owoc jego serca, musi mu być posłusznym dopóki może. Jeśli przyjdzie ktoś, by zakwestionować (jego władzę) uderzcie go w kark.” [Muslim]

Abu Said al-Khudri przekazał, że Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Jeśli składana jest przysięga dwóm kalifom, zabijcie tego drugiego.” A ‘Arfadża powiedział, że słyszał, jak Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Jeśli jesteście zjednoczeni przy jednym człowieku i ktoś przychodzi do was, i chce osłabić waszą siłę i podzielić was, zabijcie go.”

Jedność muzułmanów została jasno podkreślona w dokumencie, jaki Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) kazał spisać, kiedy ustanowił Państwo Islamskie w Medynie. W dokumencie tym – który miał na celu uregulowanie relacji muzułmanów z niemuzułmanami w Państwie Islamskim – Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział odnośnie muzułmanów: „Przymierze Allaha między nimi jest jedno” i „Wierzący są braćmi z wyłączeniem innych.” i „Pokój wierzących jest niepodzielny. Nie wolno zawierać żadnego odrębnego pokoju z wierzącymi, którzy walczą na Drodze Allaha.”

Słowa te wskazują, iż muzułmanie są jednym ‘ciałem’ i nie traktuje się ich osobno. Co więcej, obowiązek posiadania jednego państwa, a nie wielu nacjonalistycznych państw, również pochodzi z Idżmy (konsensusu) Towarzyszy. Kiedy Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zmarł, Towarzysze (oby Allah był z nich zadowolony) zgromadzili się na podwórzu Bani Sa’ida, by omówić wyznaczenie kalifa. Ktoś zasugerował, że Ansarowie powinni wybrać własnego Emira, a Muhadżirin własnego, ale Abu Bakr (radi Allahu anhu) zrelacjonował hadis, który zabrania, by Umma posiadała więcej niż jednego przywódcę. W ten sposób Towarzysze (radi Allahu anhum) nigdy nie pozwolili na więcej niż jednego władcę, a ich konsensus jest dla nas autentycznym dowodem.

Zatem w islamie nie ma miejsca na państwo saudyjskie, egipskie, malajskie, irańskie, czy pakistańskie. Islam wzywa do jednego państwa, z jednym przywódcą, w którym wszyscy muzułmanie powiązani są poprzez ‘Aqidah islamu. I jest to kwestia ustanowiona przez islam, której mamy się poddać, gdyż Allah (Subhana wa Ta’ala) mówi:

{O ludzie! Stworzyliśmy was z mężczyzny i kobiety, i uczyniliśmy was ludami i plemionami, byście się nawzajem znali. Zaprawdę, najszlachetniejszy spośród was w Obliczu Allaha jest (ten) najbardziej bogobojny spośród was. Zaprawdę, Allah jest Wszechwiedzący, Wszechświadom}.” [Koran, 49:13]

Werset ten został objawiony natychmiast po zwycięskim wkroczeniu Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) do Mekki. Po ogłoszeniu immunitetu Kurajszytów, Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) poprosił Bilala (radi Allahu anhu), by dał wezwanie na modlitwę (Adhan). Trzech nowych muzułmanów obserwowało cały przebieg wydarzeń, kiedy Bilal (radi Allahu anhu) został poproszony o wykonanie Adhanu. Jeden z nich zrobił uwagę, jak się cieszył, że jego rodzice nie byli obecni i nie musieli patrzeć na tak odrażający widok. Drugi, Harith bin Hiszam skomentował, że Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) nie mógł znaleźć nikogo innego, niż czarną wronę do wykonania Adhanu. Trzeci, Abu Sufjan, powstrzymał się od nieprzychylnych komentarzy, gdyż stwierdził, że gdyby coś powiedział, Allah (Subhana wa Ta’ala) zesłałby Prorokowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) objawienie odnoszące się do jego słów. Allah (Subhana wa Ta’ala) wysłał Gabriela (‘alaihi salam), by poinformował Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) o rozmowie, jaka właśnie miała miejsce. Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) zapytał o nią trzech mężczyzn, a oni potwierdzili Prorokowi (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) to, co powiedział mu Gabriel (‘alaihi salam). Następnie został objawiony Werset Koranu. Jakoże tych trzech Kurajszytów czyniło różnice między nimi a Bilalem (radi Allahu anhu), Allah (Subhana wa Ta’ala) objawił ten Werset, konkludując, iż jedynym kryterium, jakiego Allah (Subhana wa Ta’ala) używa przy osądzaniu muzułmanów jest Taqwa (bogobojność), którą Bilal posiadał, a której oni byli pozbawieni. Werset ten niszczy podstawy nacjonalizmu w islamie.

W pierwszej części Wersetu, Allah (Subhana wa Ta’ala) objawił ludzkości, że wszyscy ludzie zostali stworzeni z jednej pary – Adama i Ewy. Słowa te jasno obalają twierdzenia niektórych, że ludzie pochodzą od zwierząt poprzez proces ewolucji, czy jakiekolwiek inne stwierdzenia tego typu. Słowa: {i uczyniliśmy was ludami i plemionami, byście się nawzajem znali} są często mylnie interpretowane jako ‘narody i plemiona’, by uzasadnić różnice stworzone przez istniejące granice, szczególnie w Muzułmańskim Świecie. Na dodatek, takie mylne interpretacje są również wykorzystywane, by zachęcić muzułmanów do pielęgnowania dumy w kontekście tych powiązań.

Niestety, muzułmanie ci wyciągają pochopne wnioski, nie patrząc na to, co powiedział Allah (Subhana wa Ta’ala). Błędne rozumienie tego Wersetu usiłuje uprawomocnić obecny stan muzułmańskiej Ummy jako wielu narodów – podzielonych i bezsilnych – które są wynikiem zniszczenia Kalifatu w dniu 3 marca, 1924 r. przez marionetkę niewiernych, Mustafa Kamal.

Co więcej, to błędne rozumienie legalizuje dalsze podziały już i tak podzielonych muzułmańskich ziem, które miały miejsce na przestrzeni XX w., z podziałem sub-kontynentu indyjskiego na Indie, Pakistan i Kaszmir; dalszy podział Pakistanu na dwa kraje, z utworzeniem Bangladeszu; oraz rozdarcie na kawałki ostatniego Islamskiego Kalifatu przez brytyjskiego agenta Sykes’a i francuskiego agenta Picot, podczas I WŚ, kiedy to użyli ołówka i linijki do podzielenia muzułmańskiej Ummy.

{Nie godzi się wierzącemu ani wierzącej, by – kiedy zadecydował Allah i Jego Posłaniec w jakiejś sprawie – mieli inny wybór w tej sprawie. A ten, kto okazuje nieposłuszeństwo Allahowi i Jego Wysłannikowi, ten zbłądził w sposób oczywisty.} [Koran, 33:36]

A ci, którzy wciąż obstają przy nacjonaliźmie, niech pamiętają Słowa Allaha:

{Niech się mają na baczności ci, którzy sprzeciwiają się jego nakazowi (Wysłannika Allaha), żeby nie dosięgła ich jakaś Fitnah (nieszczęście, próba, klęska...) albo żeby nie dosięgła ich kara bolesna.} [Koran, 24:63]

A Chapter from The Roots of Nationalism in the Muslim World by Shabir Ahmed and Abid Karim

Published by: Islamic Cultural Workshop; PO Box 1932 Walnut, CA 91789 USA; Tel: (909) 399-4708

[1] ‘asabijjah - fanatyzm; nacjonalizm; poczucie więzi plemiennej (Słownik Arabsko-Polski, J.Danecki, J.Kozłowska)

[2] muhadżir (lm muhadżirun) – emigrant; odnosi się do tych muzułmanów, którzy wyemigrowali z Mekki do Medyny