11. POSTU NIE UNIEWAŻNIAJĄ

Postu nie unieważniają:

• nieświadomość, pomyłka: według Abu Hurajry: Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) powiedział: „Jeśli ktoś je lub pije, zapominając (o poście), powinien kontynuować post, albowiem to, co zjadł lub wypił, otrzymał od Allaha”. al-Hasan powiedział: „Nic się nie stanie, jeśli do ust (poszczącego) wpadnie mucha”. Al-Hasan i Mudżahid powiedzieli: „Jeśli ktoś zapominając odbędzie stosunek (w dniu postu) nie podlega karze (nie musi dokonać zadośćuczynienia)”;

• stan dżanaba (większej nieczystości) po stosunku w nocy: przekazały Aisza i Umm Salama: „Czasami Wysłannik Allaha budził się rano w stanie dżanaba po stosunku z jedną z żon. Wówczas kąpał się i pościł” [Buchari];

• mycie zębów: Prorok (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) rzekł: „Gdyby nie obawa, że byłoby to utrudnieniem dla mojej ummy (społeczności muzułmańskiej), nakazałbym używać miswaku (kawałek gałązki drzewa arakowego do mycia zębów) podczas każdej ablucji (wudu)”. [Muslim] W hadisie tym Prorok nie uczynił rozróżnienia między tym, kto pości, a tym, kto nie - zatem zalecenie to ma charakter ogólny i dotyczy również osób przestrzegających postu;

• płukanie ust oraz nosa wodą: Prorok płukał usta oraz nos, kiedy pościł, aczkolwiek zabronił poszczącemu, by robiła to zbyt częstego. Rzekł: „i często oczyszczajcie nos, chyba że pościcie”. [Abu Dawud, Tirmidhi] Ata powiedział: „Jeśli poszczący po umyciu ust wodą, wypluje ją, wówczas nie ma nic złego, chyba że przełknie ślinę i to, co zostało w ustach. I nie powinien żuć gumy, albowiem jeśli przełknie ślinę, nie twierdzę, że to przerwie jego post, ale jest to zabronione; a jeśli, płucząc nos wodą, a potem ją wydmuchując, dostanie się ona do gardła i nie jest on w stanie jej wypluć (zwrócić), nie ma w tym nic złego”;

• pocałunki, pieszczoty małżonków: Amr Ibn al-As rzekł: „Kiedy siedzieliśmy z Wysłannikiem Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) podszedł młody mężczyzna i zapytał: „Wysłanniku Allaha, czy mogę pocałować żonę podczas postu?”. Prorok odparł: „Nie”. Potem przyszedł starszy mężczyzna i zapytał: „Czy mogę pocałować (żonę) kiedy poszczę?”. Prorok odparł: „Tak”. Spojrzeliśmy po sobie, wobec czego Wysłannik Allaha rzekł: „Starszy mężczyzna jest w stanie kontrolować (pożądanie – przyp. tłum.)”. [Ahmad] Przekazała Aisza: „Prorok całował i obejmował (swoje żony) podczas postu, i miał więcej sił, by kontrolować pożądanie, niż którykolwiek z was”. Rzekł Dżabir bin Zaid: „Mężczyzna, który spogląda (na swoją żonę) i potem ma wytrysk, powinien pościć dalej”. [Buchari] Przekazała Zainab (córka Umm Salama’y) że jej matka, powiedziała: „Kiedy byłam (leżałam) z Wysłannikiem Allaha pod wełnianym kocem, dostałam okres, wymknęłam się więc i nałożyłam ubranie (które nosiłam zwykle podczas) miesiączki. Zapytał: „Co się stało? Zaczęłaś miesiączkować?”. Odpowiedziałam twierdząco, a potem wsunęłam się pod wełniany pled. Myliśmy się z Wysłannikiem Allaha wodą z tego samego dzbana i całował mnie, kiedy pościł”. [Buchari];

• badania krwi, zastrzyki inne niż zastrzyki w celu odżywienia organizmu: nie unieważniają postu;

• wymioty: Prorok powiedział: „Ten, kogo zmogą wymioty (tzn. nie wymusza wymiotów, odruch naturalny – przyp. tłum.) poszcząc, nie musi tego dnia odrabiać” [Al-Hakim]. Abu Hurajra powiedział: „Jeśli poszczący wymiotuje, nie przerywa to jego postu, albowiem kiedy wymiotuje wydala z siebie i nic nie przełyka”. Ibn Abbas i Ikrima powiedzieli: „Post to zaprzestanie przyjmowania pożywienia, a nie - wydalanie go”. (UWAGA: wymioty wymuszane uniważniają post; zob. rozdział Co unieważnia post);

• upuszczanie krwi (hijamah): początkowo hijamah unieważniała post, jednak zostało to później zniesione. Ibn Abbas powiedział: „Prorok poddał się upuszczaniu krwi, kiedy pościł”. [Buchari] Ibn Umar poddawał się zabiegowi upuszczania krwi kiedy pościł, ale później zaprzestał tego, i upuszczał krew tylko w nocy. Upuszczano krew Abu Musa w nocy. Przekazano, że upuszczano krew Sad, Zaid bin Arqam i Umm Salama kiedy pościli. Umm Alqama powiedziała: „Upuszczano nam krew (podczas postu) w obecności Aiszy, a ona się temu nie sprzeciwiła”;

• sprawdzanie smaku potrawy, pod warunkiem, że nie zostanie przełknięta: Ibn Abbas rzekł: „Nie ma nic złego w próbowaniu octu lub potrawy podczas postu pod warunkiem, że nie dostaje się ona do przełyku” [Baihaqi] oraz: „Nie ma nic złego w próbowaniu potrawy z garnka lub innych potraw” [Buchari];

• kąpiel, prysznic, polewanie wodą: Wysłannik Allaha (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) polewał głowę wodą, kiedy pościł (z powodu pragnienia lub upału). [Abu Dawud, Ahmad] Przekazała Aisza: „(Czasami) w ramadanie Prorok kąpał się rano, nie z powodu mokrego snu, i kontynuował post”. [Buchari] Ibn Umar namoczył szatę w wodzie, a potem nałożył ją kiedy pościł. [Buchari] Asz-Sza’bi korzystał z łazienki (kąpał się), kiedy pościł. [Buchari] al-Hasan powiedział: „Nie ma nic złego w tym, aby poszczący przepłukał usta wodą i schłodził ciało” [Buchari];

• użycie kohlu: Anas, al-Hasan i Ibrahim nie widzieli nic złego w ozdabianiu oczu kohlem podczas postu. [Buchari] al-Hasan powiedział: „Nie ma nic złego, jeśli poszczący płucze nos wodą, pod warunkiem, że nie dostanie się do gardła, lub maluje oczy kohlem”;

NASTĘPNY ROZDZIAŁ: 12. SYTUACJE, KTÓRE ZEZWALAJĄ NA PRZERWANIE POSTU ZA DNIA