Lof I
Ik kan slechts één, twee verzen schrijven
Om U te prijzen;
O laat mijn opbrengst rijzen,
Dan krijgt u meer.
'k Ga naar de Kerk; geef mij een vleugelpaar
Ik vlieg naar daar;
Als ik Uw hemelsfeer ervaar,
Doe ik veel meer.
De mens is zwak; als Koning nog gewoon,
Of koningszoon;
Zijn arm is kort; met slinger toont
Het ietsje meer.
Een kruid, gedestilleerd, groeit soms nabij
Soms heel dichtbij,
Voor een dappere ziel; Maak armen blij,
Zij kunnen meer.
Verhef me! Arme bijen; steek mij bij
Treuzelarij.
Want jullie werken net als wij,
En veel, veel meer.
Praise I
To write a verse or two is all the praise,
That I can raise:
Mend my estate in any wayes,
Thou shalt have more.
I go to Church; help me to wings, and I
Will thither flie;
Or, if I mount unto the skie,
I will do more.
Man is all weaknesse; there is no such thing
As Prince or King:
His arm is short; yet with a sling
He may do more.
An herb distill’d, and drunk, may dwell next doore,
On the same floore,
To a brave soul: exalt the poore,
They can do more.
O raise me then! Poore bees, that work all day,
Sting my delay,
Who have a work, as well as they,
And much, much more.