032 Praise (I)

Lof I

Ik kan slechts één, twee verzen schrijven

Om U te prijzen;

O laat mijn opbrengst rijzen,

Dan krijgt u meer.

'k Ga naar de Kerk; geef mij een vleugelpaar

Ik vlieg naar daar;

Als ik Uw hemelsfeer ervaar,

Doe ik veel meer.

De mens is zwak; als Koning nog gewoon,

Of koningszoon;

Zijn arm is kort; met slinger toont

Het ietsje meer.

Een kruid, gedestilleerd, groeit soms nabij

Soms heel dichtbij,

Voor een dappere ziel; Maak armen blij,

Zij kunnen meer.

Verhef me! Arme bijen; steek mij bij

Treuzelarij.

Want jullie werken net als wij,

En veel, veel meer.

Praise I

To write a verse or two is all the praise,

That I can raise:

Mend my estate in any wayes,

Thou shalt have more.

I go to Church; help me to wings, and I

Will thither flie;

Or, if I mount unto the skie,

I will do more.

Man is all weaknesse; there is no such thing

As Prince or King:

His arm is short; yet with a sling

He may do more.

An herb distill’d, and drunk, may dwell next doore,

On the same floore,

To a brave soul: exalt the poore,

They can do more.

O raise me then! Poore bees, that work all day,

Sting my delay,

Who have a work, as well as they,

And much, much more.