030 Whtisunday
Pinksteren
O Zoete Duif, hoor mijn gezang,
Spreid gouden vleugels in mij uit;
En broed mijn zachte hart zo lang
Tot ‘k vleugels krijg, dan vlieg ik met U uit.
Waar is dat vuur, dat neerkwam ooit
Op Uw apostelen? Want daar
Was Uw huis open, rijk getooid
Voor alle gasten stonden twaalf man klaar.
Zoet was het maal door U bediend
De wereld kreeg een hemelschijn;
De sterren kwamen om te zien
Of het niet meer zou lonen hier te zijn.
De zon, die altijd zo alleen
Schijnt, boog zijn hoofd, wenste de nacht,
Toen hij twaalf zonnen kreeg voor één
Die rondreizend nieuw licht hebben gebracht.
Maar sinds de gouden buizen die
Het levenswater tot ons zonden,
Vernield zijn door de fout van wie
Zich met een lans ooit in hun zij verwondden.
U sloot de deur achter U dicht;
Met vreugde is het afgedaan:
En overwon U met Uw licht
De zonde niet, dan zouden wij vergaan.
Wij worden anders, U blijft, Heer,
Van liefde en van licht, altijd.
Breng deze dag, ter Uwer eer,
Weer in zijn recht en wonderbaarlijkheid.
Whitsunday.
Listen sweet Dove unto my song,
And spread thy golden wings in me;
Hatching my tender heart so long,
Till it get wing, and flie away with thee.
Where is that fire which once descended
On thy Apostles? thou didst then
Keep open house, richly attended,
Feasting all comers by twelve chosen men.
Such glorious gifts thou didst bestow,
That th’ earth did like a heav’n appeare;
The starres were coming down to know
If they might mend their wages, and serve here.
The sunne, which once did shine alone,
Hung down his head, and wisht for night,
When he beheld twelve sunnes for one
Going about the world, and giving light.
But since those pipes of gold, which brought
That cordiall water to our ground,
Were cut and martyr’d by the fault
Of those, who did themselves through their side wound,
Thou shutt’st the doore, and keep’st within;
Scarce a good joy creeps through the chink:
And if the braves of conqu’ring sinne
Did not excite thee, we should wholly sink.
Lord, though we change, thou art the same;
The same sweet God of love and light:
Restore this day, for thy great name,
Unto his ancient and miraculous right.