De Heilige Schrift I
O Boek! Oneindig zoet! Laat toch mijn hart
Jouw letters zuigen, laat het honing zijn;
Kostbaar voor heel mijn lijf, vervuld van smart,
Want het herstelt mijn borst, verzacht de pijn.
Gezondheid schenk je, jouw geneeskracht leidt
Tot eeuwigheid; een veel en vreemd genot,
Dat ieder mens verlangt en dat hij krijgt.
En, vrouwen, kijk hoe mooi ‘t gespiegeld wordt,
Want het verzacht de ogen van wie kijkt
En wast, zoals een bron, al wat het toont.
Wie schat jouw eer te hoog in? Nee, je blijkt,
Een sluitsteen voor de staat van hel en dood.
Door jou komt vreugde, jij geeft steun aan wie
De weg omhoog gaat met gebogen knie.
De Heilige Schrift II
O Kon ik al jouw licht maar combineren,
Hun glorie samenbrengen in één straal!
Niet slechts de schijn van één vers observeren,
Maar ook de samenhang in het verhaal.
Dit vers doet dat en deze twee weer luiden
Een derde in, hier, na een blad of tien.
Zoals een drankje uit diverse kruiden,
Is hier de weg van Christenen te zien:
Zo eren jouw geheimen mijn bestaan
En wijzen weer naar jou, want in elk deel
Krijgt ieder woord weer glans, door het geheel
Kan ik de zin van ieder deel verstaan.
Een ster is vaak een boek vol duisternis
Dit sterrenboek geeft licht dat eeuwig is.
The H. Scriptures I
Oh Book! infinite sweetnesse! let my heart
Suck ev’ry letter, and a hony gain,
Precious for any grief in any part;
To cleare the breast, to mollifie all pain.
Thou art all health, health thriving till it make
A full eternitie: thou art a masse
Of strange delights, where we may wish & take.
Ladies, look here; this is the thankfull glasse,
That mends the lookers eyes: this is the well
That washes what it shows. Who can indeare
Thy praise too much? thou art heav’ns Lidger here,
Working against the states of death and hell.
Thou art joyes handsell: heav’n lies flat in thee,
Subject to ev’ry mounters bended knee.
The H. Scriptures II
Oh that I knew how all thy lights combine,
And the configurations of their glorie!
Seeing not onely how each verse doth shine,
But all the constellations of the storie.
This verse marks that, and both do make a motion
Unto a third, that ten leaves off doth lie:
Then as dispersed herbs do watch a potion,
These three make up some Christians destinie:
Such are thy secrets, which my life makes good,
And comments on thee: for in ev’ry thing
Thy words do finde me out, & parallels bring,
And in another make me understood.
Starres are poore books, & oftentimes do misse:
This book of starres lights to eternall blisse.