Jolies Femmes

Schattige vrouwen

Men schrijft voor hen sonnetten, al zijn ze maar zo zo,

Men kust hen op de hand, al was ’t een relekwie,

Men volgt hen naar de mis, men lokt hen naar het loo,

Men wordt opnieuw Clitandre, men wordt opnieuw Damis.

Het bal is hun triomf, men jaagt als Cupido,

Men danst, men lacht, men praat, en alle mannen die

Daar walsen op muziek van luit en van hobo,

Horen het zacht geruis van zoete cauterie:

"De strijdkrachten zijn alles; en heilig is de strijd;

Ja, het schavot is goed; maar blinddoek wel op tijd,

We moeten geld in cellen, en niet in scholen steken;

Wanneer Parijs zich roert, bewapen dan het fort."

Die vredesduifjes daar, die hoor je woorden spreken

Waarvan zelfs een skelet behoorlijk angstig wordt.

Jolies femmes

On leur fait des sonnets, passables quelquefois ;

On baise cette main qu’elles daignent vous tendre ;

On les suit à l’église, on les admire au bois ;

On redevient Damis, on redevient Clitandre ;

Le bal est leur triomphe, et l’on brigue leur choix ;

On danse, on rit, on cause, et vous pouvez entendre,

Tout en valsant, parmi les luths et les hautbois,

Ces belles gazouiller de leur voix la plus tendre :

- La force est tout ; la guerre est sainte ; l’échafaud

Est bon ; il ne faut pas trop de lumière ; il faut

Bâtir plus de prisons et bâtir moins d’écoles ;

Si Paris bouge, il faut des canons plein les forts. -

Et ces colombes-là vous disent des paroles

A faire remuer d’horreur les os des morts.