079 Obedience

Gehoorzaamheid

Mijn God, als een geschrift

Rechtskracht kan worden toegedicht,

Die koper en ook verkoper waarderen;

Laat het U niet frusteren,

Als dit ook geldt voor dit pover gedicht.

Mijn hart bloedt erop neer,

Maakt zoveel regels aan, O Heer,

Om wat het heeft aan U te kunnen geven.

Waarmee ik, onderschreven,

Hier mijn speciale acte presenteer.

Wanneer Genot gemeen

Straks iets maar van zijn erfdeel claimt,

Zoals is opgenomen in het Codicil,

Of hoe men ‘t noemen wil;

Belet ik dat hij straks Uw schat ontvreemdt.

Laat toch Uw testament

Mij opstuwen door Uw talent;

Laat me niet denken: eigen daden eerst;

Opdat Uw liefde heerst,

Zetten we koers naar waar U goed in bent.

Wat is de mens toch, Heer,

Dat U een rotte boom opteert?

Maar omdat U altijd mijn daden ziet;

Kunt U, die macht geniet,

Mijn daden zien én leiden evenzeer.

Zo toont Uw dood en bloed

Uw grote liefde voor ons goed;

Uw tranen waren echt, geen offerdaad,

Die boven alles gaat,

En die door ieder afgewezen moet.

Niets wat mij nog behoort,

Maar ik zeg ‘Nee’ tegen één woord;

Waar in de acte nog iets werd bericht

Over geschenk en gift,

Daar is, Heer, koop voortaan het juiste woord.

Verbeurt iemand zijn land,

Zoals ik ‘t mijne, kan met hand

En hart de acte tekenen, na lezing;

Het houdt de koop gespreid,

Tot beider heil; zo doet hij het gestand.

Gelukkig was ik dan

Wanneer het hart van een goed man

Dit leest; dan namen engelen hem mee

Naar hemels hoogste tree,

Veel hoger dan men zelf ooit komen kan.

Obedience

My God, if writings may

Convey a Lordship any way

Whither the buyer and the seller please;

Let it not thee displease,

If this poore paper do as much as they.

On it my heart doth bleed

As many lines, as there doth need

To passe itself and all it hath to thee.

To which I do agree,

And here present it as my speciall deed.

If that hereafter Pleasure

Cavill, and claim her part and measure,

As if this passed with a reservation,

Or some such words in fashion;

I here exclude the wrangler from thy treasure.

O let thy sacred will

All thy delight in me fulfill!

Let me not think an action mine own way,

But as thy love shall sway,

Resigning up the rudder to thy skill.

Lord, what is man to thee,

That thou shouldst minde a rotten tree?

Yet since thou canst not choose but see my actions;

So great are thy perfections,

Thou mayst as well my actions guide, as see.

Besides, thy death and bloud

Show’d a strange love to all our good:

Thy sorrows were in earnest; no faint proffer,

Or superficiall offer

Of what we might not take, or be withstood.

Wherefore I all forgo:

To one word onely I say, No:

Where in the deed there was an intimation

Of a gift or donation,

Lord, let it now by way of purchase go.

He that will passe his land,

As I have mine, may set his hand

And heart unto this deed, when he hath read;

And make the purchase spread

To both our goods, if he to it will stand.

How happie were my part,

If some kinde man would thrust his heart

Into these lines; till in heav’ns court of rolls

They were by winged souls

Entred for both, farre above their desert!