The Secret Agent

De geheim agent

Controle over passen, wist hij, gaf de toegang

tot het nieuwe gebied, maar wie zou het krijgen?

Hij, de spion, goed getraind, was misleid

als een derderangs gids, door bekende trucs.

Greenhearth was de beste plek voor een dam

en een krachtcentrale, bij een iets verlengd spoor

en wat extra stations. Maar zijn telegram was voor niks:

Er kwam geen brug en dat gaf problemen.

Prachtig is straatmuziek nu voor wie wekenlang

zwerft door woestijnen. Gewekt door water,

stromend naar het duister, had hij de nacht

vaak verwijten gemaakt over een kameraad

van wie hij reeds droomde. Zij zouden schieten

om de twee te scheiden die nooit één zijn geweest.

The Secret Agent

Control of the passes was, he saw, the key

To this new district, but who would get it?

He, the trained spy, had walked into the trap

For a bogus guide, seduced by the old tricks.

At Greenhearth was a fine site for a dam

and easy power, had they pushed the rail

Some stations nearer. They ignored his wires:

The bridges were unbuilt and trouble coming.

The street music seemed gracious now to one

For weeks up in the desert. Woken by water

Running away in the dark, he often had

Reproached the night for a companion

Dreamed of already. They would shoot, of course,

Parting easily two that were never joined.