1041 The Windows

De Vensters

Wie preekt over Uw heilig Woord, o Heer?

Geen mens, want breekbaar glas is hij;

Toch heeft U in Uw tempel hem met eer

Een glorieuze plek bereid;

Een venster naar Uw Heerlijkheid.

Slechts als U Uw verhaal, in glas gebrand,

Laat stralen, dan gloeit in wie preekt

Een nog heiliger licht van binnen, want

Zijn glorie groeit, die eerst nog bleek

En dun en waterig soms leek.

Uw leer en leven, licht en kleur zijn één;

Zo zorgt hun samensmelting voor

Meer aanzien en ontzag; want spraak alleen

Geeft wel een flits, maar klinkt niet door

In het geweten, slechts in ‘t oor.

The Windows

Lord, how can man preach thy eternall word ?

He is a brittle crazie glasse :

Yet in thy temple thou dost him afford

This glorious and transcendent place,

To be a window, through thy grace.

But when thou dost anneal in glasse thy storie,

Making thy life to shine within

The holy Preachers, then the light and glorie

More rev'rend grows, and more doth win ;

Which else shows watrish, bleak, and thin.

Doctrine and life, colours and light, in one

When they combine and mingle, bring

A strong regard and aw : but speech alone

Doth vanish like a flaring thing,

And in the eare, not conscience ring.