Het Boordje
Op ’t altaar slaand riep ik: Genoeg!
Ik wil hier weg!
Wat? Moet mijn smachten eeuwig zijn?
Vrij is mijn lot, mijn leven en mijn weg,
Als wind, en weids als overvloed.
Waarom breek ik niet uit?
Is er geen andere oogst dan doorn,
Die mij niet zuivert als ik bloed,
Zoals versterkend zomerfruit?
Ja, er was wijn
Voordat mijn zucht het droogde; er was koren
Vóór ’t nat werd door mijn traan.
Treft mij dit jaar alleen verlies?
Dat er geen bloemen staan,
Dat het aan bloemenkransen schort?
Verdord?
Dat niet, mijn hart, er is wel fruit,
Stroop mouwen op;
Verdrijf de tijd die werd vergooid,
Geniet voor twee, sluit het kil denken uit
Over wat hoort en niet, vlieg uit je kooi;
Werp af die strop
Van zand, die jouw bekrompenheid ooit maakte
Tot wurgdraad, en daarna als wet
Werd doorgezet,
Terwijl jouw zicht verloren raakte.
Opzij, verdwijn;
Ik wil hier weg;
Denk niet aan dood, en toom je angsten in,
Want wie zijn zin
Niet dienstbaar durft te zijn,
Die wordt geknecht.
Maar, woest van woede en totaal verblind,
Door elk woord meer,
Dacht ik te horen roepen: ‘Kind!’
Ik antwoordde: ‘Mijn Heer.’
The Collar
I struck the board, and cried, "No more;
I will abroad!
What? shall I ever sigh and pine?
My lines and life are free, free as the road,
Loose as the wind, as large as store.
Shall I be still in suit?
Have I no harvest but a thorn
To let me blood, and not restore
What I have lost with cordial fruit?
Sure there was wine
Before my sighs did dry it; there was corn
Before my tears did drown it.
Is the year only lost to me?
Have I no bays to crown it,
No flowers, no garlands gay? All blasted?
All wasted?
Not so, my heart; but there is fruit,
And thou hast hands.
Recover all thy sigh-blown age
On double pleasures: leave thy cold dispute
Of what is fit and not. Forsake thy cage,
Thy rope of sands,
Which petty thoughts have made, and made to thee
Good cable, to enforce and draw,
And be thy law,
While thou didst wink and wouldst not see.
Away! take heed;
I will abroad.
Call in thy death's-head there; tie up thy fears;
He that forbears
To suit and serve his need
Deserves his load."
But as I raved and grew more fierce and wild
At every word,
Methought I heard one calling, Child!
And I replied, My Lord.