3. ABLUCJA PODSTAWOWA - WUDU
Ablucja to inaczej oczyszczenie - obrzędowe obmycie określonych części ciała. W islamie ablucja dzieli się na trzy rodzaje: wudu – umycie określonych części ciała, ghusl – kąpiel – obmycie całego ciała i tajammum – ablucję na sucho będącą substytutem wudu lub ghusl. Wykonanie ablucji w islamie jest konieczne, aby akty czci muzułmanina zostały przyjęte przez Allaha.
[Koran 5:6] {O wy, którzy wierzycie! Kiedy stajecie do modlitwy, to obmyjcie wasze twarze i ręce aż do łokci; przetrzyjcie lekko wasze głowy, a nogi myjcie - aż do kostek. A jeśli jesteście w stanie nieczystym, to oczyszczajcie się. A jeśli jesteście chorzy albo w podróży, albo jeśli ktoś z was przyszedł z ustronnego miejsca, albo jeśli dotykaliście kobiet, a nie znajdziecie wody, to poszukajcie dobrego piasku i wycierajcie nim twarze i ręce. Allah nie chce sprawiać wam trudności, lecz chce was tylko oczyścić i chce w pełni obdarzyć was Swoją dobrocią. Być może, będziecie wdzięczni!}
Poprawne wykonanie wudu to w kolejności:
intencja przyjęcia stanu rytualnej czystości poprzez wykonanie wudu
recytacja: „Bismillahi” (W imię Allaha)
umycie obu dłoni do nadgarstków co najmniej raz lub co najwyżej trzy razy;
wypłukanie ust razy nabierając wody i wypluwając ją co najmniej raz lub co najwyżej trzy razy;.
przepłukanie nosa, wciągając do niego wodę z prawej dłoni i wydmuchując ją – co najmniej raz lub co najwyżej trzy razy;
przetarcie obiema dłońmi twarz (co najmniej raz lub co najwyżej trzy razy)
obmycie prawej ręki do łokcia (co najmniej raz lub co najwyżej trzy razy)
obmycie lewej ręki do łokcia (co najmniej raz lub co najwyżej trzy razy)
przetarcie zwilżonymi dłońmi skóry głowy w kierunku od czoła do tyłu, oraz od tyłu do czoła
<przetarcie zwilżonymi palcami wskazującymi obu małżowin usznych (wewnątrz), jednocześnie przecierając kciukami małżowiny od zewnętrznej strony ucha.
obmycie stóp trzy razy do kostek, zaczynając od prawej.
Po zakończeniu powyższych czynności można powiedzieć: „Aszadu an la illaha ila Allahu, la szarika lahu, wa aszhadu ana Muhammadan abduhu wa rasulullah.” „Zaświadczam, iż nie ma boga poza Allahem, Który nie ma wspólnika oraz, że Muhammad jest Jego sługą i Wysłannikiem.”
Wudu unieważnia:
wydzielina z części intymnych (mająca podłoże fizjologiczne – mocz, kał, upławy; na skutek podniecenia, wytrysk). Prorok rzekł: „Allah nie przyjmie modlitwy osoby, oddała się głosowi natury, nie wykonując wudu.”
głęboki sen, w którym zatraca się kontakt z rzeczywistością oraz utrata przytomności.
dotykanie intymnych części ciała bez jakiejkolwiek bariery ochronnej (np. ubrania). Prorok rzekł: „Ktokolwiek dotyka penisa, nie powinien się modlić dopóki nie wykona wudu.” {Tirmizi, Bukhari] Uczeni różnią się jednak, co do tego, czy dotyk, który nie wywołuje przyjemności unieważnia wudu. Dla bezpieczeństwa jednak, warto nawet wtedy wykonać wudu.
Wudu nie unieważnia:
dotykanie kobiety: Aisza powiedziała: „Spałam przed Prorokiem i moje stopy znajdowały się między nim a qibla; kiedy wykonywał pokłon, dotykał ich nieznacznie.” [uzgodniony]
upływ krwi z innych części niż wagina, z powodu zranienia, krwotoku (z nosa): Hasan rzekł: „Muzułmanie odmawiali modlitwy nawet wtedy, kiedy byli ranni.” [Buchari]
wymioty;
wydzieliny po wykonaniu wudu w przypadku osób chronicznie chorych, które nie są w stanie kontrolować ich upływu z części intymnych (np. zapalenie pęcherza, niedotrzymanie moczu, krwawienie inne niż miesiączka)
śmiech podczas modlitwy unieważnia modlitwę, lecz nie unieważnia wudu: jest słaby hadis, który to potwierdza, aczkolwiek słaby hadis nie może stanowić reguły prawnej;
mycie zwłok: są dowody na podstawie których niektórzy uczeni nakazują wykonanie wudu, aczkolwiek po analizie wszystkich dowodów, można uznać, że wudu jest zalecane lecz nieobowiązkowe.