Allah powiedział:
[Koran 2:45-46] {Proście o pomoc w cierpliwości i w modlitwie! Zaprawdę, to jest trudna rzecz, ale nie dla ludzi pokornych, którzy myślą, że spotkają swego Pana i, że do Niego powrócą.}
Modlitwa przynosi wewnętrzny spokój choremu, pomagając mu odzyskać siły, natomiast dla osoby, której życie zbliża się ku końcowi, lepszą rzeczą jest umrzeć w trakcie wykonywania modlitwy, niż w nieposłuszeństwie (zaniedbaniu modlitwy).
Allah powiedział:
[Koran 5:6] {Czyż oni nie widzieli, ile pokoleń wytraciliśmy przed nimi? Umocniliśmy ich na ziemi, jak was umocniliśmy; i zesłaliśmy im z nieba obfity deszcz i uczyniliśmy rzeki płynące u ich stóp. Potem wytraciliśmy ich za ich grzechy i stworzyliśmy po nich inne pokolenia.}
„Wystrzegaj, się mój bracie, muzułmaninie, zaniedbania modlitwy nawet podczas choroby, albowiem jest to twój obowiązek. Allah uczynił ją obowiązkową na mudżahedinach (wojownikach biorących udział w dżihadzie) w czasie wojny”.
Chora osoba powinna użyć do oczyszczenia wody, to znaczy wykonać łudu w stanie mniejszej nieczystości lub ghusl w stanie większej nieczystości. Jeżeli nie jest w stanie użyć wody, z powodu osłabienia lub jeżeli obawia się, że choroba może się, w związku z użyciem wody pogorszyć lub powrót do zdrowia może się opóźnić, musi wykonać tajammum.
Jak należy wykonać tajammum: potrzeć rękoma o czystą ziemię, kurz; dokładnie otrzeć całą twarz oraz dłonie - jedna o drugą. (nt. tajammum czytaj więcej w Księdze Oczyszczenia)
Jeżeli nie jest w stanie sam dokonać aktu oczyszczenia, powinien skorzystać z pomocy drugiej osoby.
Jeżeli jedna z jego kończyn (obmywanych podczas oczyszczenia) jest zraniona powinien obmyć ranę wodą. Jeżeli obmycie może zaszkodzić, wolno mu przetrzeć uszkodzoną powierzchnię wilgotną dłonią. Jeżeli to również szkodzi, powinien wykonać tajammum.
Jeżeli ma bandaż lub gips na części kończyny, powinien je przetrzeć wilgotną dłonią (zamiast umyć kończynę). Nie musi wykonywać tajammum, albowiem przetarcie zastąpiło obmycie.
Dozwolone jest wykonanie tajammum kurzem ze ściany lub innej czystej powierzchni na której ten się znajduje. Jeżeli ściana pokryta jest farbą lub innym materiałem, którego nie możemy zaliczyć do kategorii „naturalnej” substancji, nie powinna być użyta do tajammum, chyba, że pokrywająca ją warstwa kurzu jest gruba.
Jeżeli nie możemy wykonać tajammum kurzem z ziemi lub ściany lub innego przedmiotu, którego powierzchnia pokryta jest kurzem, można umieścić trochę pyłu, kurzu w pojemniku lub chusteczce i nim wykonać tajammum.
Jeżeli chory wykonał tajammum do jednej modlitwy i dotrwał w stanie czystości do drugiej modlitwy, nie potrzebuje wykonywać nowego oczyszczenia.
Chory powinien oczyścić swoje ciało z wszelkich fizjologicznych nieczystości. Jeżeli jest to niemożliwe, powinien pomodlić się w stanie takim w jakim się znajduje. Jego modlitwa jest ważna, nie musi jej powtarzać.
Chory powinien modlić się w czystym ubraniu. Jeżeli znajdują się na nim fizjologiczne nieczystości, musi je usunąć lub zmienić ubranie. Jeżeli nie może tego uczynić, może modlić się w stanie takim w jakim się znajduje. Jego modlitwa jest ważna, nie musi jej powtarzać.
Chory powinien modlić się w miejscu, które jest czyste. Jeżeli miejsce, w którym się znajduje jest zanieczyszczone, należy je oczyścić lub zmienić je na czyste, lub okryć je czystą rzeczą (tkaniną itp.). Jeżeli jest to niemożliwe, chory może modlić się w stanie takim w jakim się znajduje. Jego modlitwa jest ważna. Nie musi jej powtarzać.
Nie wolno choremu opóźniać wykonania modlitwy poza obowiązujący ją czas. (np. ponieważ jest zbyt słaby, aby się oczyścić). Chory powinien oczyścić się na tyle na ile jest w stanie, wykonać modlitwę o czasie, nawet jeżeli jego ciało, ubranie lub/i miejsce jest zabrudzone nieczystością, której nie jest w stanie usunąć.
W jaki sposób chory może odmówić modlitwę?
Chory musi wykonać modlitwę na stojąco, opierając się o ścianę, kule, czy inną osobę, jeśli potrzebuje pomocy.
Jeżeli nie może stać, powinien modlić się na siedząco, a najlepszą pozycją jest pozycja „klęczna”.
Jeżeli nie może siedzieć, powinien leżeć na boku, z twarzą skierowana w stronę qibla, lepiej jest, aby leżał na prawym boku. Jeżeli nie jest w stanie zwrócić się w stronę qibla, powinien zmówić modlitwę a takiej pozycji w jakiej może. Jego modlitwa jest ważna, nie musi jej powtarzać.
Jeżeli nie jest w stanie odmówić modlitwy na boku, powinien uczynić to leżąc na plecach ze stopami skierowanymi w stronę qibla. Lepiej jest aby uniósł lekko głowę aby jego twarz była skierowana w stronę qibla. Jeżeli nie jest w stanie skierować stóp w stronę qibla, jego modlitwa jest ważna, nie musi jej powtarzać.
Chory musi wykonać rukui sudżud podczas modlitwy. Jeżeli nie jest w stanie, może uczynić gest głową, pogłębiając go w momencie sudżud. Jeżeli może wykonać ruku, a nie może sudżud, powinien wykonać rukunormalnie, następnie wykonać gest zastępujący sudżud. Jeżeli jest w stanie wykona sudżud, powinien wykonać sudżud, a uczynić gest zastępujący ruku.
Jeżeli chory nie może ruszać głową, powinien wykonać sygnał dla rukui sudżud oczami, opuszczając je delikatnie w ruku, a bardziej w sudżud a. Jeżeli chodzi o wykonanie gestu palcem, jak czynią to niektórzy chorzy, nie jest to poprawne i nie są znane ku temu podstawy ani z Koranu ani z sunny Proroka ani spośród wypowiedzi uczonych.
Jeżeli chory nie jest w stanie wykonać gestu głową, oczami, powinien modlić się w myślach, mówiąc takbir oraz recytując, czyniąc intencje w myślach dla rukui sudżud , pozycji stojącej, siedzącej, albowiem każdy zostanie oceniony stosownie do intencji.
Jest rzeczą obowiązkową dla chorego, aby odmówił każdą modlitwę w wyznaczonym czasie, oraz wykonał każdy jej element stosownie do możliwości. Jeżeli udowodni, że trudnym jest dla niego wykonywanie modlitwy o czasie może połączyć zuhr oraz asr, następnie maghrib oraz isza, poprzez opóźnienie pierwszej lub ofiarowanie drugiej wcześniej, w zależności co jest dla niego łatwiejsze. fadżr musi zostać odmówiony o właściwej porze, bez łączenia go z poprzedzającą lub następną modlitwą.
Jeżeli chory udaje się w podróż w celu leczniczych do innego kraju lub miasta, może skrócić cztero rakatowe modlitwy, odmawiając zuhr, asr i isza, oddzielnie jako dwa rakaty, dopóki nie wróci do swego miejsca zamieszkania, niezależnie od tego czy czas jego podróży jest krótki czy długi (zgodnie z opinią szeicha Muhammada Salih Uthajmin).
NASTĘPNY ROZDZIAŁ 37. POGRZEB I MODLITWA ŻAŁOBNA ZA ZMARŁEGO - dżanazah