La novela de Ferrara, Giorgo Bassani, 1980
Giorgio Bassani naceu en Bolonia, o ano 1916, pero a súa vida áchase vinculada a Ferrara, a cidade dos seus pais, na que viviu ata 1943 e que sería o marco de toda o seu narrativa. Pertencente á comunidade xudía, padeceu a represión do fascismo e participou na resistencia partisana. Logo da guerra, traballou en Roma como autor de guiones cinematográficos, foi redactor da revista Botteghe Oscure e asesor de diversas editoriais. Aínda que empezou a súa carreira literaria no campo da poesía e publicou excelentes libros de poemas #Storie dei poveri amanti (1945), Che lucis ante (1947), Un#altra libertà (1951), Epitaffio (1974)#, é o seu narrativa a que lle situou entre os grandes escritores do século XX. A partir dos anos cincuenta, publica Intramuros, Os lentes de ouro, O xardín dos Finzi-Contini, Detrás da porta, A garza e O cheiro do heno, que entre 1978 e 1980 foron reescritas por Bassani formando unha obra unitaria: A novela de Ferrara. Desde entón a súa fama foi crecendo e, o día da súa morte, no ano 2000, xa era un clásico consagrado da literatura europea.
A novela de Ferrara reúne todo o ciclo narrativo que Bassani dedicou á súa cidade predilecta, o lugar onde o escritor viviu os seus anos de adolescencia e mocidade. As novelas que compoñen este impresionante fresco literario -á altura, para moitos críticos, da obra de Proust- están ambientadas nos anos trinta, unha época tinguida polos albores do fascismo, coas súas leis raciales e a marxinación e persecución de xudeus, homosexuais e disidentes. De entre todos os textos aquí reunidos cabe destacar O xardín de vos Finzi-Contini, verdadeira obra mestra da narrativa europea do século, onde se conta o amor prohibido entre unha moza xudía, filla dunha adiñeirada familia de Ferrara, e o narrador da historia, que será testemuña da desaparición de todos os membros do clan Finzi-Contini en campos de concentración. A novela de Ferrara contén unha das xeografías literarias e morais máis perdurables do noso tempo, á vez que constitúe unha das máis exquisitas e memorables elixías que deu a narrativa contemporánea.