Vocabulario
Ábsida: Espazo xeralmente semicircular pero tamén poligonal ou rectangular que remata a cabeceira dalgunhas igrexas e na que se sitúa o altar. Orientase cara ó leste. Pode haber unha ou máis ábsidas, sempre número impar e a central de maior desenvolvemento.
Arco: elemento sustentante de trazo curvo que salva o espazo baleiro entre dous muros ou dous soportes. Descarga os empuxes verticais do peso que soporta desviándoos aos apoios laterais.
Arquitectura abovedada
Basílica: edificio formado por un espazo dividido en naves por fileiras de columnas. Xurdiu en Roma onde usabase para asuntos xudiciais e económicos e despois o cristianismo adaptou a súa forma para os seus templos.
Bóveda: é unha cuberta arqueada que cubre un espazo entre muros ou entre soportes.
Clave: a doela central que pecha o arco. Tamén nas bóvedas hai unha peza central chamada clave.
Contrarresto de presión
Degradación técnica
Doela: cada unha das pezas en forma de cuña nas que se divide a estrutura do arco.
Extradorso
Imposta: fiada de pedra ou ladrillo, a miúdo sobresaínte, sobre a que se asentan un arco ou unha bóveda.
Intradorso
Morteiro ou argamasa :mestura de cal, area e auga. Utilizase para formar o aglomerado que se usa nas construcións.
Opus ou aparello: é a forma na que se dispoñen os elementos para a construción dun muro
Planta basilical: planta lonxitudinal de forma rectangular. Adoita estar dividida en naves separadas por columnas e rematadas nunha ou máis ábsidas.
Planta de luces
Planta de plan central: aquela na que os muros exteriores equidistan aproximadamente dun punto central. Adopta as formas circulares, poligonais e de cruz grega.
Retrato: reprodución artística dunha persoa, ou tamén dun animal. Pode ser individual ou de grupo; de corpo enteiro, de medio corpo ou de busto; realizado tanto en pintura como en escultura ou en fotografía.
Cando se fai dun mesmo recibe o nome de autorretrato.
Retrato ecuestre
Relevo histórico: escultura realizada sobre unha superficie de pedra o madeira que sobresae do plano e que narra feitos históricos.
Salmer: é a primeira doela, inmediata ó arranque.
Sartego: sepultura de calquer material para a inhumación dun cadáver.