Sófocles

Edipo Rei, rei de Tebas, ordena investigar a causa da peste que asola a cidade. Edipo non cella nas súas averiguaciones ata desvelar a tráxica verdade: el foi o causante da peste e o que cometeu parricidio e incesto. Ante a noticia se cega a si mesmo e sae desterrado para non contaminar a cidade co seu delito.

Antítese entre o obrar humano e a vontade inescrutable dos poderes superiores

Antígona

Antígona sepulta ao seu irmán Polinices, pese á prohibición imposta polo gobernante Creonte.

Temática: As leis humanas fronte ás de orixe divina. Enfrontamento entre poder e relixión.

Creonte, rei de Tebas, impón a prohibición de dar sepultura a Polinices, alzado contra o Estado e morto en loita fratricida. Antígona, contraviniendo esas ordes explícitas, arroxa un puñado de terra sobre o cadáver do seu irmán, proporcionándolle así un enterramento simbólico. A valentía coa que afronta a situación contrasta coa actitude da súa irmá Ismene, sumisa ao poder establecido. Antígona, polo seu desobediencia, pagará coa súa vida, pero arrastrará a Creonte á desgraza. Suscítase en escena o enfrontamento entre o dereito humano e a lei divina, que nos leva a unha fonda reflexión sobre o sentido e o destino da nosa existencia.

Electra

A vinganza, mesturada co odio e o rancor dentro de una mesma familia fronte á xustiza.

Personaxes:

Orestes: Fillo de Agamenón

Electra: Filla de Agamenón

Crisótemis: Filla de Agamenón

Egisto: amante de Clitemnestra

Clitemnestra: Nai dos tres primeiros

Pílades: Amigo leal de Orestes

Pedagogo

Doncela

Sinopsis:

Nárrase a vinganza que toma Orestes contra os asasinos do seu pai Agamenón. Electra e Crisótemis realizan ritos funerarios na súa tumba encargados por Clitemnestra debido aos pesadelos nocturnos suscitadas polo morto.

Preséntase Orestes en Micenas en compañía do pedagogo e Pílades simulando a morte daquel nunha carreira de carros, o que produce un gran alivio á nai e a desesperación da súa irmá Electra.

Tralo recoñecemento dos dous irmáns polo anel do seu pai, óense desde o pazo os horrendos gritos de Clitemnestra ao ser asasinada; logo chega Egisto, que é tamén asasinado no mesmo lugar en que o foi Agamenón.